คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พยายามชิงทรัพย์

ฟ้องว่าพยายามชิงทรัพย์ ศาลลงโทษฐานพยายามลักทรัพย์ได้
พยายามลักทรัพย์ ก็เป็นการลงมือกระทำการลักทรัพย์อันเป็นเหตุร้ายจึงลงโทษกักกันได้

จำเลยเข้าไปยกหีบบรรจุทรัพย์ซึ่งวางอยู่บนร้านที่เจ้าทรัพย์นอนต่อหน้าเจ้าทรัพย์ที่กำลังนั่งอยู่ที่ร้านนั้น พอคว้าหีบเจ้าทรัพย์ก็แย่งไว้ หีบจึงพลัดตกน้ำไป กลับใช้อาวุธทำร้ายเจ้าทรัพย์แล้วหนีไปแต่ตัว ดังนี้ เป็นผิดฐานพยามชิงทรัพยืเท่านั้น
โจทก์บรรยายฟ้องไว้ชัดเจนว่าจำเลยปล้นโดยทำให้เจ้าทรัพย์บาดเจ็บ ให้ลงโทษตามมาตรา 301, 296 ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยพยายามชิงทรัพย์ กระทำให้เจ้าทรัพย์บ่ดเจ็บ+มีอำนาจลงดทษจำเลยฐานพยามยามชิงทรัพย์ตามมาตรา 300,60 โดยอาศัยกฎหมายอาญามาตรา 192 วรรคท้ายได้
+แต่ศาลอุทธรณืไม่อนุญาติให้โจทก์แถลงการณ์ด้วยวาจาเท่านั้น ยังไม่เป็นการจำเป็นที่จะต้องให้ศาลอุทธรณ์ทำการพิจารณาพิพากษาใหม่

เข้าไปยกหีบบรรจุทรัพย์ซึ่งวางอยู่บนร้านที่เจ้าทรัพย์นอนต่อหน้าเจ้าทรัพย์ผู้กำลังนั่งอยู่ที่ร้านนั้น พอคว้าหีบเจ้าทรัพย์ก็แย่งไว้ หีบจึงหลัดตกน้ำลงไปกลับใช้อาวุธทำร้ายเจ้าทรัพย์แล้วหนีไปแต่ตัวดังนี้ เป็นผิดฐานพยายามชิงทรัพย์เท่านั้น
โจทก์บรรยายฟ้องไว้ชัดเจนว่าจำเลยปล้นโดยทำให้เจ้าทรัพย์บาดเจ็บขอให้ลงโทษตามมาตรา 301,298 แต่ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยพยายามชิงทรัพย์ กระทำให้เจ้าทรัพย์บาดเจ็บ ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยฐานพยายามชิงทรัพย์ตามมาตรา 300,60 โดยอาศัยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 192 วรรคท้ายได้เพียงแต่ศาลอุทธรณ์ไม่อนุญาตให้โจทก์แถลงการณ์ด้วยวาจาเท่านั้น ยังไม่เป็นการจำเป็นที่จะต้องให้ศาลอุทธรณ์ทำการพิจารณาพิพากษาใหม่

โจทก์บรรยายฟ้องมีข้อเท็จจริงว่า จำเลยมีปืนชักปืนออกขู่เข็ญจะทำร้ายบังคับให้เขาส่งเงิน 500,000 บาท แก่จำเลย ถ้าข้อเท็จจริงไม่ปรากฎเป็นอย่างอื่น ย่อมถือได้ว่าจำเลยได้ลงมือกระทำการชิงทรัพย์แล้วตาม ก.ม. จึงเป็นองค์ความผิดฐานพยายามชิงทรัพย์แล้ว
การพยายามลักทรัพย์ หรือชิงทรัพย์นั้น แม่จะปรากฎภายหลังว่า ทรัพย์ไม่มีอยู่ ก็หาทำให้ผู้กระทำพ้นความผิดฐานพยายามได้ไม่

โจทก์บรรยายฟ้องมีข้อเท็จจริงว่า จำเลยมีปืนชักปืนออกขู่เข็ญจะทำร้ายบังคับให้เขาส่งเงิน 500,000 บาทแก่จำเลยถ้าข้อเท็จจริงไม่ปรากฏเป็นอย่างอื่นย่อมถือได้ว่าจำเลยได้ลงมือกระทำการชิงทรัพย์แล้วตามกฎหมาย จึงเป็นองค์ความผิดฐานพยายามชิงทรัพย์แล้ว
การพยายามลักทรัพย์ หรือชิงทรัพย์นั้นแม้จะปรากฏภายหลังว่า ทรัพย์ไม่มีอยู่ ก็หาทำให้ผู้กระทำพ้นความผิดฐานพยายามได้ไม่

ฟ้องว่าพยายามชิงทรัพย์ ได้ความพยายามลักทรัพย์ ไม่เรียกว่าข้อเท็ดจิงต่างฟ้อง
สาลขั้นต้นลงโทสถานพยายามลักทรัพย์ตามมาตรา 293-60 กับถานทำร้ายสาหัสตามมาตรา 256 รวมกะทงลงโทสจำคุก 2 ปี 6 เดือน โจทอุธรน์ขอไห้ลงโทสถานพยายามชิงทรัพย์สาลอุธรน์พิพากสาแก้ลงโทสตามมาตรา 294-60 จำคุก 1 ปี 6 เดือนได้

ฟ้องว่าพยายามชิงทรัพย์ ได้ความว่าพยายามลักทรัพย์ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ศาลชั้นต้นลงโทษฐานพยายามลักทรัพย์ตามมาตรา 293-60 กับฐานทำร้ายสาหัสตามมาตรา 256 รวมกระทงลงโทษจำคุก 2 ปี 6 เดือนโจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษฐานพยายามชิงทรัพย์ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ลงโทษตามมาตรา 294-60 จำคุก 1 ปี 6 เดือนได้

เข้าไปในห้องแล้วพูดขู่จะเอาทรัพย์และว่าถ้าไม่ให้จะทำร้ายแต่เจ้าทรัพย์ไม่ยอมให้ จึงไม่ได้ทรัพย์ไปนั้น เป็นผิดฐานพยายามชิงทรัพย์

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.329,338(3) จำเลยไม่อุทธรณ์ โจทก์อุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.299,60 จำเลยฎีกาฉะเพาะความผิดตาม ม.329 และ 338(3) ไม่ได้
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.329,338(3) จำคุก 2 เดือน 20 วันศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม ม.299,60 จำคุก 2 ปี + เดือน เป็นแก้มาก

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์แต่ปรากฎว่าเจ้าทรัพย์ส่งทรัพย์ให้แก่จำเลยเองเพื่อเป็นพะยานหลักฐานในการที่เจ้าหน้าที่เข้าจับกุม เช่นนี้จำเลยคงมีความผิดแต่เพียงฐานพยายามชิงทรัพย์เท่านั้น,
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218
ศาลชั้นต้นวางมาตรา 298 จำคุก 5 ปีศาลอุทธรณ์แก้วางมาตรา 298,60 จำคุก 3 ปี 8 เดือนเป็นแก้มาก