คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ยักยอกทรัพย์

การวินิจฉัยความผิดของผู้เก็บของตกนั้น หากผู้เก็บไม่รู้ว่า เจ้าของเขากำลังติดตามอยู่ อาจเป็นยักยอกเก็บของตกได้
ศาลล่างไม่ได้ชี้ขาดข้อเท็จจริงในข้อที่จำเลยรู้หรือไม่ว่า เจ้าของกำลังหาอยู่ ศาลฎีกามีอำนาจย้อนสำนวนไปให้พิพากษาใหม่ได้
ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 1/2487

กรนีไนเรื่องหาว่ายักยอกของหาย แม้โจทมิได้ระบุว่าของหายที่ไหน แต่ได้ระบุถึงที่ซึ่งจำเลยกะทำผิดแล้วดังนี้ไม่ถือว่าเปนฟ้องเคลือบคลุม
คำไห้การชั้นสอบสวนของจำเลย โจทส่งระหว่างสืบพยานจำเลยเปนการยันปากคำจำเลยสาลรับฟังได้.

กรณีในเรื่องหาว่ายักยอกของหาย แม้โจทก์มิได้ระบุว่าของหายที่ไหนแต่ได้ระบุถึงที่ซึ่งจำเลยกระทำผิดแล้วดังนี้ ไม่ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม คำให้การชั้นสอบสวนของจำเลย โจทก์ก็ส่งระหว่างสืบพยานจำเลยเป็นการยันปากคำจำเลยศาลรับฟังได้

ซื้อน้ำมันมะพร้าวจากผู้ที่ยักยอกของเขาไปเจ้าของทรัพย์ย่อมฟ้องเรียกคืนได้ จำเลยซื้อน้ำมันมะพร้าวจากบุคคลที่นำมาขายยังสำนักงานของจำเลย ไม่ถือว่าเป็นการซื้อในตลาดตาม มาตรา 1332ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

จำเลยเป็นพี่สะใภ้ผู้เสียหาย ผู้เสียหายป่วยจำเลยมาเยี่ยมผู้เสียหายจึงฝากสร้อยคอทองคำสายสมอ 1 สายไว้แก่จำเลย เมื่อหายป่วยผู้เสียหายไปขอคืน ครั้งแรกจำเลยว่าไม่ให้ผู้เสียหายว่าเป็นของตน จำเลยก็ไม่โต้เถียง ครั้งที่สองผู้เสียหายไปขอสร้อยคืนอีกจำเลยก็ปฏิเสธอีกว่าสร้อยอยู่ที่จำเลยกลัวจะไม่ได้หรือผู้เสียหายก็ไม่ว่ากระไร ต่อมาจำเลยนำสร้อยคอไปยุบ ผู้เสียหายจึงไปแจ้งความจำเลยกลับปฏิเสธว่าไม่ได้รับฝากทรัพย์เลย เห็นว่าจำเลยไม่ต้องการคืนสายสร้อยให้ผู้เสียหาย มาตั้งแต่ต้นโดยถืออำนาจญาติผู้ใหญ่มาข่มขู่ พฤติการณ์เห็นได้ชัดว่าจำเลยได้คิดทุจริตเบียดบังเอาทรัพย์นั้นไว้เพื่อประโยชน์ตนตั้งแต่ต้น มีความผิดฐานยักยอก

พนักงานเทสบาลเก็บเงินพาสีโรงร้านจากพนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากสัตร์แล้วทุจริตยักยอกไว้เปนประโยชน์ส่วนตัว แม้ทรัพย์สินมหากสัตร์ไม่ต้องเสียพาสี จำเลยก็คงมีผิดถานยักยอกเงินของเทสบาล
พนักงานเทสบาลเปนเจ้าพนักงานตามความไนกดหมายลักสนะอาญาแล้ว
โจทฟ้องขอไห้ลงโทสตาม ม.131 และ พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม 2477 (ฉบับที่ 3) ม.3 สาลอุธรน์แก้ไห้ลงโทสตามฉบับที่ 2 ม.3 ได้ไม่เปนการเกินคำขอ

แม้ว่าฟ้องโจทจะไม่ได้กล่าวว่าโรงเรียนประชาบาลบาเจาะ 1 เปนโรงเรียนประชาบาลที่ทางอำเพอจัดตั้ง แต่ฟ้องโจทได้กล่าวแล้วว่าจำเลยได้รับราชการเปนสึกสาธิการมีหน้าที่ดูแลรักสาเก็บผลประโยชน์รายได้ของโรงเรียนนั้นก็พอคีความได้ว่า โรงเรียนนั้นเปนของอำเพอบาเจาะ,
ฟ้องโจทว่าจำเลยกะทำผิดเวลากลางวัน แม้คำพยานโจทไม่ปรากตว่าจำเลยกะทำผิดเวลากลางวัน แต่มิได้โต้เถียงกันมาเรื่องเวลา ต้องฟ้องว่าจำเลยกะทำผิดไนเวลากลางวัน.

ความผิดมาตรา 319 (3) เปนความผิดอาญาแผ่นดิน อัยการมีอำนาดนำคดีขึ้นฟ้องร้องได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์และยักยอกทรัพย์.แต่ฟ้องโจทก์กล่าวว่าโจทก์จำเลยได้ร่วมกันรักษาทรัพย์มรดกนั้นหาใช่เรื่องโจทก์ครอบครองทรัพย์อยู่แล้ว. จำเลยเอาทรัพย์ไปจากโจทก์ไม่. กรณีจึงไม่เข้า มาตรา 289(2).และการที่โจทก์จำเลยร่วมกันรักษาทรัพย์ไว้ก็ไม่ใช่เรื่องที่โจทก์มอบหมายให้จำเลยรักษา. จึงไม่เป็นฟ้องฐานยักยอก.

ได้รับมอบสลากกินแบ่งไปจำหน่ายเก็บเงินส่งแก่ผู้มอบเมื่อตายได้แล้วเอาเงินที่ได้ไปเป็นประโยชน์ส่วนตัว มิได้ปฏิบัติการให้เป็นไปตามที่ผู้มอบหมายทรัพย์กำหนดไว้เป็นผิดฐานยักยอกตามกฏหมายลักษณอาญามาตรา 314