คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: เจตนา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 633/2484

เจตนาแจ้งความเท็จ – ความเชื่อโดยสุจริต – ไม่มีผิดฐานแจ้งความเท็จ

พฤตติการณ์ที่ถือว่ายังไม่มีความผิดฐานแจ้งความเท็จตามมาตรา 118

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 589/2484

การรับเงินค่าปรับโดยมิชอบของเจ้าพนักงาน แม้ไม่มีการบังคับ แต่ถือเป็นความผิดฐานรับสินบนได้ หากเจตนาหลอกลวง

จำเลยจับผู้เล่นการพะนันได้แล้วบอกว่าจำเลยปรับเองได้ ผู้ถูกจับหลงเชื่อจึงมอบเงินให้จำเลยดั่งนี้ จำเลยไม่มีผิดมาตรา 136 และ มาตรา 138.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 533/2484

การวางเพลิงเผาหญ้าคาและการพิสูจน์เจตนาความผิดทางอาญา กรณีไฟไหม้ต้นมะม่วง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเผาหย้าคาเป้นเหตุให้ไฟไหม้ต้นมะม่วงของผู้เสียหาย โดยไม่ได้กล่าวอ้างว่าจำเลยลงใจเผาต้นมะม่วง หรือจำเลยได้จุดเผาหญ้าคาในลักษณะอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่บุคคลหรือทรัพย์ของผู้อื่น ๆ เช่นนี้ย่อมลงโทษจำเลยตามมาตรา 186 หรือ 187 ที่แก้ไขไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 475/2484

การหมิ่นประมาทเจ้าพนักงาน: การแสดงความเห็นที่ไม่สุภาพ และเจตนาเฉพาะเจาะจง

กล่าวหาว่าเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ ว่าเป็นเจ้าพนักงานทำการไม่ยุติธรรม เบียดเบียนราษฎรให้ได้รับความเดือดร้อน ไม่ถูกต้องตามรัฐนิยมย่อมมีความผิดตามม.116

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 405/2484

องค์ประกอบความผิดฐานขายสินค้าโดยใช้ชื่อเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นโดยทุจริต จำเป็นต้องระบุเจตนาของผู้กระทำความผิดในฟ้อง

ความผิดมาตรา 138 นั้น ถเาในฟ้องของโจทก์ไม่ระบุว่าจำเลยรู้อยู่ว่าเป็นของให้ชื่อหรือเครื่องหมายในทางทุจจริตแล้ว ก็ไม่ครบองค์ความผิดฟ้องที่ลงโทษจำเลยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 358/2484

การลักทรัพย์โดยมีอาวุธ: ความหวาดเสียวเป็นเกณฑ์ ไม่จำเป็นต้องมีเจตนาใช้ในการลักทรัพย์

ในเวลาที่ลักทรัพย์มีอาวุธอยู่ด้วยก็ต้องมีผิดตามมาตรา 293(7) โดยไม่ต้องคำนึงถึงว่าผู้ร้ายมีอาวุธไปเพื่อการลักทรัพย์หรือเพื่อเหตุอื่น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 297/2484

การชิงทรัพย์โดยใช้มีดขู่เข็ญ: การพิสูจน์เจตนาและเหตุอุกฉกรรจ์เพื่อลงโทษตาม ม.299

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำการชิงทรัพย์โดยใช้มีดเป็นอาวุธทำการขู่เข็ญ ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา ม.299
จำเลยให้การรับสารภาพเมื่อโจทก์ไม่ติดสืบเหตุฉกรรจ์ตาม ม.293,294 แล้ว ก็ลงโทษจำเลยตาม ม.299 ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 244/2484

ความผิดศุลกากร: การแสดงรายการสินค้าไม่ถูกต้องและการพิสูจน์เจตนาเจ้าหน้าที่

การที่จำเลยทำใบขนสินค้ายื่นต่อเจ้าพนักงานศุลกากรขอเสียภาษี รายการสินค้าและราคาที่เขียนผิดกับความจริงดังนี้ เรียกได้ว่าเป็นสำแดงความเท็จหรือความไม่บริบูรณ์ตาม ม.99 แห่ง พ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ.2469 ซึ่งตาม พ.ร.บ.ศุลกากร พ.ศ.2482 ม.16 ถือว่าเป็นความผิดโดยมิต้องคำนึงว่าผู้ทำมีเจตนาหรือทำโดยประมาทเลินเล่อบทบัญญัติพิเศษ,ส่วนความผิดตามกฎหมายอาญาต้องวินิจฉัยถึงเจตนาของจำเลยด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1032/2484

การพิจารณาความผิดฐานพยายามฆ่าจากสภาพแผลและการทำงานของอาวุธ

ใช้ปืนยิงในระยะห่าง 3 วามีแผลไหม้เกรียมและบวมไม่ได้ความว่าเป็นปืนอย่างไหน ไม่แน่ว่าปืนนี้ไม่อาจประหารชีวิตได้หากยิงในระยะใกล้เท่านั้นที่ยิงไม่เข้าเป็นเพราะกำลังขับของปืนไม่พอกำลังขับไม่พอจึงเป็นเหตุนอกอำนาจมาขัดขวางจำเลยผิดฐานพยายามฆ่าคนโดยเจตนาโจทก์พิมพ์ชื่อเดือนในฟ้องผิด โดยย้อนหลังไปหนึ่งเดือน ถือว่าเป็นการผิดพลาดเล็กน้อย ไม่เป็นเหตุให้ยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 890/2483

การกระทำที่ไม่มีเจตนาปลอมแปลงเอกสาร เนื่องจากไม่ได้แก้ไขลายมือชื่อหรือดวงตราเดิม แม้จะมีการเปลี่ยนรูปถ่าย

รูปถ่ายของจำเลยซึ่งบิดไว้ในใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวและประทับตราเจ้าพนักงานหลุดหายไปจำเลยจึงเอารูปมาบิดแทนนั้น ไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags เจตนา

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เจตนา