คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: เจตนา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 857/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

พินัยกรรมต้องเป็นการสั่งการเพื่อตาย มิใช่การมอบให้ขณะยังมีชีวิต

พินัยกรรมนั้นจะต้องมีข้อความอันเป็นคำสั่งกำหนดการเพื่อตายในเรื่องทรัพย์สินของตน ถ้าเป็นการมอบทรัพย์ให้ตั้งแต่ขณะยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ถือว่าเป็นพินัยกรรม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 857/2490

พินัยกรรมต้องเป็นการสั่งการเผื่อตาย ไม่ใช่การมอบทรัพย์ขณะยังมีชีวิต

พินัยกรรมนั้นจะต้องมีข้อความอันเป็นคำสั่งกำหนดการเผื่อตายในเรื่องทรัพย์สินของตน ถ้าเป็นการมอบทรัพย์ให้ตั้งแต่ขณะยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่ถือว่าเป็นพินัยกรรม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 792-793/2490

การใช้จ่ายเงินปลอมโดยไม่รู้ที่มาและเจตนา ทำให้มีความผิดตามมาตรา 204

ใช้สตางค์ปลอมโดยรู้อยู่ว่าเป็นสตางค์ปลอม แต่ไม่รู้ว่าปลอมในขณะที่ได้มาเป็นผิดตามมาตรา 204

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 771/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานฉ้อโกงและยักยอกทรัพย์: การพิเคราะห์เจตนาและวันกระทำผิด

ฟ้องว่าจำเลยหลอกลวงให้เขาส่งทรัพย์ให้โดยมีเจตนาฉ้อโกง หรือมิฉะนั้นจำเลยคิดทุจจริตยักยอกทรัพย์ที่เขามอบให้ ขอให้ลงโทษตาม ม. 304,314 ดังนี้ ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม
ฟ้องเรื่องยักยอกหรือฉ้อโกงโจทก์หาว่าจำเลยกระทำผิดมาถึงวันก่อนฟ้องเดือนเศษ แม้ไม่ปรากฎว่ารู้เรื่องความผิดเมื่อไรก็ไม่เป็นฟ้อง เคลือบคลุม.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 72/2490

การยักยอกทรัพย์: การพิจารณาความยินยอมและเจตนาในการถือกรรมสิทธิ์

ฟ้องบรรยายว่า จำเลยบังอาจถอดสร้อยคอโจทก์ ภายหลังไปขอคืนก็ไม่คืนให้ ขอให้ลงโทษตาม มาตรา 314 ในชั้นไต่สวนมูลฟ้อง แม้โจทก์จะเบิกความว่า โจทก์ไม่ยินยอมให้ถอดอันแสดงว่า โจทก์มิได้มอบหมายทรัพย์นั้นให้ก็ดีก็เป็นเรื่องที่จะต้องพิเคราะห์พยานต่อไปเพราะถ้าไต่สวนได้ความตามฟ้อง แต่โจทก์อ้างบทผิด ศาลก็ลงโทษตามบทที่ถูกต้องได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 646/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การทำร้ายร่างกาย: การกระทำโดยไม่มีเจตนาสมคบ และการรับผิดชอบเฉพาะการกระทำของตน

เจ้าทุกข์ถูกกลุ้มรุมทำร้ายมาก่อนและกำลังวิ่งไลกันมาจำเลยวิ่งข้ามถนนไปตีเจ้าทุกข์โดยไม่ปรากฎว่าได้มีการสมคบหรือคนร้ายได้เรียกร้องให้ช่วยทำร้ายเจ้าทุกข์ ดังนี้ จำเลยคงมีผิดแต่ฉะเพาะกรรมที่จำเลยได้กระทำลง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 646/2490

การทำร้ายร่างกาย: การกระทำโดยไม่มีเจตนาสมคบหรือรู้เห็นร่วม การลงโทษตามผลการกระทำ

เจ้าทุกข์ถูกกลุ้มรุมทำร้ายมาก่อนและกำลังวิ่งไล่กันมา จำเลยวิ่งข้ามถนนไปตีเจ้าทุกข์โดยไม่ปรากฏว่าได้มีการสมคบหรือคนร้ายได้เรียกร้องให้ช่วยทำร้ายเจ้าทุกข์ ดังนี้จำเลยคงมีผิดแต่เฉพาะกรรมที่จำเลยได้กระทำลง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 636/2490

พินัยกรรมมีข้อความแสดงเจตนาทำพินัยกรรมลับ แต่ไม่ปฏิบัติตามขั้นตอนมาตรา 1660 ไม่ถือเป็นพินัยกรรมลับสมบูรณ์

พินัยกรรมมีพยานลงชื่อครบถ้วน เป็นแต่มีข้อความว่าขอแสดงเจตนาทำพินัยกรรมลับต่อหน้าพยานและมิได้ปฏิบัติอย่างอื่นตามมาตรา 1660 นั้น ไม่ถือว่าเป็นพินัยกรรมลับคงสมบูรณ์ในฐานะเป็นพินัยกรรมธรรมดา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 561/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดฐานร่วมกันทำร้ายร่างกายจนถึงแก่ความตาย: การเป็นตัวการ

เขาทำร้ายกัน จึงเข้าไปกลุ้มรุมทำร้ายด้วยเป็นผิดฐานเป็นตัวการทุกคน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 561/2490

ความผิดฐานร่วมกันทำร้ายร่างกายจนถึงแก่ความตาย: ตัวการร่วม

เขาทำร้ายกัน จึงเข้าไปกลุ้มรุมทำร้ายด้วย เป็นผิดฐานเป็นตัวการทุกคน

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags เจตนา