คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ยักยอกทรัพย์

แม้ศาลชั้นต้นจะได้กล่าวว่าจำเลยได้ทำผิดตาม ม.131 และ ม.319แต่คงลงโทษในบทที่หนักคือ ม.131 จำเลยฎีกาว่าไม่มีผิดตามมาตรา 319 ก็ไม่มีผล ศาลฎีกาไม่ต้องวินิจฉัย.
เงินที่จำเลยยักยอกเอาไปเป็นเงินคนละราย และของคนที่นำมาฝากต่างกันในคดีก่อนไม่เป็นเรื่องฟ้องซ้ำ

ทำผิดทั้งในเวลาก่อนและหลังที่ใช้กฎหมายที่มีโทษหนัก ศาลใช้กฎหมายที่มีโทษหนักลงโทษได้

การที่จำเลยรับฝากเงินของโจทก์ไว้ ครั้นโจทก์ได้นัดให้จำเลยนำเงินนี้ไปไถ่ถอน จำนองจำเลยก็ไม่ปฏิบัติตาม ในที่สุดกลับปฏิเสธว่ามิได้รับฝากเงินของโจทก์ไว้ดังนี้ เป็นผิดฐานยักยอก

เพียงแต่เป็นผู้มอบทรัพย์ให้ไปและผู้รับมอบได้ยักยอกเอาทรัพย์นั้น เช่นนี้ถือว่าผู้มอบเป็นผู้เสียหายมีอำนาจร้องทุกข์ได้

กล่าวในฟ้องว่าจำเลยเป็นลูกจ้างของเทศบาลและยักยอกเงินของ เทศบาลไปเช่นนี้ ศาลลงโทษจำเลยตามมาตรา 131 ไม่ได้ ต้องลงโทษตามมาตรา 319 (3)

จำเลยพูดกับเด็กที่เก็บแหวนตกได้ว่า จะนำแหวนที่เก็บได้นั้นไปให้พ่อแม่เด็ก แล้วจำเลยเบียดบังเอาเสียเองเมื่อถูกทวงจำเลยก็ว่าเป็นแหวนไม่ดีนั้น เป็นผิดฐานยักยอก ผู้เก็บของตกได้ ย่อมมีสิทธิ์ดีกว่าบุคคลอื่น เว้นแต่เจ้าของอันแท้จริง ฉะนั้นผู้เก็บของตกได้จึงมีสิทธิ์มอบคดีให้เจ้าพนักงานฟ้องร้อง จำเลยผุ้ยักยอกของนั้นไปอีกทอดหนึ่งได้

ข้าราชการเซ็นยืมเงินสดของค่าพาหนะไปจากพัศดีเรือนจำแล้วไม่ส่งคืนเงินที่เหลือจ่ายดังนี้ไม่เป็นผิดฐานยักยอกทรัพย์

ข้าหลวงประจำจังหวัดรับเงินไปเพื่อจัดซื้อไม้ทำที่ว่าการอำเภอในจังหวัดที่ตนรับราชการอยู่ แล้วยักยอกเสีย มีผิดตามมาตรา 131 ผู้ออกใบรับเงินลงวันรับเงินย้อนหลังขึ้นไปอันไม่ใช่ความจริงนั้นไม่เป็นปลอมหนังสือ ในคดียักยอก โจทก์ระบุวันกระทำผิดมาในฟ้องว่าระหว่างวันที่เท่านั้นเท่านี้ในเมื่อไม่สามารถจะรู้ได้ว่าจำเลยกระทำผิดวันใดเป็นฉะเพาะแล้วฟ้องนั้นก็เป็นฟ้องตามประมวล วิธีพิจารณาอาญา ม.158(5) ได้จำเลยจะขอให้ยกฟ้องตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.161 ไม่ได้

พฤตติการณืที่ถือว่าจำเลยมีผิดฐานยักยอก

เจ้าพนักงานเอาทรัพย์ของหลวงที่ได้รับมอบหมายไว้ไปจำนำ โดยมีเจตนาจะไถ่คืนนั้น ไม่เป็นผิดฐานเจ้าพนักงานยักยอกทรัพย์ แม้จำเลยผู้สมรู้มิได้ฎีกาเมื่อศาลพิพากษายกฟ้องปล่อยจำเลยซึ่งเป็นตัวการแล้ว ก็ต้องปล่อยจำเลยที่เป็นผู้สมรู้ด้วย.