คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ศาล

อย่างไรไม่เรียกว่าเป็นการหมิ่นประมาทศาลหรือผู้พิพากษา ยื่นคำร้องต่อข้าหลวงยุตติธรรมว่าผู้พิพากษาว่าจดคำพะยานผิดพลาด นั่งพิจารณาไม่ครบคณะ ถ้าจะให้พิจารณาต่อไปจะทำให้ไม่ได้รับความยุติธรรมดังนี้ ไม่เรียกว่าเป็นการหมิ่นประมาทศาลหรือผู้พิพากษา ไม่มีผิดตามกฎหมายข้างบน พระธรรมนูญศาลยุตติธรรม ร.ศ. 127 ม.35 ข้อ 3 อำนาจอัยยการ ฎีกาอุทธรณ์ คดีที่ศาลเดิมให้ลงโทษผู้ที่มิใช่คู่ความฐานหมิ่นประมาทศาลเมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษากลับศาลเดิม อัยยการมีอำนาจเข้าเป็นโจทก์ทูลเกล้า ฯ ถวายฎีกาได้

การแสดงหลักทรัพย์ว่ามิได้เคยจำนำ จำนอง ขายฝาก หรือประกันผู้ใดไว้ เพื่อเป็นหลักฐานประกันคนต่อศาล+ความจริงได้เคยเอาหลักทรัพย์นั้นแสดงเป็นประกันไว้ก่อนแล้วเช่นนี้ เป็นผิดฐานแจ้งความเท็จไม่ใช่ฐานฉ้อโกง เรื่องขอประกันคน แม้จะใช้อุบายหลอกลวงก็ไม่เป็นผิดตามมาตรา 306 ข้อ 3 เพราะไม่มีการส่งมอบทรัพย์หรือให้ถอนทำลายหนังสือสำคัญใด ๆ +ไม่ใช่ทรัพย์ วิธีพิจารณาอาชญา ฎีกาอุทธรณ์ ฟ้อง,ตัดสิน ศาลเดิมลงโทษจำเลยแต่+บทผิด จำเลยอุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยไม่มีผิดให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกาศาลฎีกาลงโทษจำเลยตามฟ้องในบทที่ถูก+ความผิดได้

ฟ้องขอให้ลงโทษฐานปล้นพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีความผิดฐานส้องโจรลงโทษจำเลยไม่ได้

+เสร็จเงินรัชชูปการเป็นหนังสือสำคัญในราชการ+ปลอมมีผิดตาม ม.225 จำเลยปลอมใบเสร็จรัชชูปการฉะบับ แม้จะได้กระทำในเวลาเดียวกันก็เป็นความผิด 3 กะทงไม่เรียกว่าเป็นการกระทำในกรรมเดียววาระเดียวกัน ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยเรียงกะทงได้

พะยาน คำพะยานที่ให้การไว้ในการพิจารณาซึ่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย โดยผู้พิพากษานั่งไม่ครบคณะนั้น จะฟังลงโทษจำเลยไม่ได้ ตัดสิน เมื่อคำพะยานปากใดฟังไม่ได้ แต่ยังมีคำพะยานอื่น ๆ พอจะฟังได้โดย+ด้วยกฎหมายแล้ว ศาลมีอำนาจจะตัดสินคดีโดยอาศัยคำพะยานอื่น ๆ นั้นได้

วิธีพิจารณาอาชญาในระวางพิจารณาคดีอาญาจำเลยจะให้การกี่ครั้งก็ได้ ถ้าเนื้อความขัดกันแล้วต้องฟังคำให้การครั้งสุดท้ายเป็นหลัก (เทียบฎีกาที่ 854-855/2476)

ปล่อยจำเลย

คืนค่าตัดสิน และค่าขึ้นศาล

ศาลจะอนุญาตให้โจทก์แก้ไขเพิ่มเติมฟ้องเป็นประเด็นนั้นใหม่หรือจะให้จำเลยแก้ไขเพิ่มเติมคำให้การในขณะที่คดียังค้างพิจารณาอยู่ก็ได้ +อยู่ในดุลยพินิจของศาล

การขอถอนฟ้องคดีอาชญาชั่วคราวนั้น เมื่อจำเลยถูกจับหรือถูกเรียกตัวเข้ามาเกี่ยวข้องในคดีแล้วย่อมอยู่ในดุลยพินิจความครบคุมของศาล แล้วแต่จะเห็นควรไม่อยู่ในอำนาจของโจทก์ที่ขอถอนได้ตามอำเภอใจ