คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พิจารณาคดี

พระราชกฤษฎีกาที่รัฐบาลอาศัยอำนาจออกใช้โดยอาศัย พ.ร.บ.มอบอำนาจให้รัฐบาลในภาวะคับขันนั้น จะใช้บังคับเป็นกฎหมายได้แต่ฉะเพาะระหว่างเวลาที่มอบอำนาจให้ในภาวะคับขันเท่านั้น
เมื่อมี พ.ร.บ.ยกเลิก พ.ร.บ.มอบอำนาจให้รัฐบาลในภาวะคับขันนั้นแล้ว พระราชกฤษฎีกาที่อาศัยอำนาจก็สิ้นผลบังคับตามกฎหมาย
การกระทำซึ่งเป็นผิดตามกฎหมายที่ใช้อยู่ในขณะกระทำผิดแต่ไม่มีผิดตามกฎหมายที่จะลงโทษขณะที่ศาลพิจารณา ต้องใช้กฎหมายที่เป็นคุณแก่จำเลย ตาม ก.ม.ลักษณะอาญา ม.8

พฤตติการณ์ที่ไม่ถือว่าโจทก์ขาดนัด

ในวันนัดสืบพยานจำเลยตัวโจทก์ไม่มา จำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลสั่งว่าโจทก์ขาดนัดและพิพากษายกฟ้อง แต่เมื่อปรากฏว่าทนายโจทก์มาศาลและแถลงขอให้เลื่อนสืบพยาน ศาลอนุญาตให้เลื่อนตามที่ตกลงกันกรณีเช่นนี้ไม่ถือว่าโจทก์ขาดนัดพิจารณา

อัยยการโจทก์แถลงขอแยกจำเลยคนหนึ่งไปฟ้องเป็นอีกคดีหนึ่งต่างหาก เพื่อสะดวกแก่การพิจารณาคดีสำหรับจำเลยคนอื่น ๆ ที่รับสารภาพ ศาลอนุญาตให้แล้ว ดังนี้โจทก์ฟ้องคดีฉะเพาะตัวจำเลยที่ถอนนั้นใหม่ได้ ไม่ต้องห้าม

อัยการโจทก์แถลงขอแยกจำเลยคนหนึ่งไปฟ้องเป็นอีกคดีหนึ่งต่างหาก เพื่อสะดวกแก่การพิจารณาคดีสำหรับจำเลยคนอื่นๆ ที่รับสารภาพศาลอนุญาตให้แล้ว ดังนี้โจทก์ฟ้องคดีเฉพาะตัวจำเลยที่ถอนนั้นใหม่ได้ไม่ต้องห้าม

จำเลยขายเนื้อสุกรเป็นผิดพระราชบัญญัติควบคุมการฆ่าขายโคกระบือฯ 2481 ซึ่งใช้อยู่ในระหว่างพิจารณาของศาลชั้นต้น ระหว่างอุทธรณ์มี พระราชบัญญัติอากรฆ่าสัตว์ ยกเลิก พระราชบัญญัติ 2481 และไม่มีบัญญัติถึงการขายเนื้อสัตว์ซึ่งถือว่าการขายไม่เป็นความผิดดังนี้ศาลต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องระบุอ้างว่า กระบือที่ท่านเป็นของคนๆหนึ่งจ้างผู้มีชื่อเสียง แม้ได้ความว่าอยู่ในความครอบครองของผู้เลี้ยงนั้นก็จริง แต่ได้ความว่ากระบือนั้นเป็นของอีกคนหนึ่ง ซึ่งไม่ปรากฎในคำฟ้องดังนี้ ถือว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้องในข้อสำคัญในคดี ต้องพิพากษายกฟ้อง

ซึ่งเป็นกฎหมายใช้ขณะจำเลยกระทำผิดบัญญัติ "ให้ริบของซึ่งเกี่ยวเนื่องกับการกระทำผิดนั้น" แต่พ.ร.บ.ควบคุมยานพาหนะทางน้ำ ฯลฯ 2488 ม.12 ซึ่งใช้ขณะพิจารณาคดีโทษให้ริบทรัพย์ไม่มี ต้องใช้กฎหมายที่มีโทษเบาคือไม่ริบเรือของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย 16 ปีตาม ก.ม.อาญา ม.249 จำเลยฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ คดียังอยู่ในระหว่างพิจารณาของศาลฎีกา ศาลชั้นต้นได้รายงานมาว่าจำเลยได้หลบหนีไปจากเรือนจำยังจับตัวไม่ได้ ศาลฎีกาจะดำเนินการพิจารณาไปไม่ได้ ต้องจำหน่ายคดี.

ป.วิธี.อาญาม.230มิได้บัญญัติฉเพาะการส่งประเด็นไปสืบแต่หย่างเดียว หากบัญญัติรวมถึงการเดินผเชินสืบด้วย.
ไนการผเชินสืบจำเลยจะไปฟังการพิจารนาหรือไม่ก็ได้หากเลยไม่ไป เมื่อสาลสืบกลับมาแล้วอ่านไห้จำเลยฟัง จำเลยไม่คัดค้านหย่างได ดังนี้ไม่ชัดต่อวิธีพิจารนา.
การพิจารนาและสืบพยานซึ่งกดหมายบังคับไห้ทำต่อหน้าจำเลยฉเพาะการพิจารนาและสืบไนสาลตาม ป. วิธีพิจารนาอาญา ม.172 เท่านั้น