คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ส่งมอบทรัพย์

ในสัญญาซื้อขายซึ่งมีข้อกำหนดว่าผู้ซื้อไม่มีหน้าที่ต้องชำระราคาจนกว่าผู้ขายจะได้ส่งมอบทรัพย์ที่ขายให้ผู้ซื้อตรวจนับจนครบจำนวนและถูกต้องเรียบร้อยนั้น การที่ผู้ขายเอาทรัพย์คืนไปโดยไม่ให้ผู้ซื้อตรวจนับทรัพย์นั้นตามสัญญาย่อมถือว่าผู้ขายผิดสัญญาและไม่มีสิทธิเรียกร้องให้ผู้ซื้อชำระราคาก่อน เมื่อล่วงเลยเวลาส่งมอบที่กำหนดไว้ในสัญญาแล้วผู้ขายไม่ส่งมอบทรัพย์ที่ขายแก่ผู้ซื้อ ผู้ขายต้องคืนเงินมัดจำให้ผู้ซื้อตามสัญญา

ในสัญญาซื้อขายทรัพย์ซึ่งมีการซื้อขายกันทั่วไป มิใช่ทรัพย์เจาะจงเฉพาะสิ่งนั้น แม้ผู้ขายไม่อาจส่งมอบทรัพย์ดังกล่าวแล้วได้โดยเหตุนอกอำนาจของตนก็ดี ผู้ขายจะอ้างว่าเป็นเหตุสุดวิสัยตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 219 หาได้ไม่ ในสัญญาซื้อขายซึ่งตกลงกันชำระเงินสด หากผู้ขายไม่มีทรัพย์จะส่งมอบแล้ว ก็ไม่มีสิทธิเรียกร้องให้ผู้ซื้อชำระราคาตอบแทน

ในกรณีที่ผู้ซื้อต้องใช้ค่าเสียหายเพราะส่งมอบทรัพย์ชนิดที่ซื้อให้บุคคลภายนอกไม่ได้นั้น ถ้าไม่นำสืบให้เห็นว่าเกิดจากการผิดสัญญาของผู้ขายโดยตรงแล้ว จะให้ผู้ขายรับผิดไม่ได้
ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 1/2486

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์แต่ปรากฎว่าเจ้าทรัพย์ส่งทรัพย์ให้แก่จำเลยเองเพื่อเป็นพะยานหลักฐานในการที่เจ้าหน้าที่เข้าจับกุม เช่นนี้จำเลยคงมีความผิดแต่เพียงฐานพยายามชิงทรัพย์เท่านั้น,
ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218
ศาลชั้นต้นวางมาตรา 298 จำคุก 5 ปีศาลอุทธรณ์แก้วางมาตรา 298,60 จำคุก 3 ปี 8 เดือนเป็นแก้มาก

จำเลยทำสัญญาจะซื้อที่นาผู้ซื้อเรียกเงินมัดจำเพิ่มเติมจำเลยไม่มีเงินให้จึงทำเป็นหนังสือกู้เงินให้ไว้แลผู้ขายก็ทำใบรับเงินให้จำเลย พฤตติการณ์ดังนี้ถือว่า ได้มีการส่งมอบทรัพย์ที่ให้ยืมกันแล้ว สัญญากู้มีผลสมบูรณ์ตามกฎหมาย

ทรัพย์ที่ส่งมอบให้เจ้าหนี้ต้องเป็นทรัพย์ที่ลูกหนี้มีสิทธิส่งให้เจ้าหนี้เข้ายึดถือได้โดยชอบด้วยกฎหมาย
สัญญาจะส่งทรัพย์จำนำต้องส่งทรัพย์ที่ไม่มีภาระติดพัน

การที่จำเลยที่ 1 ในฐานะเจ้าหนี้ปฏิเสธไม่รับทรัพย์ที่เช่าซึ่งโจทก์ในฐานะลูกหนี้นำมาวางต่อเจ้าพนักงานบังคับคดีเพื่อชำระหนี้ โดยมีเหตุที่จะอ้างตามกฎหมายว่าโจทก์ไม่ได้ส่งมอบทรัพย์ที่เช่าคืนให้ถูกต้องตามคำพิพากษา เพราะยังไม่มีการตรวจสอบว่าทรัพย์ดังกล่าวใช้การได้ อีกทั้งโจทก์ต้องส่งมอบคืนยังสถานที่ที่ถูกต้องคือภูมิลำเนาของจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 จึงมีสิทธิปฏิเสธไม่รับมอบได้ ถือไม่ได้ว่าโจทก์ได้ส่งมอบทรัพย์โดยชอบแล้วโจทก์ในฐานะลูกหนี้จึงมีภาระต้องรักษาทรัพย์นั้นไว้จนกว่าจะได้ส่งมอบทรัพย์นั้น ตาม ป.พ.พ. มาตรา 323 โจทก์จึงไม่มีสิทธิเรียกค่าบำรุงรักษาทรัพย์ที่เช่าและค่าขาดประโยชน์จากจำเลยทั้งสอง

จำเลยเป็นฝ่ายเริ่มต้นติดต่อกับโจทก์เพื่อคืนรถยนต์ที่เช่าซื้อ แสดงให้เห็นจุดประสงค์ของจำเลยที่ต้องการบอกเลิกสัญญาเช่าซื้อเท่านั้น เมื่อโจทก์ได้รับการติดต่อก็ตกลงและนัดหมายรับรถยนต์ที่เช่าซื้อไปคืนโดยมอบหมายให้ ส. ตัวแทนโจทก์ การที่จำเลยส่งมอบรถยนต์ที่เช่าซื้อให้แก่ ส. จึงเป็นการบอกเลิกสัญญาเช่าซื้อด้วยการส่งมอบทรัพย์คืนแก่โจทก์ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 573 สัญญาเช่าซื้อเป็นอันเลิกกันนับแต่วันดังกล่าวแล้ว แม้ต่อมาจำเลยจะตกลงขายสิทธิการเช่าซื้อให้ ส. ก็เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากสัญญาเช่าซื้อเลิกกันแล้ว เมื่อจำเลยมิได้ผิดนัดชำระค่าเช่าซื้อและไม่ปรากฏว่าขณะเลิกสัญญาจำเลยมีหน้าที่ต้องรับผิดต่อโจทก์อย่างไร จำเลยจึงไม่ต้องรับผิดต่อโจทก์ตามฟ้อง