คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พิจารณาคดี

ไนคดีที่จำเลยเปนผู้เยาว์และดำเนินไปโดยมิได้ปติบัติไห้ถูกต้องไนเรื่องความสามารถนั้น สาลดีกามีอำนาดกำหนดไห้สาลชั้นต้นพิจารนาไหม่โดยให้แยกคดีที่ผู้เยาว์เปนจำเลยออกจากคดีเดิมและไห้ยกเว้นค่าทำเนียบสาลอุธรน์ดีกาสำหรับฝ่ายที่เคยเสียมาแล้ว
หากจะอุธรน์ดีกาต่อไปและงดคดีส่วนตัวจำเลยอื่นไว้รอคดีสำหรับตัวจำเลยที่เปนผู้เยาว์ด้วย

ในคดีที่จำเลยเป็นผู้เยาว์และดำเนินคดีไปโดยมิได้ปฏิบัติให้ถูกต้องในเรื่องความสามารถนั้น ศาลฎีกามีอำนาจกำหนดให้ศาลชั้นต้นพิจารณาใหม่โดยให้แยกคดีที่ผู้เยาว์เป็นจำเลยออกจากคดีเดิมและให้ยกเว้นค่าธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ฎีกาสำหรับฝ่ายที่เคยเสียมาแล้วได้ หากจะอุทธรณ์ฎีกาต่อไปและงดคดีส่วนตัวจำเลยอื่นไว้รอคดีสำหรับตัวจำเลยที่เป็นผู้เยาว์ด้วย

สาลชั้นต้นฟังคำพยานโจท+เดียว แล้วพิพากสายกฟ้อง โดยที่รูปคดีของโจทมี+เปนความผิดและยังไม่+อันไดที่จะฟังข้อเท็ดจิง+ยุติเช่น ย่อมเปนการ++ด้วยวิธีพิจารนา สาล+ดำเนินกะบวนพิจารนาไห้เส็ดสิ้นกะแสความ.

ศาลชั้นต้นฟังคำพยานโจทก์ปากเดียว แล้วพิพากษายกฟ้องโดยที่รูปคดีของโจทก์มีลักษณะเป็นความผิดและยังไม่มีเหตุอันใดที่จะฟังข้อเท็จจริงเป็นยุติเช่นนี้ ย่อมเป็นการไม่ชอบด้วยวิธีพิจารณาศาลควรดำเนินกระบวนพิจารณาให้เสร็จสิ้นกระแสความ

ไนคดีซึ่งหยุ่ไนชั้นพิจารนาสาลชั้นต้นเรียกปลัดอำเพอและกำนันมาสอบถาม แล้วฟังข้อเท็ดจิงว่าจำเลยมิได้กะทำผิดพิพากสายกฟ้อง โดยไม่ปรากตว่าบุคคลทั้งสองนั้นมาสาลไนถานะ เช่นไร เช่นนี้ ย่อมเปนการไม่ชอบด้วยกะบวนพิจารนา.

ฟ้องโจทกล่าวว่าจำเลยกะทำผิดเมื่อวันที่ 12 กันยายน 2483 เวลาไม่ปรากดย่อมเปนฟ้องที่ชอบด้วยกดหมายแล้ว

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุก 1 ปีปรับ 3,186 บาท 95 สตางค์.ศาลอุทธรณ์แก้เป็นให้ปรับเพียงสถานเดียว. ยกโทษจำคุกเช่นนี้ เป็นการแก้ไขเล็กน้อยฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 28/2485.

เมื่อสืบพยานโจทหมดแล้วถึงวันนัดสืบพยานจำเลยคู่ความไม่มาสาลทั้งสองฝ่าย สาลจะสั่งจำหน่ายคดีหาได้ไม่ ต้องถือว่าจำเลยขาดนัดพิจารนาแล้ววินิจฉัยชี้ขาดไปตามหลักถานพยานโจทฝ่ายเดียว

พฤติการณ์ที่คู่ความขาดนัดชั้นพิจารณา จึงไม่อนุญาตให้สืบพยานตามมาตรา 202

ผู้ถูกกล่าวหาเคยขอเลื่อนการพิจารณาโดยอ้างว่าป่วยต่อคณะกรรมการสอดส่องความประพฤติทนายความครั้งหนึ่งแล้ว. คณะกรรมการจึงให้เลื่อนการพิจารณาไปในวันที่ 9 ตุลาคม 2484 เวลา10 น.. ผู้ถูกกล่าวหาไม่มาและไม่มีผู้ใดมาแจ้งเหตุขัดข้อง. คณะกรรมการสอดส่องความประพฤติทนายความจึงมีคำสั่งว่าผู้ถูกกล่าวหาขาดนัดพิจารณา แล้วดำเนินคดีไปฝ่ายเดียว.ครั้นเวลา 12.40 น. วันเดียวกันได้มีโทรเลขของผู้ถูกกล่าวหาขอเลื่อนคดีไปอีก 25 วัน โดยมิได้ยื่นคำร้องชี้แจงแสดงเหตุที่ขอเลื่อนคดีแต่ประการใด. วันที่25 ตุลาคม 2484 คณะกรรมการฯ จึงมีคำสั่งให้ดำเนินการพิจารณาต่อไป. ดังนั้นการที่ผู้ถูกกล่าวหาได้มาฟังการพิจารณาในวันสืบพยานผู้กล่าวหาเพิ่มเติมและแถลงขอเลื่อนสืบพยานกับยื่นเอกสารที่จะส่งตามที่ระบุไว้.คณะกรรมการฯได้มีคำสั่งไม่อนุญาตและถือว่าคดีเสร็จสำนวน.จึงเป็นการปฏิบัติชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 202 แล้ว.