คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
แจ้งความเท็จ

จำเลยนำความไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานตามคำที่บอกโดยสุจจริต ภายหลังทราบว่าข้อความ เปนเท็จ แต่จำเลยก็นิ่งเสียไม่ไปแจ้งต่อเจ้าพนักงาน ดังนี้ไม่เปนฐานแจ้งความเท็จ

จำเลยกระทำผิดฐานแจ้งความเท็จตาม พ.ร.บ.รัชชูปการเมื่อวันที่ 8/1/2480 โจทก์เพิ่งมาฟ้องเมื่อวันที่ 31/6/2482 เมื่อ พ.ร.บ.รัชชูปการที่ได้ยกเลิกแล้ว ศาลยกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาอาญา ม.39(5) ม.5 แห่ง พ.ร.บ.ให้ใช้ประมวลรัษฎากรนั้นใช้บังคับแต่ในทางแพ่งเท่านั้น ส่วนโทษทางอาญาเป็นอันยกเลิก.

กล่าวหาผู้มีชื่อว่ากระทำผิดต่อเจ้าพนักงานซึ่งเป็นความเท็จนั้น เป็นความผิดตามมาตรา 158.

จำเลยแจ้งความเท็จแก่ตำรวจว่า เจ้าทุกข์ทำร้ายตน ตำรวจจึงจับเจ้าทุกข์ไปสถานีตำรวจ ดังนี้จำเลยมีผิดฐานแจ้งความเท็จ แต่ไม่มีผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพตาม ม.270 ด้วย

เจ้าพนักงานเก็บเงินค่านาเรียกจำเลยไปสอบถามถึงเรื่องโฉนดที่นาที่ค้างค่านาเพื่อจะขายทองตลาดจำเลยแจ้งต่อเจ้าพนักงานนั้นด้วยความเท็จไม่เป็นผิดฐานแจ้งความเท็จ
ศาลชั้นต้นสั่งให้ยกฟ้องโดยเห็นว่าฟ้องไม่มีมูลทางอาญาศาลอุทธรณ์พิพากษาให้รับฟ้องไว้พิจารณาต่อไปโดยเห็นว่าการกระทำตามฟ้องเป็นผิดทางอาญาได้เช่นนี้จำเลยฎีกาได้,(ไม่เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา)
(หมายเหตุ อัยยการเป็นผู้ฟ้อง จำเลยถูกเรียกเข้ามาในคดีแล้ว.)

แม้จะไม่ใช่ประเด็นที่ฝ่ายใดฎีกาขึ้นมา แต่การที่ศาลล่างลงโทษจำเลยโดยปรับบทผิดศาลฎีกาพิพากษาแก้ปรับบทใหม่ตามบทที่ถูกต้องนั้นได้
จำเลยแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงานสอบสวนกล่าวหาว่าเขาเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์ ขอให้ไปจับกุมมาสอบสวน เขาจึงถูกจับมาควบคุมสอบสวนดังนี้ จำเลยยังไม่มีผิดตามกฎหมายอาญา ม.270 คงมีผิดเพียงฐานแจ้งความเท็จ
อ้างฎีกาที่ 169/2479 , 484/2479

ความผิดฐานแจ้งความเท็จนั้นไม่จำเป็นว่าคำแจ้งความนั้นจะต้องเป็นสาระสำคัญ+คดีเหมือนอย่างเรื่องเบิกความเท็จชั้นศาลโจทก์ฟ้องอ้าง ม.118 เป็นบทลงโทษ แม้จะมิได้อ้างวรรค 2 ที่เพิ่มเติมใหม่มาด้วยก็ตาม ศาลก็ลงโทษจำเลยตามวรรค 2 ที่เพิ่มเติมใหม่ด้วยได้

พฤตติการณ์ที่ถือว่าไม่ผิดฐานแจ้งความเท็จความผิดฐานแจ้งความเท็จเป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องนำสืบให้ศาลเห็นว่าคำแจ้งความของจำเลยอาจทำให้ผู้อื่นหรือสาธารณชนเสียหายได้ ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.85,86 ศาลชั้นต้นงดสืบพะยานคู่ความไม่คัดค้าน ถือว่าคู่ความยอมไม่สืบพะยาน

จำเลยไปตรวจราชการกลับาจำเลยทำรายงานเบิกค่าเดินทางว่ากลับทางรถไฟ และได้เบิกเงินไปตามอัตรารถไฟความจริงจำเลยกลับโดยทางเรือซึ่งจำเลยต้องจ่ายมากกว่าที่จำเลยเบิกไป+นี้ ยังไม่มีความผิดฐานแจ้งความเท็จ

จำเลยให้การในฐานะเป็นพะยานในชั้นสอบสวนอย่างหนึ่งในชั้นศาลพิจารณาอีกอย่างหนึ่ง โจทก์จะต้องนำสืบว่าคำให้การชั้นไหนเป็นความเท็จความจริงจึงจะลงโทษจำเลยได้ คำให้การของจำเลยที่ว่าคำให้การชั้นสอบสวนไม่ถูกความจริง คำให้การชั้นศาลถูกดังนี้ ไม่เป็นการรับสารภาพว่าจำเลยแจ้งความเท็จ