คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
กฎหมายอาญา

ใช้ถ้วยแก้วขว้างถูกหน้าแข้งเขาฟกบวมกว้างครึ่งเซ็นติเมตร์ ยาว 2 เซ็นติเมตร์ดังนี้ ยังไม่ถึงบาดเจ้บตามกฎหมายอาญา ม.254 อ้างฎีกาที่ 6/2471
การวินิจฉัยว่าบาดแผลจะ+บาดเจ็บหรือไม่ อันเป็นปัญหาข้อกฎหมายนั้น ต้องคำนึงถึงอาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายและพฤตติการณ์+แห่งการทำร้ายด้วย

ผู้ใหญ่บ้านไม่มีหน้าที่ตามกฎหมายอาญา ม.142 อ้างฎีกาที่ 169/2481

จำเลยเป็นสารวัดศึกษาไปราชการกลับมาแล้วทำรายงานขอเบิกเงินค่าพาหนะและเบี้ยเลี้ยงเป็นเท็จดังนี้จำเลยไม่มีความผิดตามกฎหมายอาญา ม.230 เพราะการขอเบิกเป็นเงินเช่นนี้เป็นสิทธิของจำเลยไม่ใช่หน้าที่

ต้องคำพิพากษาให้ปรับฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานไม่ไปช่วยทำเหมืองฝานและพนังพ้นโทษมาแล้วยังไม่เกิน 1 ปี ก็มาทำผิดฐานขัดคำสั่งอย่างเดียวกันนี้เข้าอีก
เมื่อศาลลดโทษจำเลยทั้งสองคราวนี้ตาม พ.ร.บ.เหมืองฝายฯ แล้วจำเพิ่มโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.76 ไม่ได้
การเพิ่มโทษตามกฎหมายอาญา ม.76 นั้นจะต้องเป็นความผิดที่ถูกลงโทษตาม ม.334 ถึง 340 เท่านั้น
ถูกลงโทษฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงานตามพ.ร.บ.เหมืองฝายฯ ซ้ำกันสองครั้งภายใน 1 ปีก็เพิ่มโทษตามกฎหมายอาญา ม.76 ไม่ได้

หนังสือใบมอบฉันทะให้ไปรับของกลางที่อำเภอนั้นไม่ใช่หนังสือสำคัญตามความหมายในกฎหมายอาญา ม.6(20) ผู้ปลอมไม่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 224

เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์เป็นคณะกรมการอำเภอด้วยตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยระเบียบราชการบริหารแต่จะทำการจับกุมผู้กระทำผิดต่อกฎหมายนอกหน้าที่ของตนได้ก็ต่อเมื่อมีหมายจับหรือเป็นเรื่องที่อยู่ในข้อยกเว้นตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.78 นายอำเภอสั่งด้วยปากเปล่าให้เจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ทำการจับกุมผู้กระทำผิดต่อกฎหมายอื่น ถ้าเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ไปจับกุมและบังคับเรียกเอาเงินเป็นประโยชน์ส่วนตัวไม่เป็นผิดกฎหมายอาญามาตรา 136

ที่นามีเจ้าของแม้เจ้าของจะปล่อยให้คนอื่นอาศัยเดินผ่านไปมาได้ก็ยังไม่ใช่ที่สาธารณะสถานตามกฎหมายอาญามาตรา 6 ข้อ 13
กฎหมายอาญามาตรา 335 (14) ได้เป็นบทความผิดต่อเนื่องมาจากมาตรา 335 ข้อ 6 แม้จะวิวาทกันในที่ไม่ใช่สาธารณะสถาน ถ้าชักหรือใช้สาตราวุธในการวิวาทนั้นแล้วก็เป็นผิดตามมาตรา 335 (14)

ฟ้องหาขัดหมายเรียกเจ้าพนักงานสอบสวนไม่มีผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงาน เพราะการหมายเรียกนั้น มีการโทษคือออกหมายจับแล้ว กฎหมายอาญา ม.334 (2) บอกเลิกไปบางส่วนโดยประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.66

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี เพิ่มโทษอีก 1 ใน 3 รวมโทษ5ปี 4 เดือนดังนี้ จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

การซื้อแร่จากผู้ขายที่ไม่มีใบสำคัญจำหน่ายแร่นั้นกฎหมายบัญญัติว่าเป็นความผิด+ของกลางจึงเป็นของพึงริบตาม ม.27 แห่ง ก.ม.อาญากฎหมายอาญา ม.27 ย่อมใช้ได้ทั่วไปในสรรพคดีอาญาทั้งปวงแต่การริบทรัพย์ตามมาตรานี้เป็นดุลพินิจของศาลประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218 ปัญหาเรื่องดุลพินิจเนื่องเป็นข้อเท็จจริง