คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
กฎหมายป่าไม้

ไม้ของกลางซึ่งประกอบเป็นโครงเรือนเป็นไม้ที่อยู่ในสภาพเป็นสิ่งปลูกสร้างจึงไม่เป็นไม้แปรรูปตามมาตรา 4 (4) แห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่4) พ.ศ. 2503 แม้เรือนนั้นจะยังปลูกสร้างไม่สำเร็จและยังใช้อยู่อาศัยไม่ได้ก็ตาม

รถยนต์ที่จำเลยใช้บรรทุกไม้สัก อันยังมิได้แปรรูป.ไม่มีตราค่าภาคหลวง อันเป็นความผิดตาม พระราชบัญญัติป่าไม้ 2484มาตรา 69 นั้นเมื่อปรากฏว่าเป็นรถยนต์ที่จำเลยเช่าซื้อมาจากผู้ร้อง ชำระเงินยังไม่ครบกรรมสิทธิ์จึงยังเป็นของผู้ร้องอยู่ผู้ร้องมิได้รู้เห็นในการกระทำผิดของจำเลยศาลต้องคืนรถยนต์ให้แก่ผู้ร้องไป เพราะ พระราชบัญญัติป่าไม้ไม่มุ่งหมายที่จะลงโทษบุคคลอื่นที่มิได้รู้เห็นเป็นใจในการกระทำผิดด้วย

ไม้รายนี้เป็นไม้ที่ป่าไม้เขตทำเพื่อประโยชน์ในการบำรุงป่าตามอำนาจและหน้าที่ จึงเป็นไม้ที่อยู่นอกบังคับของมาตรา 11 เรื่องการทำไม้หวงห้ามโดยข้อยกเว้นของมาตรา 17(1) จำเลยทำไม้ตามสัญญาที่ป่าไม้เขตจ้างจำเลย ฉะนั้น การแปรรูปไม้รายนี้ไม่อยู่ในข้อบังคับของบทบัญญัติเรื่องแปรรูปไม้ที่จะต้องให้เจ้าหน้าที่อนุญาต เช่นกรณีปกติอื่นๆ ตามนัยที่ยกเว้นไว้ในมาตรา 50 ข้อ 1.

การที่ลูกจ้างของเจ้าของไม้สักแปรรูปโดยไม่ได้รับอนุญาต เคลื่อนย้ายไม้ของกลางไปตามคำสั่งของเจ้าของก็แสดงว่าเจ้าของยังยึดถือเป็นเจ้าของไม้นั้นอยู่ เจ้าของไม้จะไปอยู่ที่ใด จึงไม่ทำให้การครอบครองตามความหมาย พ.ร.บ.ป่าไม้ในฐานะเป็นเจ้าของสิ้นสุดไป และ ตาม พ.ร.บ. ป่าไม้ พ.ศ. 2484 ก็มิได้บัญญัติไว้เป็นพิเศษให้เจ้าของไม้จำต้องดูแลรักษาด้วยตนเองแต่อย่างไร เจ้าของไม้ต้องมีความผิดฐานมีไม้แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีไม้ประดู่แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ป่าไม้ พ.ศ.2484 มาตรา 48,73,74 และ พ.ร.บ.ป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ.2494 มาตรา 17 ดังนี้ถือว่า เป็นฟ้องสมบูรณ์ไม่ต้องระบุว่าเป็นไม้แปรรูปประเภทหวงห้าม

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีไม้ประดู่แปรรูปไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตาม พระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ.2484มาตรา 48, 73,74 และพระราชบัญญัติป่าไม้(ฉบับที่ 3) พ.ศ.2494 มาตรา 17 ดังนี้ ถือว่า เป็นฟ้องสมบูรณ์ไม่ต้องระบุว่าเป็นไม้แปรรูปประเภทหวงห้าม

ไม้สักแปรรูปที่จำเลยมีไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาตนั้น ต้องถูกสั่งริบด้วย.

ไม้สักแปรรูปที่จำเลยมีไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาตนั้น ต้องถูกสั่งริบด้วย

การมีไม้แปรรูปเป็นจำนวนเกิน 0.20 ลูกบาศก์เมตรไว้ในความครอบครอง เว้นแต่จะได้รับอนุญาตนั้น ไม่จำกัดว่าต้องเป็นผู้แปรรูปไม้เอง เป็นผู้ตั้งโรงแปรรูปไม้หรือตั้งโรงค้าไม้แปรรูปกฎหมายไม่ได้บัญญัติว่าผู้แปรรูปไม้ ฯลฯหรือมีไม้แปรรูปไว้ในความครอบครองต้องเป็นเจ้าของไม้แปรรูปนั้น กฎหมายบัญญัติเพียงว่า ผู้ทำการแปรรูปไม้ ฯลฯ ตลอดจนผู้มีไม้แปรรูปไว้ในความครอบครองต้องได้รับอนุญาตตามความใน พระราชบัญญัติป่าไม้ทั้งนั้น แม้จะเป็นเพียงผู้จัดการแทนผู้อื่นก็ตาม

พ.ร.บ.ป่าไม้ 2484 ม.5 กำหนดวิธีปฏิบัติในเรื่องประกาศไว้เป็นพิเศษคือให้คัดสำเนาประกาศปิดไว้ ณที่ว่าการอำเภอและที่ทำการกำนันหรือสาธารณะสถานดังนี้ เมื่อปรากฎว่าประกาศเขตควบคุมการแปรรูปไม้เรื่องนี้ได้ปิดประกาศไว้ที่ว่าการอำเภอเพียงแห่งเดียว จึงเป็นการปฏิบัติที่ยังไม่ยอม จะลงโทษจำเลยหาได้ไม่
ข้อความเรื่องปิดประกาศเขตควบคุมการแปรรูปไม้นี้ เป็นข้อเท็จจริงที่โจทก์จะต้องพิสูจน์จะอ้างว่าจำเลยไม่ได้ให้การโต้เถียงไว้ย่อมฟังไม่ได้