คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: ความรับผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 43/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความรับผิดในคดีวิวาททำให้ถึงแก่ความตาย: การใช้มาตรา 253 แทนมาตรา 254

ในกรณีที่ปรากฏการตายขึ้นในที่วิวาท ปรากฏว่าจำเลยทั้งสองทำร้าย แต่ไม่ปรากฏว่าผู้ตายได้ตายเพราะใครเป็นผู้ทำดังนี้ ศาลลงโทษตาม ม. 253.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 43/2490

ความรับผิดในคดีวิวาททำให้ถึงแก่ความตาย: การลงโทษตามมาตรา 253 แม้ไม่ปรากฏว่าใครเป็นผู้ลงมือทำร้ายจนถึงแก่ความตาย

ในกรณีที่ปรากฏการตายขึ้นในที่วิวาท ปรากฏว่าจำเลยทั้งสองทำร้าย แต่ไม่ปรากฏว่าผู้ตายได้ตายเพราะใครเป็นผู้ทำดังนี้ศาลลงโทษตามมาตรา 253

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 379/2490

การริบของกลาง: หลักการริบเฉพาะทรัพย์ของผู้กระทำผิด แม้ผู้อื่นเกี่ยวข้อง

นำกระบือของผู้อื่นซึ่งเจ้าของมิได้รู้เห็นในการกระทำผิดด้วยข้ามเขตที่ได้มีประกาศควบคุมศาลจะริบกระบือของผู้อื่นไม่ได้ ไม่เหมือนอย่างทำผิดพระราชบัญญัติศุลกากร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 302/2490

การแจ้งความเท็จและละเมิด: เหตุอันควรสงสัยและความรับผิด

การที่จำเลยแจ้งความต่อเจ้าพนักงาน ให้จับโจทก์และว่าโจทก์เป็นผู้ร้ายลักทรัพย์ซึ่งศาลได้ตัดสินยกฟ้องในคดีนั้นไปแล้ว จะเป็นผิดฐานละเมิด หรือไม่ เป็นข้อเท็จจริง
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโดยอาศัยข้อเท็จจริงอย่างเดียวกันมา ฎีกาต่อไปไม่ได้ตาม มาตรา219

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 218/2490 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ประกาศยกเลิกไม่ลบล้างความผิดที่เกิดขึ้นแล้ว การลงโทษปรับเรียงตัวตามกฎหมาย

เดิมมีประกาศให้แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บไม้ขีดไฟ จำเลยทำผิดประกาศนั้น แล้วต่อมามีประกาศให้ยกเลิกประกาศเดิม ดังนี้ ไม่ใช่มีกฎหมายใหม่ยกเลิก กฎหมายเดิม จำเลยไม่พ้นผิด
ทำผิด พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ศาลให้ปรับเรียงตัว ไม่ใช่ให้ปรับรวมกัน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 747/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความรับผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาทจากการขับรถไฟโดยประมาทและเมาสุรา

จำเลยขับรถไฟโดยเมาและเร็วเกินขนาดในเวลาเช้าหลีกที่สถานีเป็นเหตุให้รถชนกันน่าหวาดเสียว คนโดยสารโดดหนีเป็นเหตุให้ถึงตาย จำเลยย่อมมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยประมาท

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 746/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การส่งหมายเรียกพยาน การเลื่อนคดี และความรับผิดของโจทก์เมื่อพนักงานส่งหมายป่วย

พนักงานอัยยการโจทก์ได้มอบหมายให้ตำรวจ เพื่อไปส่งให้แก่พะยานแล้ว แต่ตำรวจผู้เดินหมายป่วยเสียส่งหมายไม่ทัน ถึงวันนัดจึงไม่มีพะยานมาศาล ดังนี้ จะถือว่าเป็นความผิดของโจทก์อันจะเป็นเหตุให้ศาลตัดสินยกฟ้องเพราะโจทก์ไม่มีพะยานมาสืบนั้นไม่ได้ ต้องเลื่อนคดีไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 58/2489

การกระทำความผิดทางภาษีอากร: การพิสูจน์ความรับผิดของผู้กระทำความผิด

คดีอาญาที่ศาลล่างยกฟ้องในข้อเท็จจริงเสียแล้ว แม้ในชั้นฎีกามีปัญหาในข้อกฎหมาย แต่ไม่มีทางลงโทษโดยทางข้อเท็จจริงเสียแล้ว
ฎีกานั้นก็ไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมายอันควรรับวินิจฉัย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 392/2489 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การฟ้องจำเลยในฐานะส่วนตัวเมื่อเทศบาลเป็นผู้กระทำผิด โจทก์ต้องระบุฐานะให้ชัดเจน

โจทก์ฟ้องเทศบาลเมืองสงขลาให้รับผิด แต่มิได้ระบุเอาเทศบาลเมืองสงขลาเป็นจำเลยรับผิด แม้จะบรรยายไว้ในฟ้องว่า จำเลยมีตำแหน่งเป็นนายกเทศมนตรี ก็ถือว่าฟ้องจำเลยเป็นส่วนตัว ต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 392/2489

การฟ้องจำเลยในฐานะส่วนตัวเมื่อเป็นเจ้าหน้าที่รัฐ การฟ้องต้องระบุฐานะให้ชัดเจน

โจทก์ฟ้องเทศบาลเมืองสงขลาให้รับผิด แต่มิได้ระบุเอาเทศบาลเมืองสงขลาเป็นจำเลย แต่ได้ระบุให้จำเลยรับผิดแม้จะบรรยายไว้ในฟ้องว่า จำเลยมีตำแหน่งเป็นนายกเทศมนตรี ก็ถือว่าฟ้องจำเลยเป็นส่วนตัวต้องยกฟ้อง

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags ความรับผิด