คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สิทธิ

ผู้ตายเป็นผู้ก่อเรื่องด่าและจะทำร้ายจำเลยก่อนไม่ปรากฏว่าจำเลยได้ด่าตอบ เมื่อมีผู้บอกให้จำเลยกลับบ้านจำเลยก็กลับทันทีผู้ตายวิ่งตามจำเลยไปและเงื้อมีดจะทำร้ายจำเลยด้วยจำเลยหันหลังกลับใช้ขวานฟันผู้ตาย 1 ทีถึงแก่ความตายดังนี้ ได้ชื่อว่าจำเลยได้กระทำการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

ผู้ร้องขัดทรัพย์ย่อมมีฐานะเป็นโจทก์ในคดีชั้นขัดทรัพย์ ส่วนโจทก์เดิมอยู่ในฐานะผู้คัดค้าน
ผู้ร้องขัดทรัพย์อ้างว่านาที่โจทก์นำยึดเป็นของผู้ร้อง ไม่ใช่ของจำเลย โจทก์คัดค้านว่าผู้ร้องได้สละสิทธิยกให้จำเลยแล้ว เช่นนี้เท่ากับว่าโจทก์ปฏิเสธว่านาไม่ใช่ของผู้ร้อง ที่พิพาทเป็นที่ดินมือเปล่าข้อเท็จจริงยังโต้เถียงกันอยู่ว่าใครเป็นผู้ครอบครอง หน้าที่นำสืบจึงตกแก่ผู้ร้อง เมื่อผู้ร้องไม่สืบพยานก็ต้องแพ้คดี

เมื่ออ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้ว โจทก์ตายผู้ร้องยื่นคำร้องขอรับมฤดกความแทนโจทก์ แต่เป็นเวลาล่วงพ้นอายุความฎีกาแล้ว ดังนี้ผู้ร้องฎีกาไม่ได้ ได้แต่เป็นผู้รับมฤดกความแทนโจทก์เท่านั้น

ผู้ร้องอ้างว่าเป็นคนไทย ผู้ร้องอาจขอพิศูจน์สัญชาติต่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือร้องต่อศาลให้วินิจฉัยตาม พ.ร.บ.คนเข้าเมือง พ.ศ.2493 ก็ได้ไม่จำเป็นต้องฟ้องเป็นคดีมีข้อพิพาทเข้ามาแต่ทางเดียว

ผู้ร้องอ้างว่าเป็นคนไทย ผู้ร้องอาจขอพิสูจน์สัญชาติต่อพนักงานเจ้าหน้าที่หรือร้องต่อศาลให้วินิจฉัยตาม พระราชบัญญัติคนเข้าเมืองพ.ศ.2493 ก็ได้ไม่จำเป็นต้องฟ้องเป็นคดีมีข้อพิพาทเข้ามาแต่ทางเดียว

เมื่อปรากฎมีทายาทอันดับแรกตามมาตรา 1629 แล้วทายาทที่อยู่ในลำดับถัดลงไป ก็ไม่มีสิทธิในทรัพย์มรดกของผู้ตายตามมาตรา 1630 วรรคแรก

เมื่อปรากฏมีทายาทอันดับแรกตามมาตรา 1629 แล้วทายาทที่อยู่ในลำดับถัดลงไป ก็ไม่มีสิทธิในทรัพย์มรดกของผู้ตายตามมาตรา 1630 วรรคแรก

โจทก์มรณะภายหลังจากศาลพิพากษาคดีเสร็จเด็ดขาดแล้วสิทธิที่จะดำเนินการบังคับคดีย่อมตกทอดมายังทายาทต่อไป

เจ้าของที่ดินและเรือนขายเฉพาะเรือนในที่ดินนั้นแก่ผู้อื่นไปแล้วให้ผู้ซื้อทำสัญญาเช่าที่ดินที่ปลูกเรือนนั้นแต่ปรากฏว่า ทั้งผู้ซื้อและผู้ขายทราบดีว่า มีผู้เช่าเรือนนั้นอยู่อาศัยมาแต่เดิม ซึ่งได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ และเมื่อซื้อมาแล้ว ผู้ซื้อก็จัดการร้องต่อคณะกรรมการควบคุมค่าเช่าให้ผู้เช่าออกจากเรือนพิพาทเพื่อเข้าอยู่เอง เมื่อคณะกรรมการไม่อนุญาต เจ้าของที่ดินก็ฟ้องขับไล่ให้ผู้ซื้อรื้อถอนเรือนนั้นไปดังนี้ เป็นพฤติการณ์แสดงให้เห็นว่าเป็นการซื้อขายเพื่อให้ผู้เช่าไม่ได้ใช้หรือรับประโยชน์ในทรัพย์สินที่เช่าอยู่จึงถือว่าเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริตและขัดกับ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ เจ้าของที่ดินจึงไม่มีสิทธิจะมาขอให้ศาลบังคับขับไล่ผู้เช่าออกไป

ที่บ้านที่สวนไม่มีหนังสือสำคัญนั้นจะต้องละทิ้งเป็นเวลานาน9-10 ปี จึงจะขาดสิทธิตามกฎหมายลักษณะเบ็ดเสร็จบทที่ 42(อ้างฎีกาที่ 5/2495)
ซื้อที่ดินมือเปล่าจากผู้ที่ไม่ใช่เจ้าของ ครอบครองมาเจ้าของรู้ว่าถูกแย่งครอบครองแล้ว ไม่ฟ้องใน 1 ปีขาดอายุความ