คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความยินยอม

เจ้าของทรัพย์ร่วมยอมมีสิทธิได้ดอกผลจากทรัพย์นั้นตามส่วนกัมสิทธิของตน ผู้ไดอ้างว่าเจ้าของสละดอกผลหรือยอมไห้เอาดอกผลไปไช้ ผู้นั้นมีหน้าที่นำสืบ

ความผิดส่วนตัวนั้น แม้ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลย เจ้าทุกข์ยื่นคำร้องขอถอนคำร้องทุกข์และเลิกแล้วคดีต่อจำเลยในชั้นฎีกาได้.

หญิงยอมให้ขายทำการฉุดคร่าห์ชายย่อมไม่มีความผิดฐานฉุดคร่าอนาจาร

ชายอุดปากหยิงขึ้นคร่อมแก้ผ้าของตัวของหยิงและจะเอาของลับใส่ของลับหยิง หากหยิงผลักไสไม่ยอมจนมีคนมาพบเข้าชายจึงหนีไปดังนี้ ถือได้ว่าเป็นพยายามข่มขืนกระทำชำเรา
ศาลชั้นต้นให้จำคุก 4 เดือน ตามมาตรา 246 และรอการลงอาญา ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 8 เดือนตามมาตรา 243-60 และ 246 และไม่รอการลงอาญานับว่าเป็นการแก้ไขมาก

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้กำลังกายขู่เข็ญกอดปล้ำข่มขืนกระทำชำเราหญิงจนสำเร็จ ทางพิจารณาปรากฎว่าหญิงยอมให้จำเลยร่วม+วาสเพราะจำเลยหลอกว่าจะเลี้ยงดูเป็นภริยาและถ้าไม่ยอมจะพาไปให้+ดังนี้ลงโทษจำเลยฐานข่มขืนกระทำชำเรามิได้ เรียกว่าทางพิจารณาได้ความต่างกับฟ้อง

+เจ้าทุกข์สมัครใจให้จำเลยฉุดคร่าแล้ว ก็ไม่เป็นการฉุดคร่าตามมาตรา 276

การที่เจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลาชำระหนี้ให้ลูกหนี้โดยผู้ค้ำประกันไม่ได้ยินยอมด้วยนั้นผู้ค้ำประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิด

สมัคร์ใจวิวาทต่อสู้กันไม่เป็นผิดตาม ม. 338(3)

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีผิดฐานฉุดคร่าอนาจารตาม ม.246-276 ให้ลงโทษตาม ม.276 ซึ่งเป็นบทที่หนัก
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ลงโทษจำเลยฐานข่มขืนกระทำชำเราด้วยดังนี้ จำเลยฎีกาปัญหาข้อเท็จจริงในข้อข่มขืนกระทำชำเราได้ ส่วนข้อฉุดคร่าอนาจารต้องห้ามตาม ม.218

ปลอมลายมือผู้ค้ำประกันลงในสัญญากู้ โดยผู้ให้กู้และผู้ถูกปลอมลายมือมิได้รู้เห็นยินยอมด้วยต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือตั้งใจปลอมลายมือชื่อเขาแม้จะเขียนไม่เหมือนก็ต้องมีผิด
ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. 194 218 จำเลยยื่นอุทธรณ์โดยกล่าวว่าขออุทธรณ์แต่ในข้อกฎหมาย แต่เมื่ออุทธรณ์ของจำเลยมีโต้เถียงข้อเท็จจริงมาด้วยเช่นนี้ ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัยอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงได้ด้วย คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 1 ปี จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้