คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ค้างชำระ

เมื่อเลิกสัญญาเช่าซื้อและผู้ให้เช่าซื้อยอมรับรถคืนเลิกสัญญาเช่าซื้อ สัญญาเช่าซื้อใช้บังคับได้ เมื่อผู้เช่าซื้อรับว่าต้องชำระค่าเช่าจริงผู้ให้เช่าซื้อก็มีสิทธิได้ค่าเช่าซื้องวดที่ค้างชำระมาก่อนตามข้อตกลงเดิมในสัญญาเช่าซื้อซึ่งได้ทำไว้

โจทก์กล่าวฟ้องว่า เมื่อวันที่ 1 ม.ค. 2496 โจทก์กับพวกได้เข้าหุ้นกันรับบุหรี่มาจำหน่าย และโจทก์ได้ขายบุหรี่แก่จำเลย ๆ ยังค้างชำระค่าบุหรี่อยู่ 12,036.05 บาท ขอเรียกราคาบุหรี่ที่ค้าง ครั้นเวลานำสืบ โจทก์กลับนำสืบว่าที่โจทก์กับพวกเข้าหุ้นกันเช่นว่านั้นคือเมื่อ พ.ศ. 2493 (ไม่ใช่ พ.ศ.2496 ตามที่บรรยายในฟ้อง) เช่นนี้ ไม่กระทำให้คดีของโจทก์เสียไปอย่างใด เพราะเห็นได้ชัดว่าโจทก์ฟ้องคดีในฐานะส่วนตัวของโจทก์ มิใช่ฟ้องในฐานะเป็นหุ้นส่วนหรือผู้ถือหุ้น ข้อที่ว่าโจทก์จะได้เป็นหุ้นส่วนนั้นเมื่อใด จึงมิใช่เป็นประเด็นข้อแพ้ชนะในคดีนี้ และเป็นคนละเรื่องกับที่โจทก์ฟ้อง

เมื่อฟังว่าจำเลยเป็นนายวงแชร์เปียหวย และโจทก์ได้เล่นแชร์เปียหวยกับจำเลยจนแชร์หรือหวยล้ม ย่อมเป็นการแน่ว่าการที่หวยล้มไม่ทันครบรอบ ดังนี้ จะต้องมีค่าหุ้นที่โจทก์ส่งไปแล้วค้างชำระอยู่ที่จำเลยโดยที่โจทก์ยังไม่เคยประมูลได้เลย เมื่อจำเลยไม่ได้ให้การต่อสู้เลยว่าได้ส่งเงินค่าหุ้นคืนให้โจทก์หรือไม่ หรือว่ายังค้างชำระอยู่เพียงใด แต่จำเลยกลับให้การปฏิเสธเสียสิ้นว่าไม่ได้เล่นแชร์เปียหวยกับโจทก์เลย เมื่อเป็นเช่นนี้ ในการวินิจฉัยคดีก็ควรเชื่อได้ตามคำยืนยันของโจทก์(แม้มีคำตัวโจทก์เพียงคนเดียวเท่านั้น) ว่าจำเลยยังค้างเงินค่าหุ้นซึ่งจะใช้คืนให้โจทก์ตามจำนวนดังฟ้องจริง

การบอกกล่าวให้จำเลยชำระค่าเช่า ไม่มีบทกฎหมายใดบัญญัติให้ต้องบอกกล่าวถึง 2 ครั้ง

การค้างชำระค่าเช่ากับการผิดนัดไม่ชำระค่าเช่านั้นต่างกัน จำเลยค้างชำระค่าเช่า 12 เดือน จะถือว่าจำเลยผิดนัดไม่ชำระค่าเช่า 2 คราวยังไม่ได้ เมื่อคดีได้ความว่าจำเลยผิดนัดเพียงครั้งเดียว กรณีจึงไม่เข้าข้อยกเว้นตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน 2489 มาตรา 16(1) ที่จะฟ้องขับไล่ได้

การค้างชำระค่าเช่ากับการผิดนัดไม่ชำระค่าเช่านั้นต่างกัน จำเลยค้างชำระค่าเช่า 12 เดือน จะถือว่าจำเลยผิดนัดไม่ชำระค่าเช่าถึง 2 คราวยังไม่ได้ เมื่อคดีได้ความว่าจำเลยผิดนัดเพียงครั้งเดียวกรณีจึงไม่เข้าข้อยกเว้นตาม พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน 2489มาตรา 16(1) ที่จะฟ้องขับไล่ได้

จำเลยทำสัญญาแบ่งขายที่ดินที่จำนองไว้ส่วนหนึ่ง ให้โจทก์โดยตกลงกับให้โจทก์+เงินจำนวนหนึ่งกับดอกเบี้ยให้แก่+มีเงื่อนไขว่าจะชำระดอกเบี้ยที่ค้างภายใน 6 เดือน ดอกเบี้ยงวดต่อไปจะชำระ 2 เดือนต่อครั้ง ถ้าไม่ชำระตามสัญญาเป็นอันว่าหมดสิทธิ
โจทก์ไปค้าต่างจังหวัดไม่ได้ชำระดอกเบี้ยตามกำหนด แต่ทั้งนี้+ผู้รับจำนองยินยอมผ่อนผันการชำระดอกเบี้ย ถึงกำหนดแล้ว จำเลย +โอกาสในการที่โจทก์ค้างชำระดอกเบี้ย+ โดยรีบไปชำระแทนโจทก์ โดยมิได้บอกกล่าวให้โจทก์ทราบเสียก่อน ดังนี้จะถือว่าโจทก์+ หมดสิทธิในที่ดินตามสัญญาไม่ได้

ตามสัญญาระบุว่าให้ชำระค่าเช่าภายในวันที่ 7 ของเดือนใหม่ฉะนั้นถ้ายังไม่ถึงวันที่ 7 ของเดือนใหม่ก็ยังไม่ถือว่าค้างชำระค่าเช่า

ค้างชำระดอกเบี้ยมาเกิน + ปีนั้น ไม่ทำให้ขาดอายุความเรียกดอกเบี้ยทั้งหมดดอกเบี้ยงวดใดค้างชำระไม่เกิน + ปี ก็ไม่ขาดอายุความ.
ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม.225,247.
ประเด็นที่มิได้ยกขึ้นว่ากล่าวมาในชั้นต้น จะยกเว้นว่ากล่าวในชั้นฎีกาไม่ได้

คดีอาญาซึ่งโจทก์ฟ้องจำเลยก่อนวันใช้ประมวลวิธีพิจารณาอาญา แลค้างชำระอยู่ต้องบังคับตามกฎหมายซึ่งใช้อยู่ในเวลานั้น