คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ฎีกาข้อเท็จจริง

แผลถูกต่อยบริเวณใต้นมซ้ายเป็นรอยฟกช้ำ กว้างยาว 3 เซนติเมตร อาการฟกช้ำและไอ ไม่เป็นบาดเจ็บ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต้องกันว่าจำเลยและผู้ตายสมัครใจต่อสู้กัน ไม่ใช่เป็นการป้องกัน ฉะนั้นการ ที่จำเลยให้วินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันหรือไม่ จึงเป็นฎีกาในข้อเท็จจริงและที่จำเลย อ้างว่าความตายของผู้ตายไม่ใช่เกิดจากการกระทำของจำเลยโดยตรง แต่ตายเพราะเหตุอื่นนั้น ก็เป็นฎีกาเถียงข้อ เท็จจริงดุจกัน เพราะศาลทั้งสองฟังแล้ว ว่าผู้ตายตายเพราะการกระทำของจำเลย./

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต้องกันว่าจำเลยและผู้ตายสมัครใจต่อสู้กัน ไม่ใช่เป็นการป้องกัน ฉะนั้นการที่จำเลยขอให้วินิจฉัยว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันหรือไม่ จึงเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง และที่จำเลยอ้างว่าความตายของผู้ตายไม่ใช่เกิดจากการกระทำของจำเลยโดยตรงแต่ตายเพราะเหตุอื่นนั้น ก็เป็นฎีกาเถียงข้อเท็จจริงดุจกัน เพราะศาลทั้งสองฟังแล้ว ว่าผู้ตายตายเพราะการกระทำของจำเลย

โจทก์ฎีกาขอให้ศาลฎีกาพิเคราะห์ถึงอาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายบาดแผลของผู้ตาย และลักษณะการกระทำของจำเลย ดังนี้ถือว่า เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง
ศาลล่าง 2 ศาลพิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 4 ปี ฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนา โจทก์จะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ ต้องห้ามตาม ม.218

โจทก์ฎีกาขอให้ศาลฎีกาพิเคราะห์ถึงอาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายบาดแผลของผู้ตายและลักษณะการกระทำของจำเลย ดังนี้ถือว่าเป็นฎีกาในข้อเท็จจริง
ศาลล่าง 2 ศาลพิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 4 ปีฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนา โจทก์จะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ต้องห้ามตาม มาตรา 218

คดีมีทุนทรัพย์ไม่เกินสองพันบาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น แม้จะฟังข้อเท็จจริงต่างกัน คู่ความก็ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าเช่าที่ค้างชำระจากจำเลยเป็นเงิน 590.40 บาท จำเลยให้การว่าค้างชำระ 57.60 บาท ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระค่าเช่าที่ค้างแก่โจทก์เป็นเงิน 246.80 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ชำระเพียง 57.60 บาท ดังนี้เป็นแก้ไขเล็กน้อย

สัญญาทางพระราชไมตรีระวางสยามกับอเมริกา คดีที่จำเลยเป็นคนบังคับอเมริกัน โจทก์ฎีกาได้ฉะเพาะข้อกฎหมาย ในคดีเช่นนี้ผู้พิพากษาจะรับรองให้ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

เจ้ามฤดกจะตัดทายาทมิให้รับมฤดกได้ก็ต้องแสดงเจตนาด้วยการทำเป็นพินัยกรรม์หรือทำเป็นหนังสือจะตัดด้วยปากเปล่าไม่ได้ คดีที่ฎีกาได้ฉะเพาะข้อกฎหมายนั้น แม้เขียนฎีกาฟุ่มเฟือยแต่พอเก็บหัวข้อเป็นข้อกฎหมายได้แล้ว ศาลฎีการับพิจารณาให้

ในคดีอาญาที่ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 3 ปีตามกฎหมายอาญา ม.256 ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดตาม ม.254 จำคุก 2 ปีฉะนี้เป็นการแก้น้อยคู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้