คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
อายุความ

โจทก์รับซื้อฝากที่วิวาทที่มีโฉนดจากเจ้าของเดิมแล้วภายหลังได้รับโอนเป็นสิทธิ์โดยเด็ดขาด ขณะซื้อฝากผู้โอนที่ให้จำเลยได้บุกรุกที่วิวาทอยู่ก่อนแล้ว ผู้โอนให้จำเลยและจำเลยได้ครอบครองที่วิวาทมาครบ 10 ปีก่อนโจทก์รับโอนโดยเด็ดขาดดังนี้ จำเลยย่อมได้กรรมสิทธิ์ โจทก์ฟ้องขับไล่ไม่ได้(ข้อเท็จจริงฟังว่าโจทก์รู้ถึงการบุกรุกอยู่แล้วขณะที่รับซื้อฝากและรับโอน).

ฎีกาในข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ามาแล้วในศาลชั้นล่างนั้น จะยกขึ้นมาโต้เถียงในชั้นฎีกาไม่ได้ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้
ที่ว่าจะเรียกเอาดอกเบี้ยค้างส่งเกินกว่า 5 ปีไม่ได้ตามประมวลแพ่งฯ ม.166 นั้นหมายถึงดอกเบี้ยที่ค้างมาแล้วก่อนฟ้อง ดอกเบี้ยที่คิดเอาตั้งแต่วันฟ้องต่อไปจนกว่าจะใช้เงินเสร็จไม่ใช่เป็นดอกเบี้ยค้างส่งตามความหมายในมาตรานี้ ศาลตัดสินให้ใช้แก่เจ้าหนี้ได้

นายอำเภอเมื่อประมาทในหน้าที่ราชการทำให้เงินหลวงถูกยักยอกเอาไปได้ ยังไม่มีความรับผิดตามมาตรา 812 เพราะในกรณีนี้ นายอำเภอหาใช่ตัวแทนรัฐบาลไม่
นายอำเภอปฏิบัติราชการโดยประมาทเลินเล่อ เป็นเหตุให้เงินหลวงถูกสมุหบัญชีอำเภอยักยอกเอาไปได้ต้องมีความผิดฐานเลมิดอายุความฟ้องร้องมีกำหนด 1 ปีตามมาตรา 448 วรรค1 มิใช่วรรค 2 เพราะมิได้เป็นผู้ทำผิดในทางอาญา,
อายุความมาตรา 448 วรรค 2 นั้น หมายถึงผู้ที่จะต้องรับผิดเป็นผู้ได้ทำผิดทางอาญาเอง มิใช่ผู้เลินเล่อเปิดช่องทางให้ผู้อื่นเข้ามาทำผิดอาญา

ปลัดอำเภอเมื่อประมาทในหน้าที่ราชการทำให้เงินหลวงถูกยักยอกเอาไปได้ ไม่มีความรับผิดตามมาตรา 812 เพราะในกรณีนี้ปลัดอำเภอหาใช่ตัวแทนรัฐบาลไม่
ปลักอำเภอปฏิบัติราชการโดยความประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้เงินหลวงถูกสมุหบัญชีอำเภอยักยอกไปได้ ต้องมีความรับผิดฐาน+
อายุความฟ้องร้องมีกำหนด + ปีตาม ม.448 วรรค 1 มิใช่วรรค 2 เพราะมิได้เป็นผู้ทำผิดในทางอาญาอายุความตามมาตรา 448 วรรค 2 นั้น หมายถึงผู้ที่จะต้องรับผิดเป็นผู้ได้ทำผิดทางอาญาเอง มิใช่ผู้เลินเล่อปิดช่องทางให้ผู้อื่นเข้าทำ+อาญา

คดีความผิดต่อส่วนตัว ถ้าพ้นกำหนดอายุความตามมาตรา 78 แล้ว แม้ปรากฎว่าโจทก์ซึ่งเป็นเจ้าทุกข์นำคดีมาฟ้องภายใน 3 เดือนนับแต่วันที่รู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้ทำก็ดี ก็ยังต้องถือว่าคดีขาดอายุความกฎหมายอาญา ม.80 เป็นบทอยู่ภายในบังคับของกฎหมายอาญา ม.78 โดยเป็นแต่บทกำหนดอายุความส่วนตัวให้สั้นเข้ามา
อ้างฎีกาที่ 596/2474

โจทก์ฟ้องเรียกเงินจำนวนเกินกว่า 2000 บาท ศาลชั้นต้นตัดสินให้ใช้เพียง 1600 บาท และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน ศาลฎีการับวินิจฉัยฎีกาของจำเลยในข้อเท็จจริง
เพียงแต่ที่ประชุมใหญ่ของบริษัทอนุมัติบัญชีงบดุลย์การอนุมัติไม่ทำให้กรรมการบริษัทผู้จ่ายเงินไปโดยมิชอบได้พ้นจากความรับผิดในการจ่ายเงินนั้นต่อบริษัท เพราะเป็นการอนุมัติแต่งบดุลย์มิได้อนุมัติในกิจการที่ทำไปโดยตรง
โจทก์ฟ้องเรียกเงินหลายประเภท จำเลยตัดฟ้องข้ออายุความแต่มิได้กล่าวอ้างบทและกำหนดเวลาไว้ ถือว่าไม่เป็นข้อต่อสู้อย่างใดเลย

+เป็นปัญหาว่าคดีโจทก์หมดอายุความหรือไม่ศาลอาจวินิจฉัยยกประดยชน์+งความสงสัยให้เป็นคดีแก่จำเลย โดยฟังว่าคดีโจทก์ขาดอายุความได้

ความผิดต่อเนื่องกันอายุความในความผิดฐาน+คำสั่งเจ้าพนักงานนั้นเริ่มนับแต่เวลาที่ขัดขืนไม่กระทำตามคำสั่งเป็นต้นไป

ผู้รับมฤดกรับสภาพหนี้ของผู้ตายตาม ม.172 ืได้อ้างฎีกาที่ 730/2476 ที่ 414/2480
ผู้รับมฤดกขอผัดใช้หนี้ของผู้ตายต่อเจ้าหนี้และขอรับโฉนดที่มอบเป็นประกันที่เจ้าหนี้มารับมฤดกแล้วก็คืนให้เจ้าหนี้นั้น ถือว่าเป็นการรับสภาพหนี้ตาม ม.172

การที่ผู้จำนองและผู้รับจำนองถึงแก่ความตายและทายาทของทั้ง 2 ฝ่ายเข้าสวมสิทธิ์เป็นผู้จำนองและผู้รับจำนองต่อไปเช่นนี้ไม่มีลักษณเป็นการแปลงหนี้ตามกฎหมาย
ผู้จำนองตายทายาทของผู้จำนองได้ไปขอโอนรับมฤดกลงนามเป็นเจ้าของในหน้าโฉนดที่ดินที่จำนองแล้วมอบโฉนดให้ผู้รับจำนองยึดถือไว้ต่อไปดังนี้ ถือว่าทายาทของผู้จำนองยอมรับสภาพสิทธิเรียกร้องตามสัญญาจำนอง อายุความย่อมสดุดหยุดลงเป็นโทษแก่ลูกหนี้ ย่อมเป็นโทษแก่ผู้ค้ำประกันด้วยสัญญามีข้อความว่าถ้าแม้ที่ดินราคาไม่พอกับต้นเงินที่รับจำนองไว้ จะยอมใช้ให้จนครบดังนี้ ถือว่าเป็นสัญญาค้ำประกัน