คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: ลงโทษจำเลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1588/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การลงโทษจำเลยที่ศาลชั้นต้นและอุทธรณ์พิพากษาโทษเท่ากัน แม้รูปแบบการลงโทษต่างกัน ถือเป็นการแก้ไขมาก คดีต้องห้ามตามกฎหมาย

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 1 ปี 6 เดือน แม้ศาลหนึ่งจะลงโทษเป็นกะทง อีกศาลหนึ่งลงโทษเป็นบท ก็ไม่เป็นการแก้ไขมาก คดีต้องห้ามตาม ป.ม.วิ.อาญา ม. 218

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 681/2491 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การลงโทษจำเลยในความผิดฐานสมรู้ร่วมคิดกับการพนัน แม้ฟ้องในฐานสมคบ แต่มีพยานหลักฐานพิสูจน์ได้ว่าจำเลยสมรู้ร่วมคิด

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยเป็นเจ้าสำนักจัดให้มีการเล่นการพะนันโปปั่น ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยเป็นผู้สมรู้ในการจัดให้มีการเล่นการพะนัน ดั่งนี้ ลงโทษจำเลยฐานสมรู้ได้
(อ้างฎีกา 205/2483)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 133-134/2491 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

รวมคดีอาญาเหตุเดียวกัน การรับฟังพยานหลักฐานรวมกันได้ ศาลพิพากษาลงโทษจำเลยได้ทั้งสองสำนวน

คดีอาญาราษฎรและอัยยการ ต่างเป็นโจทก์ฟ้องจำเลยในกรณีเหตุอันเดียวกันนั้น ถ้าศาลสั่งให้รวมการพิจารณาคดีเป็นคดีเดียวกันแล้ว การฟังคำพยานหลักฐานก็รวมเป็นคดีเดียวกันได้ ไม่ต้องแยกว่าเป็นพยานของสำนวนไหน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1043/2491 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การใช้คำให้การชั้นสอบสวนลงโทษจำเลยต้องให้โอกาสซักค้านพยานหลักฐานอื่นไม่เพียงพอ

โจทก์มีเจ้าของทรัพย์คนเดียวที่รู้เห็นว่า ใครเป็นคนร้ายชิงทรัพย์ แต่โจทก์อ้างมาสืบไม่ได้ จะใช้คำให้การชั้นสิบสวนมาฟังลงโทษจำเลยไม่ได้ เพราะจำเลยไม่มีโอกาสซักค้าน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 284/2489

การลงโทษจำเลยในคดีปลอมแปลงเงินตรา: ศาลฎีกาแก้ไขโทษตามศาลชั้นต้น

กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 208 ได้ถูกยกเลิกแล้วโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายลักษณะอาญา (ฉบับที่ 12) พ.ศ.2486 มาตรา 3 ใช้บังคับอีกไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 681/2488

การลงโทษจำเลยต้องเป็นไปตามบทมาตราที่โจทก์ฟ้อง หากศาลใช้บทมาตราอื่น ต้องเป็นไปตามข้อยกเว้นที่กฎหมายกำหนด

โจทก์บรรยายฟ้องเป็นความผิดตาม ม.296-60 แต่อ้างมาตรา 293-60 ดังนั้น ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.296-60 ไม่ได้ เป็นการเกินคำขอต้องลงโทษตาม ม.293-60

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 570/2484

การฟ้องคดีนอกประเด็น: การพิจารณาลงโทษจำเลยต้องเป็นไปตามข้อกล่าวหาเดิมที่ฟ้อง

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานยักยอกเข็มขัดทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยยักยอกเงินค่าขายเข็มขัด ศาลต้องตัดสินยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 205/2483

การลงโทษจำเลยฐานสมรู้ แม้ฟ้องเป็นตัวการ และการใช้กฎหมายลักษณะอาญาใน พ.ร.บ.อื่น

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยทำผิดฐานเป็นตัวการแต่ปรากฏว่าจำเลยทำผิดฐานเป็นผู้สมรู้ในองค์ความผิดอันเดียวกัน ศาล ลงโทษ จำเลยฐานสมรู้ได้ไม่ขัดกับ ประมวล วิธีพิจารณาอาญา ม. 192 แม้ใน พ.ร.บ.การพะนัน พ.ศ. 2478 จะมิได้มีบัญญัติในเรื่องผู้สมรู้ก็ตาม ศาลยกกฎหมายอาญามาตรา 65 ขึ้นใช้ได้สำหรับความผิดอาญาทั้งหลายตาม พรบ อื่น ๆ เว้นแต่ใน พรบ นั้นจะได้กำหนดข้อจำกัดไว้เป็นอย่างอื่น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 631-638/2482

การสืบพยานนอกเหนือข้อเท็จจริงในฟ้อง ทำให้การลงโทษจำเลยเป็นไปไม่ได้

โจทก์ฟ้องบรรยายข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้มอบโรงไฟฟ้าให้พวกโจทก์แล้วกลับมาแจ้งความเท็จว่าพวกโจทก์บุกรุกแต่โจทก์กลับนำสืบว่าโจทก์ไม่ได้เข้าไปในโรงไฟฟ้าในวันกล่าวหาแต่จำเลยกลับไปแจ้งความว่าโจทก์บุกรุกเข้าไปในโรงไฟฟ้าดังนี้ เป็นการสืบนอกเหนือข้อเท็จจริงในฟ้อง ศาลไม่ลงโทษจำเลย
คดีอาญาที่ศาลล่างทั้ง 2 ได้ยกฟ้องโจทก์ยืนกันมา โจทก์จะฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1488/2482

คำรับสารภาพชั้นสอบสวนใช้ลงโทษจำเลยไม่ได้หากปฏิเสธชั้นศาล และศาลฎีกามีอำนาจวินิจฉัยข้อเท็จจริงในคดีที่โจทก์ฎีกาฝ่ายเดียว

เมื่อจำเลยให้การปฏิเสธชั้นศาล ศาลจะฟังคำรับสารภาพชั้นสอบสวนตามลำพังมาลงโทษจำเลยไม่ได้ คดีที่โจทก์ฎีกาฝ่ายเดียวศาลฎีกามีอำนาจวินิจฉัยข้อเท็จจริง และยกฟ้องโจทก์ได้.

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags ลงโทษจำเลย