คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เหตุป้องกัน

จำเลยสพายปืนติดตามกระบือที่หาย พบผู้ตายกับพวกกำลังเล่นการพะนันกันอยู่ พวกเล่นการพะนันเข้าใจว่า จำเลยเป็นตำรวจจึงพากันวิ่งหนี แต่ผู้ตายกับพวกบางคนไม่หนี จึงทราบว่าจำเลยไม่ใช่ตำรวจ ผู้ตายไม่พอใจจึงเดิน เข้าไปหา จำเลยเกรงว่าจะเข้ามาแย่งปืน จึงร้องว่า "อย่าเข้ามา เข้ามาจะยิง" ผู้ตายก็กระโดด คว้าปากกระบอกปืนจำเลย พวกผู้ตายจับปืนจำเลยช่วยกันดึง และผู้ตายชักมีดออกขู่ให้จำเลยจำเลยปล่อยปืน จำเลยไม่ยอมปล่อยปืนและกระชากปืนโดยแรง ปืนไม่หลุดแต่จำเลยล้ม พวกจำเลยทับจำเลย ปืนได้ลั่นถูกผู้ตาย, ตายดังนี้ แม้การที่ปืนลั่นจะเป็นโดยจำเลยยิง การกระทำของจำเลยก็เป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ./

ผู้ตายใช้ปืนจะยิงจำเลยก่อน จำเลยจึงฟันเอา 1 ที ผู้ตายวิ่งหนีโดยปืนหลุดจากมือแล้วจำเลยเอาปืนไล่ยิงผู้ตาย ตาย ดังนี้ การกระทำของจำเลยตอนแรกเป็นการป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ ได้รับยกเว้นโทษ แต่การที่จำเลยไล่ตามไปยิงผู้ตายนี้ก็ถือได้ว่าเป็นการกระทำต่อเนื่องกันมาจากการที่จำเลยถูกยั่วโทสะโดยถูกผู้ตายกดขี่ข่มเหงอย่างร้ายแรงและไม่เป็นธรรม ยังหาขาดตอนไม่ จำเลยจึงควรได้รับลดหย่อนโทษฐานบันดาลโทสะ ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 55

ผู้ตายถือมีดยาว 1 คืนเข้าไปจะแทงจำเลย จำเลยจึงใช้พร้ายาวขนาดแขนแกว่งป้องกันไว้แล้วถอยหลังไปพลางด้วย พร้าที่แกว่งนั้นถูกผู้ตายมีบาดเจ็บแล้วภายหลังตายเพราะบาดแผลนั้น ดังนี้ ย่อมถือได้ว่าเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ไม่ควรได้รับอาญาตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 50

สามีภรรยาทะเลาะกันแล้ว สามีใช้มีดฟันภรรยา ภรรยาร้องให้ชู้ช่วย.ชู้จึงเข้ามาเอามีดฟันสามีที่ศีรษะ 3 ทีติดกันโดยไม่ยั้งมือซึ่งแต่ละแผลแตกแยกถึงมันสมองไหลอาจถึงตายในทันทีได้ทุกแผล และโดยไม่ปรากฏว่าระหว่างการฟันครั้งที่ 2-3 นั้นสามียังทำร้ายภรรยาอยู่ต่อไปหรือไม่ เช่นนี้ ถือว่า การกระทำของชู้เป็นการป้องกันภรรยา แต่เป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ

ไปพบผู้ตายนอนกอดภริยาตนอยู่บนแคร่ ซึ่งมีคนอื่นนอนอยู่ด้วยอีกหลายคน จึงเอาไม้ตีผู้ตายดังนี้เป็นการกระทำเพื่อป้องกันเกียรติยศและชื่อเสียงเกินสมควรแก่เหตุ

พรึติการน์ที่เมียค่าผัวไนเวลาด่าตีทะเลาะกันซึ่งสาลชี้ขาดว่าเปนป้องกันพอสมควรแก่เหตุ

จำเลยเป็นภรรยาของผู้ตาย วันเกิดเหตุผู้ตายทะเลาะกับจำเลยมีผู้มาห้ามจึงเลิกกันไป ต่อมาผู้ตายเริ่มด่าอีกจำเลยด่าตอบ ผู้ตายตบตีจำเลยแล้วกดหัวจำเลยกระแทกกับพื้นฟากจนพูดไม่ได้ ได้แต่ร้องโอ๊กอ๊าก จำเลยจึงใช้มีดแทงผู้ตาย ผู้ตายจึงปล่อยจำเลย ปรากฏว่าผู้ตายเคยทะเลาะกับจำเลย ผู้ตายรูปร่างสูงใหญ่แข็งแรง เมื่อผู้ตายถูกแทงแล้วจำเลยพูดว่าไม่ได้ตั้งใจแทงขอโทษและร้องไห้กรณีนี้เป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ

คำรับ ศาลไม่จำต้องฟังคำรับสารภาพของจำเลยมาลงโทษจำเลยเสมอไป เป็นข้อดุลยพินิจของศาลที่จะวินิจฉัยเอาเองว่าควรจะลงโทษจำเลยตามคำรับหรือไม่ จำเลยต่อสู้ว่าได้ทำร้ายเขาโดยป้องกัน แต่รับสารภาพว่าได้ทำเกินสมควรแก่เหตุไป จึงถึงตายเช่นนี้เมื่อทางพิจารณาฟังได้ว่าจำเลยได้กระทำโดยป้องกันพอสมควรแก่เหตุ ศาลไม่จำต้องฟังคำรับของจำเลยพิพากษาให้ยกฟ้องได้ ฎีกาอุทธรณ์ดุลยพินิจ

การที่จำเลยถูกผู้ตายตีจนต้องวิ่งหนี แล้วผู้ตายยังตามตีจำเลยอีก จำเลยจึงใช้มีดแทงชุ่ยไปโดนผู้ตายตาย พฤตติการณ์เช่นนี้เรียกได้ว่าเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ

พฤตติการณ์อย่างไรฟังว่าเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ จำเลยเป็นนายตรวจสุราไปจับโจทก์ซึ่งทำผิดกฎหมายสุรา โจทก์กลับต่อยจำเลย ๆ จึงใช้+หล็กสำหรับตรวจสุราตีโจทก์หนึ่ง เป็นบาดแผลเล็กน้อยนับว่าเป็นการป้องการพอสมควรแก่เหตุ พ.ร.บ. ลักษณอุทธรณ์ +ศ.2473 ม.3(1) พฤตติการณ์ที่ได้ความจะเป็นการป้องกันหรือไม่เป็นข้อกฎหมาย