คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ชิงทรัพย์

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 2 กะทงคือฐานชิงทรัพย์จำคุก 3 ปีกะทงหนึ่งฐานปล้นทรัพย์จำคุก 10 ปี อีกกะทงหนึ่ง ดังนี้จำเลยฎีกาข้อเท็จจริงในฐานชิงทรัพย์ได้ต้องห้ามตามกฎหมายข้างต้น

จำเลยไปพูดขู่เขาว่าถ้าไม่อยากถูกตีหัวและถูกลักทรัพย์แล้วให้ ๆ เงินแก่จำเลยไป 4 บาท ดังนี้ จำเลยมีผิดฐานชิงทรัพย์

โจทก์ฟ้องกล่าวความว่าจำเลยใช้กำลังทำร้ายเจ้าทุกข์เพื่อที่จะเอาทรัพย์ของเจ้าทุกข์ไปเพียงเท่านี้ย่อมเป็นมูลความผิดฐานชิงทรัพย์แล้ว หาต้องแสดงว่าจำเลยเอาทรัพย์ไปโดยเจตนาทุจจริตคิดเป็นโจรลักทรัพย์อย่างใด คดีที่ศาลอุทธรณ์ย้อนสำนวนไปพิจารณาพิพากษาใหม่นั้น แม้ศาลได้นัดพิจารณาแลเลื่อนการพิจารณาไปจำเลยก็ยังฎีกาได้ภายในอายุความ+

จำเลยเข้าไปลักทรัพย์เขาถึงในบ้าน ครั้นเจ้าทรัพย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นจะเปิดประตูเรือนออกมาจำเลยพูดขู่เจ้าทรัพย์จนเจ้าทรัพย์มีความกลังไม่กล้าเปิดประตูแล้วจำเลยก็พาอาทรัพย์หนีไปเช่นนี้ย่อมมีผิดฐานชิงทรัพย์ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.193 ข้อ 2 อุทธรณ์ที่ระบุข้อความแต่ย่อ ๆ ว่าคำพิพากษาศาลชั้นต้นคลาดเคลื่อนต่อบทกฎหมายและข้อเท็จจริงเพราะพะยานโจทก์ให้การแตกต่างกัน ไม่น่าเชื่อเช่นนี้ เป็นอุทธรณ์ย่อศาลอุทธรณ์ไม่รับวินิจฉัย

จำเลยกะชากสร้อยคอเขาจนเป็นเหตุให้เจ้าทรัพย์หกล้มมีบาดเจ็บเล็กน้อย ไม่เป็นความผิดฐานชิงทรัพย์ เป็นผิดเพียงฐานวิ่งราวทรัพย์เท่านั้น +(อธิบายฐานวิ่งราวกับชิงทรัพย์)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยชิงทรัพย์ทำร้ายร่างกายเจ้าทรัพย์บาดเจ็บขอให้ลงโทษอ้างมาตราฐานชิงทรัพย์มางทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำร้ายร่างกายอย่างเดียวก็ลงโทษได้

จำเลยลักทรัพย์ไปซ่อนไว้แล้วเจ้าทรัพย์ไปเอาคืนจำเลยจึงทำร้ายแลแย่งเอาทรัพย์นั้น ไม่เป็นการทำร้ายเพื่อเอาทรัพย์ (หมายเหตุ เป็นการทำร้ายเพื่อเอาผลประโยชน์อันเกิดจากการลักทรัพย์) ลักไก่เป็นผิดตามมาตรา 288 ไม่ใช่มาตรา 294 (6) ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.158-192 วรรค 6 โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้กำลังกายชิงทรัพย์ไป ขอให้ลงโทษฐานชิงทรัพย์ ทางพิจารณาได้ความการลักทรัพย์ขาดตอนแล้ว จำเลยทำร้ายเจ้าทรัพย์ไม่ถึงบาดเจ็บดังนี้ ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.+ แล 338 ได้ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.192 วรรค 6 โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์โดยอ้างว่าจำเลยทำร้ายเพื่อจะเอาทรัพย์นั้น ถ้าไม่ได้ความตามฟ้องแล้ว ศาลไม่ต้องพิจารณาถึงการทำร้ายโดยประสงค์ต่อเหตุอื่นต่อไป

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์ตาม ม.299 จำคุก 3 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยผิดฐานลักทรัพย์ตามม.293 จำคุก 1 ปีเช่นนี้เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ฎีกาอุทธรณ์ แก้ไขมาก ศาลเดิมลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์และทำร้ายร่างกายตาม ม.254 และ 299 ให้จำคุก 3 ปี ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีผิดฐานทำร้ายร่างกายตาม ม.254 กะทงเดียวจำคุก 8 เดือน เป็นแก้มาก ฎีกาในข้อเท็จจริงได้

กิริยาอย่างไรเป็นวิ่งราวทรัพย์