คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
การขาย

โจทก์และจำเลยที่ 1 เป็นสามีภริยากันก่อนประกาศใช้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 สิทธิในสินสมรสระหว่างโจทก์และจำเลยที่ 1 ต้องบังคับตามกฎหมายลักษณะผัวเมียซึ่งใช้อยู่ก่อนวันประกาศใช้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 เมื่อโจทก์ได้จำเลยที่ 1 เป็นสามีโจทก์ไม่มีสินเดิม ตามกฎหมายลักษณะผัวเมีย โจทก์ไม่มีสิทธิจะได้ส่วนแบ่งในสินสมรส (อ้างฎีกาที่ 326/2479)
เมื่อฟังว่านาพิพาทเป็นสินเดิมของจำเลยที่ 1 และแม้หากจะฟังว่าเรือนและครัวซึ่งปลูกอยู่บนนาพิพาทเป็นสินสมรสระหว่างโจทก์และจำเลยที่ 1 เมื่อโจทก์ไม่มีสิทธิจะได้ส่วนแบ่งในสินสมรส จำเลยที่ 1 ก็มีอำนาจขายนาพิพาทพร้อมด้วยเรือนและครัวให้จำเลยที่ 2 ได้ โดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากโจทก์

คู่ความทำสัญญาประนีประนอมยอมความในศาลมีข้อความว่า "ถ้าโจทก์จะขายที่ดินดังกล่าว ต้องขายที่ให้จำเลยในราคา 2,000 บาท เว้นแต่จำเลยไม่ซื้อภายใน 2 เดือน จึงให้โจทก์ขายที่ดินดังกล่าวได้" นั้นหมายความเฉพาะในกรณีขายที่ดิน การที่กำหนดไว้ว่าถ้าจะขายต้องขายในราคา 2,000 บาท ยิ่งแสดงให้เห็นเจตนาของคู่กรณีว่า เจตนาจะผูกมัดในเมื่อจะขายที่ดินพิพาทเท่านั้น โจทก์จึงมีสิทธินำที่ดินพิพาทนั้นไปแลกเปลี่ยนกับที่ดินของบุคคลอื่นได้โดยไม่ผิดสัญญาประนีประนอมยอมความ

มารดาโจทก์ทำสัญญามัดจำขายสวนยางมรดกพิพาทให้แก่จำเลย โจทก์ซึ่งเป็นทายาทร่วมกับมารดาได้รู้เห็นยินยอมด้วย ทั้งได้รับเงินส่วนแบ่งค่าขายสวนยางพิพาทไปจากมารดาด้วยแล้ว โจทก์กลับมาฟ้องจำเลยอ้างว่าสวนยางเป็นของโจทก์ ดังนี้ ย่อมเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต

ในการขายทอดตลาดทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคำพิพากษา เมื่อเจ้าพนักงานบังคับคดีดำเนินการประมูลโดยไม่ปรากฏว่าเจ้าพนักงานบังคับคดีได้เคาะไม้ตกลงขาย แต่ทำรายงานเสนอต่อศาลเพื่อขออนุญาตขายแก่ผู้ให้ราคาสูงสุด ศาลเห็นว่ามีผู้ให้ราคาน้อยไปยังไม่สมควรให้ขายศาลย่อมสั่งให้ดำเนินการขายทอดตลาดใหม่ได้

เมื่อขณะสามีทำสัญญาขายที่ดินสินเดิมของภรรยา ภรรยาก็อยู่รู้เห็นด้วยแต่มิได้คัดค้านประการใด แล้วต่อมาภายหลังภรรยาจะมาฟ้องเอาที่ดินคืนจากผู้ซื้อไม่ได้ เป็นการใช้สิทธิไม่สุจริต

ในคดีที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยฐานทำให้ทรัพย์ของใช้ในราชการเสียหายตาม มาตรา 325 โดยให้จำคุก 2 เดือนแต่ให้รอการลงอาญาไว้นั้น จำเลยจะฎีกาว่า ทรัพย์ที่เสียหายนั้นไม่ใช่ทรัพย์ที่ใช้ในทางราชการไม่ได้ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220

อำเภอออกประกาศขายที่ดินซึ่งบุคคลผู้อื่นเป็นเจ้าของร่วมอยู่ด้วย มิได้ไปร้องคัดค้านนั้น จะถือว่าเป็นการยินยอมให้ขายมิได้การได้มาซึ่งทรัพย์สิทธิในคลังหาริมทรัพย์ โดยทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนการได้มากับพนักงานเจ้าหน้าที่นั้นจะเป็นผลสมบูรณ์ต่อเมื่อการกระทำนั้นเป็นไปโดยสุจริต

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขายน้ำ+หมัดเมาซึ่งมีแอลกอฮอลดื่มกินได้อย่างสุรา ทางพิจารณาได้ความเพียงว่าจำเลยมีโดยไม่ได้ขายก็ลงโทษได้ ฎีกาอุทธรณ์ ศาลฎีกาชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย ๆ จึงอุทธรณ์ทั้งในปัญหาข้อเท็จจริงและกฎหมาย ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อเท็จจริงโดยมิได้ วินิจฉัยข้อกฎหมาย เมื่อศาลฎีกาจะลงโทษจำเลยจะต้องวินิจฉัยข้อกฎหมายที่จำเลยอุทธรณ์นั้นด้วย

ขายของโดยมีฉลากห่ออยู่ในของยังไม่ผิด

แป้งเชื้อเข้าหมัก จำหน่ายแป้งเข้าหมักนอกเขตร์ได้รับอนุญาตมีผิดตามกฎหมายข้างบน
แป้งเชื้อเข้าหมักไม่ใช่สุรา จะยก พ.ร.บ.ภาษีสุรามาปรับแก่คดีแป้งเชื้อเข้าหมักไม่ได้
หน้าที่นำสืบ