คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ที่ดิน

ฟ้องให้แสดงกรรมสิทธิ์

ไล่กระบือเข้าไปเหยียบย่ำต้นข้าวซึ่ง โจทก์ได้ปักดำไว้ในที่พิพาทนั้นย่อมมีผิดฐานทำให้เสียทรัพย์โดยไม่ต้องพิจารณาว่าที่พิพาทเป็นกรรมสิทธิ์ของผู้ใด จำเลยเข้าไปในที่วิวาทโดยเชื่อว่าเป็นกรรมสิทธิ์ของตนโดยสุจริตนั้น ไม่เป็นผิดฐานบุกรุก

โจทก์ครอบครอบที่พิพาทติดต่อกันมาเป็นเวลากว่า10 ปีเมื่อจำเลยอ้างว่า+ไม่มีสิทธิก็เป็นหน้าที่ของจำเลยที่จะต้องนำสืบให้สมตามอ้าง ยกที่ดินให้และครอบครองมาโดยสงบและเปิดเผยติดต่อกันเป็นเวลากว่า 10 ปี แม้มิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการได้มากับพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา 1299 ก็ย่อมได้กรรมสิทธิตามมาตรา 1382 คำว่า ทรัพย์สิน นั้นหมายความถึงทรัพย์อันมีค่าใดใดทั้งสิ้นที่จะถือเอาได้

แม้จำเลยจะเคยตัดไม้สะแกและอนุญาตให้บุคคลอื่นตัดไม้สะแกในที่วิวาทซึ่งอยู่ในเขตต์โฉนดของโจทก์ไปบ้างเป็นบางครั้งนั้น ก็ยังเรียกไม่ได้ว่าเป็นการปกปักรักษาและทำประโยชน์ในที่นั้นอันจะทำให้จำเลยได้กรรมสิทธิ์

ทำรื้อรั้วและเข้าไปถอนต้นไม้ในที่ซึ่งตนเข้าใจโดยสุจจริตว่าเป็นของตนนั้น ไม่เป็นผิดทางอาญา

+

เพียงแต่ปลูกเรือนในชายคายื่นล้ำเข้าไปในที่ของผู้อื่น จะอ้างว่ามีกรรมสิทธิตาม ม. 1335 ไม่ได้ศาลชั้นต้น พิพากษาว่าที่พิพากษานอกชายคา เรือนจำเลยเป็นของโจทก์ ที่ในชายคาเรือนเป็นของจำเลยศาลอุทธรณ์แก้ว่าที่ พิพาททั้งหมดเป็นของโจทก์ เป็นแก้น้อย

เป็นเรื่องการได้กรรมสิทธิ ไม่เกี่ยวกับเรื่องสิทธิครอบครองที่ดินซึ่งไม่มีหนังสือสำคัญสำหรับที่นั้น เมื่อเจ้าของเดิมได้ละทิ้งและผู้อื่นได้เข้าครอบครองโดยเจตนาจะยึดเพื่อตนดังนี้ ผู้ครอบครองย่อมได้สิทธิครอบครอง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยรื้อรั้วเก่าทำรั้วใหม่รุกล้ำเข้าไปในที่ดินซึ่งโจทก์ครอบครองมาตั้ง 19 ปีแล้วโดยโจทก์บรรยายฟ้องว่า โจทก์ได้ล้อมรั้วครอบครองมาเป็นเวลาตั้ง 19 ปี และในคำขอท้ายฟ้องโจทก์ได้ขอให้ศาลแสดงว่าเขตต์ที่ดินของโจทก์ด้านติดต่อกับจำเลยมีตามแนวรั่วเดิมดังนี้ ถือว่าได้ว่าโจทก์ได้ฟ้องตามเขตต์รั่วเดิมที่โจทก์ครอบครองมา ที่ดินที่เป็นที่บ้านและเป็นที่มีโฉนดแล้ว การที่ได้ล้อมรั้วครอบครองมาโดยความสงบและโดยเปิดเผยด้วยเจตนาเป็นเจ้าของมาเป็นเวลาเกินกว่า 10 ปี ก็เป็นการครอบครองตามประมวลแพ่งฯแล้ว หาต้องทำประโยชน์อย่างอื่นอีกไม่

กรรมการอำเภอมีอำนาจประกาศหวงห้ามที่ดินว่างเปล่าไว้ปลูกสร้างสถานที่ราชการ
ผู้ใดเข้ามาอยู่ในที่ ๆ อำเภอประกาศหวงห้ามแล้วอำเภอสั่งให้+ ไม่ออกย่อมมีความผิดฐานขัดคำสั่งเจ้าพนักงาน