คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
แจ้งความเท็จ

คำฟ้องที่กล่าวหาว่าจำเลยแจ้งความเท็จนั้นแม้จะไม่ได้บรรยายระบุคำว่า "จำเลยรู้อยู่ว่าเป็นความเท็จ" แต่เมื่อข้อความที่บรรยายในฟ้องนั้นได้ความแสดงขัดอยู่ในตัวแล้วว่า จำเลยรู้อยู่ว่าข้อความที่แจ้งมานั้นเป็นความเท็จก็เป็นฟ้องที่สมบูรณ์ครบองค์ความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 118 แล้ว

การฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานแจ้งความเท็จนั้น แม้จะไม่ได้กล่าวว่าความจริงเป็นอย่างไร แต่เมื่อพิจารณาคำฟ้องโดยตลอดแล้ว เป็นอันเข้าใจได้ว่า ความจริงมีอย่างใดแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องกล่าวว่าความจริงเป็นอย่างไรอีก เพราะเป็นอันเข้าใจได้อยู่แล้ว นับว่าเป็นฟ้องที่ถูกต้อง

ห้องในคดีอาญาฐานแจ้งความเท็จ จะต้องกล่าวว่าข้อความเท็จนั้นจำเลยรู้ว่าเป็นเท็จ มิฉะนั้นเป็นฟ้งอที่ไม่สมบูรณ์

ฟ้องในคดีอาญาฐานแจ้งความเท็จ จะต้องกล่าวว่าข้อความเท็จนั้นจำเลยรู้ว่าเป็นเท็จ มิฉะนั้นเป็นฟ้องที่ไม่สมบูรณ์

เจ้าพนักงานสรรพสามิตอำเภอ ไม่มีหน้าที่สืบเสาะไต่สวนหรือฟ้องคดีที่มีความผิดฐานเล่นการพนันด้วย จึงจะมีความผิดฐานช่วยเหลือผู้กระทำผิดฐานเล่นการพนันให้พ้นอาญา ตามมาตรา 142 ไม่ได้
สรรพสามิตอำเภอจับผู้เล่นการพนันมาแล้ว กลับช่วยเหลือโดยเอาขวดบรรจุน้ำสุราเถื่อนไปแจ้งแก่พนักงานสอบสวนว่าพวกที่จับมามีสุราเถื่อนดังนี้มีผิดตามมาตรา 157,158
จำเลยกระทำหลักฐานเท็จ โดยเอาขวดบรรจุน้ำสุราเถื่อนไปแจ้งแก่พนักงานสอบสวนว่าพวกผู้ต้องหาที่จำเลยจับมามีน้ำสุราเถื่อนผิดกฎหมายพนักงานสอบสวนหลงเชื่อทำการเปรียบเทียบปรับพวกผู้ต้องหาเสร็จไปชั้นอำเภอดังนี้ จำเลยมีความผิดตามมาตรา 160

จำเลยมีที่ดินเปล่ามาอ้างในคำร้องขอประกันตัวจำเลยต่อศาลว่า มีสวนผลไม้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังต้องกนว่าจำเลยแจ้งความเท็จ จำคุกจำเลย 3 เดือน ดังนี้เป็นการฟังข้อเท็จจริง ฎีกาจำเลยต้องห้าม

จำเลยมีที่ดินว่างเปล่ามาอ้างในคำร้องขอประกันตัวจำเลยต่อศาลว่า มีสวนผลไม้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังต้องกันว่าจำเลยแจ้งความเท็จ จำคุกจำเลย 3 เดือน ดังนี้เป็นการฟังข้อเท็จจริง ฎีกาจำเลยต้องห้าม

การที่จะเป็นผิดฐานแจ้งความเท็จนั้น จำเลยต้องแจ้งโดยรู้อยู่ว่า ถ้อยคำของจำเลยที่แจ้งนั้นเป็นเท็จ มิฉะนั้นไม่ผิดฐานนี้ เพราะถือว่าจำเลยที่แจ้งความเท็จโดยไม่รู้ว่าถ้อยคำของตนเป็นเท็จนั้นมิได้มีเจตนากระทำผิดทางอาญา

การที่จะเป็นผิดฐานแจ้งความเท็จนั้น จำเลยต้องแย้งโดยรู้อยู่ว่า ถ้อยคำของจำเลยที่แจ้งนั้นเป็นเท็จ มิฉะนั้นไม่ผิดฐานนี้ เพราะถือว่าจำเลยที่แจ้งความเท็จโดยไม่รู้ว่าถ้อยคำของตนเป็นเท็จนั้นมิได้มีเจตนากระทำผิดทางอาญา

ความผิดฐานแจ้งความเท็จตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 118 นั้น มีหลักเกณฑ์สำคัญอยู่ประการหนึ่งว่าผู้แจ้งได้รู้อยู่แล้วว่าความที่เอาไปแจ้งนั้นเป็นความเท็จฉะนั้นเมื่อจำเลยเอา ความไปแจ้งแก่เจ้าพนักงานตามที่จำเลยเชื่อว่าเป็นความจริงแล้วจำเลยก็ไม่มีความผิดตามมาตรา 118