คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สลากกินแบ่ง

ฟ้องของโจทก์กล่าวว่า โจทก์กับนางสาวขาวตกลงกันว่า ถ้าเลขท้าย 3 ตัวของกลางรางวัลที่ 1สลากกินแบ่งงวดสุดท้ายประจำเดือนมกราคม 2492 ตรงกับเลข 094ให้โจทก์ได้รับสายสร้อยทองคำ 1 เส้น ราคา 720 บาท ซึ่งมอบหมายให้จำเลยเป็นผู้ดูแลรักษา ต่อมาสลากดังกล่าวออกตรงเลข 094 โจทก์ไปขอรับสายสร้อยจากจำเลย จำเลยไม่ให้ ได้ยักยอกเอาสายสร้อยนั้นไว้เสีย ดังนี้ การกระทำของจำเลยดังกล่าวในฟ้อง จำเลยไม่ได้รับมอบหมายสายสร้อยของโจทก์ไว้จากโจทก์ จำเลยจึงยังไม่มีผิด

ขายสลากกินแบ่งเป็นเงินเกินกว่าร้อยบาทก็ไม่ต้องออกใบรับปิดอากรแสตมป์

ได้รับมอบสลากกินแบ่งไปจำหน่ายเก็บเงินส่งแก่ผู้มอบเมื่อตายได้แล้วเอาเงินที่ได้ไปเป็นประโยชน์ส่วนตัว มิได้ปฏิบัติการให้เป็นไปตามที่ผู้มอบหมายทรัพย์กำหนดไว้เป็นผิดฐานยักยอกตามกฏหมายลักษณอาญามาตรา 314

ได้รับมอบสลากกินแบ่งไปจำหน่ายเก็บเงินส่งแก่ผู้มอบเมื่อขายได้แล้วเอาเงินที่ได้ไปเป็นประโยชน์ส่วนตัว มิได้ปฏิบัติการให้เป็นไปตามที่ผู้มอบหมายทรัพย์กำหนดไว้เป็นผิดฐานยักยอกตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 314

+คำร้องต่อข้าหลวงประจำจังหวัดขอให้สอบสวนเรื่องสลากกินแบ่งหายเพื่อขอรับรางวัลอันเป็นความเท็จนั้นไม่เป็นผิดฐานแจ้งความเท็จ
ข้าหลวงทำหน้าที่ในฐานะกรรมการสลากกินแบ่งนั้นไม่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าพนักงาน

จำเลยเป็นตัวแทนรับมอบสลากกินแบ่งจากคณะกรมการจังหวัดมาจำหน่ายครั้นจำหน่ายแล้วไม่จัดการส่งเงินที่จำหน่ายได้ และได้ผัดผ่อนเรื่อยมาไม่ยุตติได้ พฤตติการณ์เช่นนี้ เรียกได้ว่าจำเลยมีเจตนาทุจจริต ต้องมีความผิดฐานยักยอก แต่ผู้ที่ช่วยเหลือจำเลยในการจำหน่ายสลากรายนี้แต่มิได้ตกลงรับมอบหมายจากคณะกรมการจังหวัดด้วยนั้นไม่มีความผิดด้วย
คดีความผิดต่อส่วนตัวเมื่อผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ขอให้เจ้าพนักงานนำคดีขึ้นฟ้องร้องว่ากล่าวภายในกำหนด 3 เดือน นับแต่วันรู้เรื่องความผิดเช่นนี้คดีไม่ขาดอายุความ

ข้าหลวงประจำจังหวัดซึ่งมีหน้าที่รับตั๋วสลากกินแพ่งไปจำหน่ายแล้วยักยอกเงินที่ขายได้ไปเป็นประโยชน์ตนเสียต้องมีความผิดตามมาตราข้างต้น ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.2 (14) -44 อำนาจฟ้องจำเลยยักยอกเงินค่าขายสลากกินแบ่งบำรุงเทศบาลอันนับว่าเป็นรายได้ของแผ่นดินนอกงบประมาณประเภทหนึ่งนั้น อัยยการย่อมมีอำนาจเป็นโจทก์ฟ้องได้ ป.พ.พ.ม.291 ผู้ที่สมคบกันยักยอกเงินต้องร่วมกันใช้ เงินนั้นหมดโดยไม่ต้องพิจารณาว่าใครเป็นผู้ได้เงินไปเท่าใด

จำเลยที่ 1 และที่ 3 ถึงที่ 5 ร่วมกับจำเลยที่ 2 และพวกอีกหลายคนที่ยังหลบหนีแบ่งหน้าที่กันทำโดยให้จำเลยที่ 1 ที่ 2 และ ท. หลอกลวงสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จว่า เป็นผู้มีชื่อตามหางบัตรที่ได้รับเลือกให้เป็นกรรมการร่วมออกรางวัล ซึ่งจะตักตลับลูกบอลในภาชนะที่ตนอยู่ประจำหลักด้วยวิธีเสี่ยงทาย ความจริงแล้วจำเลยที่ 1 ที่ 2 และ ท. มิได้เป็นผู้มีชื่อตามหางบัตรที่แท้จริง และจำเลยที่ 1 ที่ 2 และ ท. ได้ทำเครื่องหมายที่ตลับลูกบอลด้วยสารเคมีตามวิธีการที่วางแผนซักซ้อมกันมา แล้วจะเลือกตักเอาลูกบอลที่มีเครื่องหมายดังกล่าวซึ่งเป็นลูกบอลหมายเลข 1 โดยการหลอกลวงดังว่านั้น ได้ไปซึ่งทรัพย์สินจากบุคคลที่สาม จึงเป็นความผิดฐานร่วมกันฉ้อโกงตามฟ้อง นอกจากนั้นการที่จำเลยที่ 1 ที่ 3 และที่ 4 ร่วมประชุมวางแผนแบ่งหน้าที่กันกับจำเลยที่ 2 และพวกอีกหลายคนที่ยังหลบหนีเพื่อจะกระทำความผิดดังกล่าว ย่อมเป็นการสมคบกันตั้งแต่ห้าคนขึ้นไปเพื่อตระเตรียมกระทำความผิดฐานฉ้อโกง ซึ่งมีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่หนึ่งปีขึ้นไป การกระทำของจำเลยที่ 1 ที่ 3 และที่ 4 จึงเป็นความผิดฐานซ่องโจรด้วย
ความผิดฐานซ่องโจรกฎหมายเอาโทษไว้ก็เพราะการที่บุคคลตั้งแต่ห้าคนขึ้นไป เพียงที่ตกลงกันจะกระทำความผิดตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญาภาค 2 ซึ่งแม้ยังไม่ทันได้กระทำความผิด ก็เป็นอันตรายแก่สังคมแล้ว กรณีนี้กรรมในเรื่องการสมคบกันกระทำความผิดฐานฉ้อโกงอันเป็นความผิดฐานซ่องโจรได้กระทำสำเร็จไปแล้ว เมื่อจำเลยที่ 1 ที่ 3 และที่ 4 ได้กระทำกรรมใหม่ขึ้นอีก ด้วยการร่วมกับจำเลยอื่นที่เหลือหลอกลวงสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลด้วยการแสดงข้อความอันเป็นเท็จ เป็นเหตุให้ได้รับทรัพย์สินจากบุคคลที่สาม การกระทำของจำเลยที่ 1 ที่ 3 และที่ 4 กับพวกดังกล่าวจึงเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน