คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
โต้เถียง

จำเลยเป็นบุตรคนโตของผู้ตาย ผู้ตายได้ไล่ให้จำเลยพาลูกเมียไปอยู่ที่อื่น จำเลยไม่ยอมไปผู้ตายจึงหยิบมีดโต้ลุกขึ้นยืนจำเลยก็หยิบมีดเล่มหนึ่งลุกขึ้นยืนเหมือนกัน ผู้ตายได้ฟันมาก่อนถูกเสาระเบียงเรือน จำเลยได้ฟันตอบไปบ้างถูกผู้ตายที่คอข้างซ้ายหลอดคอขาดหนังติดอยู่ข้างขวาประมาณ 3 นิ้วการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ

เข้าไป+เปิดพะนังกั้นน้ำในเหมืองของผู้อื่น เพื่อให้น้ำไหลเข้าสู่ที่ของตนโดยเชื่อด้วยความสุจจริตว่าเป็นเหมืองสาธารณนั้นไม่มีผิดทางอาญา

อาญา วิวาท ต่างคนต่างทะเลาะวิวาทกัน ผู้มีบาดเจ็บเรียกสินไหมทดแทนให้

จำเลยกด คอเขาเนื่องจากทุ่มเถียงกัน และไม่ปรากฏว่าจำเลยได้แตะต้องที่สร้อยคอเลยดังนี้ ยังไม่มีผิดฐานพยายามชิงทรัพย์ วิธีพิจารณาอาญาฟ้องขอให้ลงโทษฐานชิงทรัพย์ พิจารณาได้ความว่าทำร้ายร่างกายลงโทษไม่ได้เพราะโจทก์ไม่ได้ขอมา

ป้องกันพอสมควรแก่เหตุไม่มีโทษ

การวินิจฉัยคำพะยานในท้องสำนวนว่าจะรับฟังได้หรือไม่นั้น เปนข้อเท็จจริง ฎีกาไม่ได้ บาดแผลอย่างไรเรียกว่าสาหัสหรือไม่สาหัสเปนข้อกฎหมาย แต่ต้องได้ยกขึ้นโต้เถียงกันในชั้นศาลล่างจึงจะฎีกาได้

โจทก์และจำเลยทะเลาะโต้เถียงกันด้วยความโกรธ ต่างคนต่างว่าซึ่งกันและกัน ที่จำเลยพูดว่า "มึงโกงกู" เป็นคำโต้ตอบโจทก์เนื่องจากจำเลยไม่เชื่อว่าโจทก์ได้ชำระหนี้ให้จำเลยแล้วโดยการโอนเงินผ่านธนาคาร จะถือว่าจำเลยเจตนาใส่ความโจทก์อันจะเข้าลักษณะเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทไม่ได้

เพียงแต่ผู้ตายเป็นผู้ดำเนินการย้ายตู้โทรศัพท์สาธารณะที่ติดตั้งที่หน้าบ้านจำเลยไปติดตั้งที่ศาลารวมใจ และโต้เถียงกับจำเลยในเรื่องดังกล่าว แม้ผู้ตายจะด่าจำเลยด้วยถ้อยคำหยาบคายดังที่จำเลยอ้าง ก็หาใช่เป็นการข่มเหงจำเลยอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม ทั้งจำเลยเป็นอดีตผู้ใหญ่บ้านท้องที่เกิดเหตุ ไม่มีเหตุที่ผู้ตายจะข่มเหงจำเลย การที่จำเลยใช้อาวุธปืนยิงผู้ตายจึงไม่เป็นการกระทำโดยบันดาลโทสะ

จำเลยที่ 1 และที่ 2 ฎีกาขอให้ศาลฎีกาพิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นให้ยกฟ้องโจทก์ จำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทกันในชั้นฎีกาจึงเท่ากับจำนวนเงินที่จำเลยที่ 1 และที่ 2 จะต้องร่วมกันรับผิดชำระแก่โจทก์ตามคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์เป็นเงิน 150,000 บาท ซึ่งไม่เกิน 200,000 บาท โดยดอกเบี้ยภายหลังวันฟ้องไม่นำมารวมคำนวณเป็นทุนทรัพย์ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 190 (1) คดีจึงต้องห้ามมิให้คู่ความฎีกาในข้อเท็จจริงตามมาตรา 248 วรรคหนึ่ง

โจทก์ร่วมและจำเลยที่ 1 เพียงมีเรื่องโต้เถียงกันเท่านั้น แล้วโจทก์ร่วมไม่ได้กระทำอะไรอื่นอีก แม้จำเลยที่ 1 อ้างว่าโจทก์ร่วมเคยให้มีด พ. แทงจำเลยที่ 1 และโจทก์ร่วมขู่จะแทงจำเลยที่ 1 ด้วย ก็เป็นเพียงคำพูดโต้ตอบกันเพราะขณะนั้นไม่ปรากฏว่าโจทก์ร่วมจะทำร้ายจำเลยที่ 1 ก่อน การที่จำเลยที่ 1 ถือมีดของกลางเข้าไปหาโจทก์ร่วมแต่ถูกโจทก์ร่วมแย่งมีด แล้วจำเลยที่ 1 ใช้มีดของกลางแทงปักติดที่ไหล่ของโจทก์ร่วมนั้นเป็นเรื่องที่จำเลยที่ 1 โกรธโจทก์ร่วมเองโดยที่โจทก์ร่วมไม่ได้กระทำการอย่างหนึ่งอย่างใดกับจำเลยที่ 1 แต่จำเลยที่ 1 เป็นฝ่ายก่อเหตุก่อน และทำร้ายโจทก์ร่วมโดยใช้มีดของกลางแทงโจทก์ร่วมเป็นเหตุให้โจทก์ร่วมได้รับอันตรายสาหัส จึงไม่ถือว่าเป็นการป้องกันตัวให้พ้นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมายและไม่มีภยันอันตรายที่ใกล้จะถึง การกระทำของจำเลยที่ 1 ดังกล่าวจึงไม่อาจยกเอาเหตุป้องกันโดยชอบขึ้นมาอ้างได้ เพราะการป้องกันโดยชอบตาม ป.อ. มาตรา 68 ต้องเป็นกรณีที่ผู้กระทำถูกกระทำฝ่ายเดียวก่อนจึงได้กระทำไปเพื่อป้องกันสิทธิของตนเอง