คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ที่ดิน

โจทก์จำเลยแถลงทำสัญญาปราณีประนอมยอมความกันว่าให้แบ่งที่พิพาทออกเป็น 4 ส่วนให้ โจทก์ได้ 1 ส่วน จำเลย+ ส่วนการแบ่งให้ทำโดยวิธีประมูลระหว่างโจทก์กับจำเลย ถ้าไม่ตกลงกันให้เอา+ออกขายทอดตลาดโจทก์จำเลยเข้าประมูลกันแต่แล้วโจทก์แสดงความจำนงไม่ยอมขายให้จำเลยดังนี้ ถือได้ว่าการประมูลยังไม่เสร็จ คู่ความมีสิทธิจะเลือกเอาวิธีขายทอดตลาดได้ตามสัญญายอมความ+ขึ้นศาล
การอุทธรณ์ฎีกาชั้นบังคับคดีไม่ต้องเสียค่าขึ้นศาล (หมายเหตุ ปัญหาเรื่องค่าขึ้นศาลนี้ได้นำเสนอที่ประชุมใหญ่วินิจฉัย)

การเข้าอยู่ปกครองที่ดินโดยเจ้าของเขาอนุญาตหรือโดยเช่าจากเจ้าของมาดังนี้ ไม่เรียกว่าเป็นการครอบครองปรปักษ์ แม้จะนานเกินกว่า 10 ปี ก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์

ซื้อขายที่ดินแก่กันโดยมิได้ทำตามแบบแห่ง ม.456 ย่อมตกเป้นโมฆะ ซื้อขายที่นามือเปล่ากัน+ใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 4 โดยมิได้ทำตามแบบแห่ง ม.456 แต่ผู้ขายก็สละที่รายนั้นให้ผู้ซื้อเข้าครอบครองทันทีดังนี้ ผู้ขายย่อมหมดสิทธิที่จะเรียกที่ดินจากผู้ซื้อได้

รับมฤดกที่ดินแปลง 1 ร่วมกันมา ฝ่ายใดจะฟ้องขอแบ่งฉะเพาะบางส่วนของที่ดินแปลงนั้นไม่ได้(หมายเหตุ เพราะสภาพแห่งทรัพย์ไม่เปิดช่องให้ตัดบางส่วนมาแบ่งกันได้) พฤตติการณ์ที่เป็นการวินิจฉัยนอกประเด็น

+เปลี่ยนที่นามือเปล่า+โดยทำหนังสือสัญญากัน+ เมื่อต่างฝ่ายต่างมอบ +ครอบครองที่นาให้กัน +กันแล้วดังนี้ การโอนนั้น+ ด้วยกฎหมายแล้ว

ใบเหยียบย่ำของโจทก์ออก+ที่ดินซึ่งจำเลยได้ทำประโยชน์ครอบครองตลอด+ และใบเหยียบย่ำนั้นข้อความให้จับจองได้แต่ในที่ว่างเปล่า ดังนี้ โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยและ จำเลยก็ไม่จำต้องฟ้องโจทก์ภายในกำหนด 1 ปีตาม ม.1374แห่งประมวลแพ่งฯด้วย

ขายที่นามือเปล่าให้แก่กันแล้วมอบที่นาให้ผู้ซื้อคอรบครองทำมากว่า 1 ปี เช่นนี้ผู้ซื้อย่อมได้สิทธิในที่นารายนี้
อ้างฎีกาที่ 1023/2480

ถางที่รกร้างให้เตียนแล้วเลยทิ้งไว้เฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไรอีกหรือปลูกต้นไม้ลงแล้วตายหมดก็ปล่อยทิ้งไว้เฉย ๆ ต่อไป ดังนี้ ไม่เรียกว่ายึดถือที่ดินไว้เพื่อตนอันจะได้มาซึ่งสิทธิครอบครอง,ประมวลแพ่งฯ ม.1375 เป็นเรื่องอายุความฟ้องร้องการแย่งการครอบครองการที่ใบเหยียบย่ำขาดอายุลงนั้นไม่ใช่ปัญหาเรื่องอายุความจะนำประมวลแพ่งฯ ม.193 มาบังคับ-มิได้

เจ้าของที่นามือเปล่าทำหนังสือยกกรรมสิทธิที่นานั้นให้แก่ผู้รับดังนี้ ย่อมถือว่าเจ้าของได้สละสิทธิให้ผู้รับเข้าครอบครองเมื่อเกิน 1 ปีเจ้าของย่อมขาดสิทธิในที่รายนั้น, อ้างฎีกาที่ 1023/2480

สัญญามีความว่าโจทก์ได้รับเงินจากจำเลยไป 65 บาท โจทก์ยอมยกที่ดินสวนผลไม้ให้จำเลยยึดถือไว้แทนตัวเงินที่รับไป ทั้งนี้ สัญญาฉะบับนี้เป็นสัญญากู้ยืมเงินโดยเอาที่สวนให้จำเลยยึดถือไว้ไม่ใช่สัญญาซื้อขาย, +กู้เงินกันแล้วมอบที่ดินให้ผู้ให้กู้ใช้ประโยชน์ในที่ดินนั้น การยึดถือที่ดินของผู้ให้กู้โดยลักษณดังนี้เป็นทรัพยสิทธิอย่างหนึ่ง , เมื่อมิได้จดทะเบียนย่อมไม่สมบูรณ์ใช้บังคับกันมิได้ ผู้ให้กู้ไม่มีสิทธิจะยึดถือที่ดินไว้ต่อไปในเมื่อผู้กู้เรียกร้อง,อ้างฎีกาที่ 1283/2480,เข้าครอบครองที่ดินโดยอาศัยสิทธิตามสัญญาแม้จะครอบครองมาตั้ง 20-21 ปีก็ไม่ได้กรรมสิทธิ เพราะไม่ถือว่าเป็นการครอบครองโดยปรปักษ์, ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.149,178 ฟ้องแย้ง.
ค่าธรรมเนียม.