คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ศาล

จำเลยมีปืนโดยมิได้รับอนุญาตโจทก์จึงขอให้ริบปืนและถ้าจำเลยไม่นำปืนมาส่งศาล ขอให้บังคับตาม ม. 29 แห่งกฎหมายอาญา เมื่อปรากฏว่าปืนกะบอกนี้จำเลยได้จำหน่ายไปเสียก่อนถูกจับตั้งโจทก์ก็มิได้กำหนดราคาปืนหรือนำสืบถึงราคาปืนดังนี้ศาลไม่ริบปืน

จำเลยยื่นอุทธรณ์ย่อแม้จะได้ยื่นแถลงการณ์โดยพิศดารภายในอายุความอุทธรณ์ก็ตาม มิทำให้อุทธรณ์ของจำเลยเป็นอุทธรณ์ที่พึ่งรับไว้พิจารณาได้

จำเลยกล่าวว่าโจทก์ว่าที่ศาลยกฟ้องไม่ลงโทษโจทก์ ก็เพราะเอาเงินไปให้ผู้พิพากษาดังนี้ต้องมีผิดฐานหมิ่นประมาท จำเลยอ้างว่าถ้อยคำเหล่านั้นได้ยินโจทก์เที่ยวพูดมาก่อนมิได้ยืนยันว่าถ้อยคำนั้นเป็นความจริงอย่างใดจึงจะขอสืบความจริงมิได้
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม. 220, 222 คดีอาญาที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ปรับจำเลย 80 บาท โทษจำคุกให้รอการลงอาญาดังนี้ จำเลยฎีกาได้ฉะเพราะแต่ปัญหาข้อกฎหมาย

ยกฟ้อง

ฎีกาย่อศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย และถ้ามีผู้มายื่นอุทธรณ์หรือฎีกาอย่างย่อ ๆ ศาลชั้นต้นไม่ควรรับฎีกาควรให้ผู้นั้นปฏิบัติให้ชอบด้วย ม.193

+บังคับวางระเบียบวิธีรักษาป่าวันที่ 18 กุมภาพันธ์ + ข้อ 16 ประกาศเปลี่ยนประเภทไม้มณฑลราชบุรีวันที่ 17 พฤษภาคม 2464 ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.1925 วรรค 1 โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักลอบพาเปลือกไม้พะยอมหนีภาษี จะลงโทษจำเลยฐานลักลอบตัดไม่พะยอมมิได้

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.256 จำคุก 2 ปี ศาลอุทธรณ์ลงโทษตาม ม.254 -55 จำคุก 6 เดือนและให้รอการลงอาญาเป็นการแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาว่าบาดแผลสาหัสหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ดุลยพินิจ การจะให้รอการลงอาญาหรือไม่เป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาล

โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าเรือนหอคืนจากจำเลย ๆ ต่อสู้ว่าคืนให้แล้ว ประเด็นจึงมีเพียงว่าจำเลยคืนเงินให้โจทก์แล้วหรือยังศาลจะฟังไว้แล้วจึงรับเอาเรือนนั้นไว้แล้วจึงมีสิทธิ แต่จะเอาเรือนไปนั้นไม่ได้เป็นการนอกประเด็น

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.254 ทางพิจารณาปรากฎว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตาม ม.338(3) และคำบรรยายฟ้องของโจทก์กล่าวถึงการกระทำดังนั้นไว้แล้ว ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ได้

ข้อกฎหมายทั้งปวงที่คู่ความร้องอ้างอิงขึ้นมาในฎีกาต้องเป็นข้อที่ได้โต้เถียงกันมาแล้วแต่ศาลชั้นต้นมิฉะนั้นศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยแม้ข้อกฎหมายนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับประกาศให้ใช้กฎหมายก็ตาม