คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
อำเภอ

แม้ว่าฟ้องโจทก์จะไม่ได้กล่าวว่าโรงเรียนประชาบาลบาเจาะ1 เป็นโรงเรียนประชาบาลที่ทางอำเภอจัดตั้ง แต่ฟ้องโจทก์ได้กล่าวแล้วว่าจำเลยรับราชการเป็นศึกษาธิการมีหน้าที่ดูแลรักษาเก็บผลประโยชน์รายได้ของโรงเรียนนั้น ก็พอตีความได้ว่า โรงเรียนนั้นเป็นของอำเภอบาเจาะ
ฟ้องโจทก์ว่าจำเลยกระทำผิดเวลากลางวัน แม้คำพยานโจทก์ไม่ปรากฏว่าจำเลยกระทำผิดเวลากลางวัน แต่มิได้โต้เถียงกันมาเรื่องเวลา ต้องฟังว่าจำเลยกระทำผิดในเวลากลางวัน

ใบเหยียบย่ำไม่ทำให้ผู้รับเกิดสิทธิพิเศษดีกว่าผู้ที่มีสิทธิอยู่ก่อน เมื่อมีผู้ขอใบเหยียบย่ำ แม้จะมีผู้คัดค้าน กรมการอำเภอก็มีสิทธิออกใบเหยียบย่ำให้ไปหรือจะรอไว้ให้คู่พิพาทไปฟ้องร้องกันเสียก่อนก็ได้

กรมการอำเภอออกคำสั่งให้จำเลยรื้อสิ่งปลูกสร้างออกไปจากที่ดินซึ่งอ้างว่าเป็นที่สาธารณะ ฝ่ายจำเลยต่อสู้กรรมสิทธิ์ และในชั้นฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย โจทก์ก็แสดงไม่ได้ว่าเป็นที่สาธารณะดังนี้ ลงโทษจำเลยไม่ได้.

ให้การต่ออำเภออย่างหนึ่งแลให้การต่อศาลอีกอย่างหนึ่งในใจความสำคัญตรงกันข้ามเมื่อจำเลยรับว่าที่ให้การต่อศาลเป็นความจริงดังนี้ต้องฟังว่าคำให้การต่ออำเภอเป็นเท็จอยู่ในตัวแล้ว ต้องมีผิดตาม ม.118

จำเลยยื่นคำร้องต่ออำเภอว่ากำนันทำผิดหน้าที่ แต่อำเภอไต่สวนแล้วไม่เชื่อพะยานจำเลยดังนี้ จะหาว่าจำเลยแจ้งความเท็จเป็นเหตุให้กำนันถูกหน่วงเหนี่ยวกักขังไม่ได้

อย่างไรเรียกว่าขออาญัติทรัพย์โดยชอบด้วยกฎหมาย
วิธีพิจารณาแพ่ง อำเภอไม่มีหน้าที่รับอายัติทรัพย์สินของลูกหนี้เพื่อป้องกันความเสียหายของเจ้าหนี้

กิริยาอย่างไรเรียกว่ามีเถยยจิตรเป็นโจร จำเลยไปเอาช้างของจำเลยมาจากเจ้าพนักงานซึ่งยึดไว้เพราะไปทำให้ทรัพย์ผู้อื่นเสียหาย โดยมิได้รับอนุญาตนั้นมีผิดตาม ม.122 หาใช่ 290 ไม่

อนุญาโตตุลาการตกลงกันสืบพะยานร่วมชั้นอำเภอ แต่พะยานเบิกความไม่แน่ชัดคำเปรียบเทียบของอำเภอขัดกับข้อตกลงของคู่กรณีและไม่เด็ดขาด จะถือเปนคำบังคับไม่ได้

นำความเท็จไปร้องต่ออำเภอ

ตามระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยค่าเช่าบ้านของข้าราชการส่วนท้องถิ่น พ.ศ.2528 ข้อ 4 คำว่า "ท้องที่" จำกัดเฉพาะอำเภอ กิ่งอำเภอหรือท้องที่ของอำเภอและหรือกิ่งอำเภอที่กระทรวงมหาดไทยกำหนดให้เป็นท้องที่เดียวกันเท่านั้น ไม่รวมถึงจังหวัดเดียวกัน การย้ายไปประจำสำนักงานต่างสำนักงาน แม้อยู่ในจังหวัดเดียวกัน ก็มิใช่ท้องที่เดียวกัน