คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
การกระทำผิด

พฤตติการณ์ที่เรียกว่าเป็นการกระทำในวาระเดียวกันเข้าไปในเล้าทำให้สุกรตายในเล้าแล้ว เอาไปเป็นความผิดกะทงเดียว พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.3 แก้น้อย ศาลเดิมจำคุก 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์ลดฐานปราณีคงจำคุก 1 ปี เป็นแก้น้อยฎีกาไม่ได้ดุลยพินิจ การลดโทษเป็นดุลยพินิจของศาลและไม่ใช่ข้อกฎหมาย

สามคนมีไม้เป็นอาวุธ แต่พอถึงบ้านเจ้าทรัพย์ได้ทิ้งไม้นั้นเสียเข้าทำการชิงทรัพย์ดังนี้ผิดเพียงฐานชิง
วิธีพิจารณาอาชญา ฎีกาอุทธรณ์ ศาลเดิมวาง ม. 297 - 59 จำคุก 16 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ว่าง ม.299 - 59 จำคุก 2 ปี คู่ความฎีกาได้แก้มาก

บุคคลอย่างใดอยู่ในอำนาจศาลทหารบก
วิธีพิจารณาอาชญา
ด้านอำนาจศาลเดิมควรค้านเสียแต่ในชั้นอุทธรณ์

ใช้กฎหมายเบา พ.ร.บ.การพะนันเก่าใหม่ต่างกัน ใช้กฎหมายที่มีโทษเบา เงินค่าบำเหน็จนำจับอยู่ในดุลยพินิจของศาล พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหากฎหมาย

กิริยาอย่างไรเรียกว่ามีเถยยจิตรเป็นโจร จำเลยไปเอาช้างของจำเลยมาจากเจ้าพนักงานซึ่งยึดไว้เพราะไปทำให้ทรัพย์ผู้อื่นเสียหาย โดยมิได้รับอนุญาตนั้นมีผิดตาม ม.122 หาใช่ 290 ไม่

ซื้อขายโคไม่โอนทะเบียนคำว่าเจ้าของสัตว์หมายความถึงผู้ที่ได้มาโดยลักหรือยักยอกด้วย เทียบฎีกาที่ 110/2466 วิธีพิจารณาอาชญา ทำผิดกฎหมายหลายบทลงโทษบทที่หนัก

เกณฑ์แห่งตัวการต่างคนต่างทำไปในปัจจุบันยังไม่เปนตัวการ เคยมีหลักเกณฑ์ว่าตัวการไม่จำเป็นต้องสมคบกันมาก่อน เรื่องนี้เห็นว่าจำเลยต่างช่วยกันทำร้าย ควรมีผิดดังศาลเดิมตัดสิน

ฟ้องว่าปล้น พิจารณาได้ความว่ารับของ โจรลงโทษได้ ในคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ปรากฏว่า โจทก์สืบไม่ได้ว่าจำเลยรู้ว่าทรัพย์นั้นได้มาโดยการชิงทรัพย์หรือปล้นทรัพย์

ฎีกาของโจทก์ยอมรับว่าเมทแอมเฟตามีน 1,844 เม็ด ที่ยึดได้จาก ห. กับเมทแอมเฟตามีน 27 เม็ด ที่ยึดได้จากจำเลย มีการแบ่งแยกกันเป็นคนละส่วน คนละจำนวน และจำเลยได้มาคนละคราวกัน ดังนี้ เมื่อปรากฏว่าเมทแอมเฟตามีนที่ยึดได้จากจำเลยและ ห. มิได้มีลักษณะหรือสีเหมือนกัน ประกอบกับชั้นจับกุมจำเลยให้การทันทีว่าซื้อเมทแอมเฟตามีน 27 เม็ด เพื่อเสพ และชั้นสอบสวนจำเลยให้การว่า รับจ้างจาก ฉ. นำเมทแอมเฟตามีนไม่ทราบจำนวนบรรจุอยู่ในห่อไปส่งที่จังหวัดพังงามี ห. มารับเมทแอมเฟตามีนดังกล่าวไป จึงฟังได้ว่าเมทแอมเฟตามีน 27 เม็ดที่ยึดได้จากจำเลย เป็นเมทแอมเฟตามีนที่จำเลยได้มาคนละคราวกับเมทแอมเฟตามีน 1,844 เม็ด ที่จำเลยจำหน่ายให้แก่ ห. เมทแอมเฟตามีนเป็นคนละจำนวนกัน จำเลยมีเจตนามีเมทแอมเฟตามีน 27 เม็ด ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายแยกต่างหากจากการมีเมทแอมเฟตามีน 1,844 เม็ด ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย
แม้จำเลยให้การรับสารภาพ แต่ความผิดที่โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นความผิดซึ่งมีระวางโทษจำคุกตลอดชีวิตและปรับตั้งแต่หนึ่งล้านบาทถึงห้าล้านบาท หรือประหารชีวิต ศาลต้องฟังพยานหลักฐานโจทก์จนกว่าจะพอใจว่าจำเลยได้กระทำผิดจริงตาม พ.ร.บ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ.2550 มาตรา 13 เมื่อพยานหลักฐานโจทก์นำสืบได้ความเพียงว่า พันตำรวจโท อ. ยึดโทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลางได้จากจำเลยเท่านั้น โดยไม่มีพยานนำสืบให้เห็นว่าจำเลยใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลางติดต่อซื้อขายและส่งมอบเมทแอมเฟตามีนในคดีนี้อย่างใด โทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลางของจำเลยจึงมิใช่เครื่องมือ เครื่องใช้ ที่จำเลยได้ใช้ในการกระทำความผิดฐานมีเมทแอมเฟตามีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่ายตามที่โจทก์ฟ้องโดยตรง และไม่ใช่ทรัพย์สินที่จำเลยได้ใช้หรือมีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิด หรือได้มาโดยได้กระทำความผิด จึงไม่อาจริบโทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลางของจำเลยตาม พ.ร.บ.ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 มาตรา 102 และ ป.อ. มาตรา 33 ทั้งโทรศัพท์เคลื่อนที่ของกลางก็ไม่ใช่ทรัพย์สินที่ผู้ใดทำหรือมีไว้เป็นความผิด อันจะต้องริบเสียทั้งสิ้นตาม ป.อ. มาตรา 32
อนึ่ง เมื่อวันที่ 7 เมษายน 2559 มีพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 25) พ.ศ.2559 ใช้บังคับ โดยมาตรา 5 ให้ยกเลิกความในมาตรา 30 และให้ใช้ความใหม่แทน ซึ่งกฎหมายที่ใช้ในภายหลังการกระทำความผิดเป็นคุณกว่ากฎหมายที่ใช้ในขณะกระทำความผิด จึงให้ใช้กฎหมายในส่วนที่เป็นคุณแก่จำเลยไม่ว่าในทางใดตาม ป.อ. มาตรา 3

พ.ร.บ.การเลือกตั้งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น พ.ศ.2545 มาตรา 99 วรรคหนึ่ง มิใช่บทบัญญัติให้ผู้สมัครรับเลือกตั้งที่ถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งต้องรับผิดเด็ดขาด เพราะการฟ้องผู้สมัครรับเลือกตั้งผู้ถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งให้รับผิดค่าเสียหายที่เป็นค่าใช้จ่ายในการเลือกตั้งใหม่ เป็นการฟ้องให้ผู้สมัครรับเลือกตั้งรับผิดในทางแพ่งที่มีเหตุมาจากการที่ผู้สมัครรับเลือกตั้งกระทำการฝ่าฝืนมาตรา 57 จนเป็นเหตุให้โจทก์มีคำสั่งให้เพิกถอนสิทธิเลือกตั้งและให้เลือกตั้งใหม่ตามมาตรา 97 วรรคหนึ่ง การที่จะแปลความมาตรา 99 วรรคหนึ่ง ว่า เมื่อคณะกรรมการการเลือกตั้งมีคำสั่งให้เพิกถอนสิทธิเลือกตั้งแก่ผู้สมัครรับเลือกตั้งคนใดผู้ถูกเพิกถอนสิทธิเลือกตั้งคนนั้นจะต้องรับผิดค่าเสียหายที่เป็นค่าใช้จ่ายในการเลือกตั้งใหม่โดยเด็ดขาด โดยไม่ต้องคำนึงถึงเหตุที่นำไปสู่การเลือกตั้งใหม่ว่าเกิดจากการกระทำของผู้นั้นหรือไม่ ย่อมเป็นการใช้กฎหมายที่ไม่คำนึงถึงความถูกต้อง เมื่อจำเลยให้การปฏิเสธความรับผิดและต่อสู้ว่าจำเลยไม่ได้กระทำการอันเป็นการฝ่าฝืนต่อ พ.ร.บ.การเลือกตั้งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น พ.ศ.2545 มาตรา 57 จึงเป็นประเด็นแห่งคดีที่ศาลมีอำนาจวินิจฉัยได้