คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ซื้อขายที่ดิน

ในสัญญาซื้อขายระบุว่าขายที่ดินกับสิ่งปลูกสร้างบนที่ดินนั้นย่อมครอบถึงโรงเรือนบนที่ดินซึ่งเสาไม่ได้ฝังดินด้วย
กรณีที่ถือว่าช่อไฟฟ้าที่ติดอยู่กับสิ่งปลูกสร้าง ไม่ใช่เป็นเครื่องอุปกรณ์ซึ่งไม่ตกติดไปกับสิ่งปลูกสร้างที่ขาย

โจทก์เป็นผู้ซื้อที่ดินรายพิพาทโดยโอนทะเบียนซื้อขายกันที่หอทะเบียนได้เสียค่าตอบแทนและโดยสุจริต แม้จำเลยจะอ้างว่าได้ครอบครองมากว่า 10 ปี ก็หาใช้ยันต่อโจทก์ได้ไม่

ซื้อขายที่ดินแก่กันโดยมิได้ทำตามแบบแห่ง ม.456 ย่อมตกเป้นโมฆะ ซื้อขายที่นามือเปล่ากัน+ใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 4 โดยมิได้ทำตามแบบแห่ง ม.456 แต่ผู้ขายก็สละที่รายนั้นให้ผู้ซื้อเข้าครอบครองทันทีดังนี้ ผู้ขายย่อมหมดสิทธิที่จะเรียกที่ดินจากผู้ซื้อได้

ตกลงซื้อขายที่ดินกันแปลงหนึ่ง ครั้นถึงเวรโอนโฉนดกลับเอาโฉนดของที่ดินอีกแปลงหนึ่งไปโอน แต่ผู้ซื้อก็คงครองครองที่ดินแปลงที่ตกลงซื้อขายกันนั้นตลอดมาโดยมิได้มีการสำคัญผิดอย่างใดดังนี้ ไม่ทำให้ผู้ซื้อได้สิทธิในที่ดินแปลงที่ได้โอนโฉนดนั้น
คดีแพ่งโจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่ดินและเรียกค่าเสียหาย 45 บาท ถ้าศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ยกฟ้องโจทก์ ๆ ฎีกาได้แต่ในปัญหาข้อกฎหมาย

การปกครองโดยปรปักษ์โดยต่อเนื่องกันมาก็ใช้ได้ตามมาตรา 1385 ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.94 วิธีพิจารณาแพ่ง ซื้อขายที่ดินกันอีกฝ่ายหนึ่งต่อสู้ว่ามิได้ซื้อกันเต็มหน้าโฉนด โดยซื้อกันตามที่ ๆ ปกครองมาดังนี้ ศาลจะสั่งงดสืบพะยานโจทก์จำเลยเสียโดยเพียงแต่ตรวจดูหน้าโฉนดแล้วฟังว่าได้มีการซื้อขายกันเต็มหน้าโฉนดนั้น เป็นการไม่ชอบด้วยกระบวนวิธีพิจารณา ผู้ขายมีอำนาจอ้างอำนาจซึ่งมีอยู่ก่อนทำสัญญาซื้อขายขึ้นยังผู้ซื้อได้

ทำสัญญาซื้อขายที่ดินกันเองแม้จะปกครองมาเป็นเวลากว่า 10 ปีถ้าผู้ซื้อมิได้นำไปจดทะเบียนการได้มาแล้วจะยกขึ้นเป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอกผู้ได้สิทธิในที่รายนี้โดยเสียค่าตอบแทนแลโดยสุจริตแลได้จดทะเบียนสิทธิโดยสุจริตแล้วหาได้ไม่

ใครเป็นผู้ซื้อ ตั้งใจเป็นผู้ซื้อแต่เอาเงินของผู้อื่นมาซื้อและให้เจ้าของเงินลงชื่อเป็นคู่สัญญาในสัญญาซื้อขายแม้มีสัญญากับเข้าของเงินว่าจะโอนที่ให้แก่ตนในภายหลังก็ไม่นับว่าตนเป็นผู้ซื้อ บุคคลจะเป็นนายหน้าให้แก่ตัวเองไม่ได้ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ม.9 ข้อฎีกาซึ่งมิได้ยกขึ้นคัดค้านในชั้นศาลล่าง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ทำสัญญาซื้อขายที่ดินกันเมื่อผู้ขายส่งมอบที่ดินให้ผู้ซื้อ ก็ถือได้ว่ามีการชำระหนี้กันบางส่วนแล้ว แม้จะไม่มีหลักฐานเป็นหนังสือ สัญญานั้นก็สมบูรณ์ ฟ้องร้องบังคับกันได้ตามกฎหมาย ฎีกาอุทธรณ์ปัญหากฎหมาย ปัญหาข้อเท็จจริง ข้อที่คู่ความฎีกาอ้างเป็นปัญหากฎหมายขึ้นมาว่าศาลล่างฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวนนั้น เมื่อปรากฏว่าศาลล่างมิได้ฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวนแล้ว ดังนี้เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง ศาลฎีกาไม่รับไว้พิจารณา

ที่ดิน
มือเปล่า ซื้อขายโดยไม่ทำหนังสือ ป.พ.พ.ม.456 ผู้ซื้อชำระราคาแล้ว ไม่ต้องทำหนังสือก็ใช้ได้
วิธีพิจารณาแพ่ง
ปล่อยให้ผู้ขายยังคงมีชื่อเป็นเจ้าของในทะเบียนและใบเสร็จค่านายังไม่ถือว่าผู้ซื้อทำให้คนภายนอกหลง

ฟ้องขอให้บังคับจำเลยทำสัญญาขายที่ดินให้แต่ปรากฎว่าหลายคนเป็นเจ้าของที่ดังนี้ โจทก์ต้องฟ้องผู้มีส่วนเป็นเจ้าของทุกคนจึงจะบังคับคดีได้