คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
หลอกลวง

เกลี้ยกล่อมหลอกลวงผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไรเด็กเต็มใจไปและผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไปเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงดังนี้ เป็นผิดตาม ม. 275 ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตามมาตรา 274 จำเลยฝ่ายเดียวฎีกาว่าไม่ผิด ศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิด ม. 275 และ โจทก์ ขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 285 ด้วย ดังนี้ ศาลฎีกาพิพากษาแก้ให้ลงโทษตามมาตรา 275 ได้

หลอกลวงผู้ปกครองเอาเด็กไปเพื่อหากำไร เด็กเต็มใจไปและผู้ปกครองก็ยินยอมให้เด็กไปเพราะหลงเชื่อคำหลอกลวงดังนี้ เป็นผิดตามมาตรา 275 ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลย ตาม ม. 273 274 จำเลยอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตาม ม. 275 และโจทก์ก็ฟ้องขอให้ลงโทษ ตาม ม. 275 ด้วยดังนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลงโทษตามมาตรา 275 ได้

หลอกลวงให้เขาส่งเรือให้ เพื่อใช้เรือนั้นเป็นพาหนะหลบหนีจากที่คุมขังเมื่อเข่าส่งเรือให้และได้ใช้เรือนั้นแล้วก็เป็นผิดฐานฉ้อโกง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้กำลังกายขู่เข็ญกอดปล้ำข่มขืนกระทำชำเราหญิงจนสำเร็จ ทางพิจารณาปรากฎว่าหญิงยอมให้จำเลยร่วม+วาสเพราะจำเลยหลอกว่าจะเลี้ยงดูเป็นภริยาและถ้าไม่ยอมจะพาไปให้+ดังนี้ลงโทษจำเลยฐานข่มขืนกระทำชำเรามิได้ เรียกว่าทางพิจารณาได้ความต่างกับฟ้อง

บรรยายฟ้องว่าจำเลยใช้อุบายหลอกลวงเอาความเท็จมากล่าวแก่เจ้าทรัพย์ว่าขอเช่าเรือ เมื่อเจ้าทรัพย์มอบให้ไปแล้วจำเลยเจตนาทุจจริตยักยอกเอาไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญามาตรา 304,314 ดังนี้ ถือว่าเป็นฟ้องที่กล่าวหาว่าจำเลยฉ้อโกงแต่อย่างเดียว ศาลรับไว้วินิจฉัยได้ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

จำเลยเป็นธรรมการอำเภอทำหนังสือปลอมเป็นใบรับเงินของผู้มีสิทธิจะรับเงินค่าก่อสร้างโรงเรียนไปยื่นต่อนายอำเภอเพื่อให้จ่ายเงิน นายอำเภอหลงเชื่ออนุญาตให้จำเลยรับเงินไปจำเลยเอาเงินนี้ไว้เสียเอง จำเลยไม่มีผิดฐานเป็นเจ้าพนักงานยักยอกตามกฎหมายอาญา ม.131 และฐานเป็นเจ้าพนักงานปลอมหนังสือซึ่งอยู่ในหน้าที่ตาม ม.229 ทั้งไม่เป็นการปลอมหนังสือสำคัญในราชการตาม ม.225 ด้วยประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.43,253
คดีความผิดฐานปลอมหนังสืออัยยการไม่มีอำนาจฟ้องขอให้จำเลยคืนทรัพย์แทนผู้เสียหายโดยไม่เสียค่าธรรมเนียมขึ้นมาถึงแม้ทางพิจารณาปรากฎว่าจำเลยทำการฉ้อโกง เมื่ออัยยการไม่ได้ฟ้องฐานนี้เแล้วก็ไม่มีสิทธิขอคืนทรัพย์ตามวิธีพิจารณาอาญา ม.43

พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นผิดฐานฉ้อโกง

จำเลยสมคบกันแสดงตนเป็นเจ้าพนักงานจับหญิงไปขังไว้แล้วให้พรรคพวกไปหลอกลวงผู้ปกครองหญิงให้ ๆ เงินแก่ตนโดยอ้างว่าจะเอาไปให้ตำรวจเพื่อให้ปล่อยตัวหญิงนั้น ต้องมีผิดตาม ม.304 ด้วยบุคคลธรรมดาที่สมคบกันเจ้าพนักงานไปกระทำผิดต้องตาม ม.136 ไม่มีผิดตามมาตรานี้
พฤตติการณ์ที่เป็นผิดตาม ม.136
โจทก์ฟ้องบรรยายความแต่เพียงว่ามีผู้พาหญิงไปหน่วงเหนี่ยวกักขังไว้ที่บ้านจำเลยลอย ๆ ดังนี้ ไม่นับว่าเป็นฟ้องอันถูกต้องตาม ม.158(5) โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักพาหญิงไปเรียกค่าไถ่ขอให้ลงโทษตาม ม.136-270 และ 303 แต่ศาลเห็นว่าจำเลยมีผิดตาม ม.304 ก็ลงโทษตามมาตรานี้ได้

เอาสร้อยทองเหลืองชุบไปหลอกขายว่าเป็นสร้อยทองคำเป็นผิดตาม ม. 310

พถตติการณ์ที่เป็นการหลอกลวงฐานฉ้อโกง