คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ทำประโยชน์

ที่ดินที่มีผู้ครอบครองตามใบเหยียบย่ำอยู่ก่อนแล้ว ต่อมานายอำเภอได้ออกใบเหยียบย่ำให้แก่ผู้อื่นทับที่แปลงนั้น ผู้ได้รับใบเหยียบย่ำครั้งหลังย่อมไม่ได้สิทธิตามกฎหมาย เพราะที่นั้นมิใช่เป็นที่สาธารณสมบัติของแผ่นดิน

เข้าถางที่รกร้างว่างเปล่าจนเตียน แล้วยกคันนาทำเป็นนาขึ้นย่อมได้สิทธิครอบครองแม้จะได้ทำเมื่อใช้พระราชบัญญัติออกโฉนดที่ดินฉบับที่ 6 แล้ว โดยมิได้ขอใบเหยียบย่ำ สิทธิครอบครองก็ไม่เสื่อมเสียไปเป็นแต่เจ้าพนักงานมีอำนาจสั่งให้ออกจากที่ดิน ถ้าขัดขืนก็มีโทษตามพระราชบัญญัติ
ที่ดินที่มีผู้ครอบครองอยู่แล้ว แม้จะครอบครองโดยไม่ได้ขอใบเหยียบย่ำตามพระราชบัญญัติผู้ใดจะขอใบเหยียบย่ำทับที่นั้นไม่ได้
ใบเหยียบย่ำออกทับที่ ที่ มีผู้ครอบครองอยู่แล้วศาลพิพากษาให้ทำลายเสียได้

ที่ดินมีตราจองก่อน พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน (ฉะบับที่ 6) พ.ศ. 2479 นั้น แม้เจ้าพนักงานจะได้ตราไว้ว่า "ได้ทำประ โชน์แล้ว" หรือตราไว้ว่า "ทำประโชน์สมควรแก่เนื้อที่" แล้วศาลฎีกาก็เห็นว่า ตราจองชะนีดนี้ถ้าผู้ถือตราจองได้ ครอบครองทำประโยชน์ในที่ดินตลอดมาโดยมิได้ละทิ้งจนถึงวันประกาศใช้ พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน (ฉะบับที่ 6) พ.ศ. 2479 แล้ว มาตรา 11 แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าวจึงรับรองว่า ผู้ถือตราจองมีกรรมสิทธิที่ดินตามตราจองนั้น.
ฉะนั้นเมื่อก่อนออก พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน (ฉะบับที่ 6) พ.ศ. 2479 เจ้าของที่ดินตามตราจอง แม้ที่ตราไว้ว่า " ได้ทำ ประโยชน์แล้ว" ก็ตาม ถ้าได้ทอดทิ้งไม่ทำให้เป็นประโยชน์เกิน 3 ปีแล้ว ที่ดินนั้นก็กลับเป็นที่ว่างเปล่าตามเดิม และ แม้จะโอนให้ใคร ๆต่อไป จะเป็นการโอนทางทะเบียนหรือไม่ก็ดี ผู้รับโอนก็ย่อมไม่ได้สิทธิอะไรในที่ดินนั้น

ได้รับพระบรมราชานุญาตให้จับจองที่ดิน ผู้รับจะต้องทำประโยชน์ในที่นั้นถ้าไม่ได้ทำ และมีผู้อื่นเข้าทำอยู่ในที่นั้นจนได้รับใบเหยียบย่ำและได้จดทะเบียนสิทธิไว้ที่อำเภอหลายปีแล้ว ดังนี้ ผู้ได้รับพระบรมราชานุญาตให้จับจอง จะฟ้องขับไล่ผู้นั้นไปไม่ได้

คำพิพากษาของศาลที่วินิจฉัยในคดีที่โจทก์เป็นความกับคนอื่นว่า ที่พิพาทเป็นของโจทก์นั้น แม้จะใช้ยันจำเลยซึ่งเป็นบุคคลภายนอกได้ก็ดีจำเลยก็อาจพิสูจน์ได้ว่าตนมีสิทธิดีกว่า
ที่ดินมือเปล่า ที่อยู่ติดต่อกับที่นาของโจทก์ และโจทก์ไม่ได้ใช้สิทธิครอบครองปล่อยให้เป็นป่ารกร้างจนจำเลยได้ขออนุญาตจับจองโก่นสร้างเป็นนาขึ้น ดังนี้ จำเลยย่อมมีสิทธิดีกว่าโจทก์

ขอใบเหยียบย่ำแล้วไม่ทำประโยชน์ใน 2 ปี ย่อมสิ้นสิทธิแห่งการจับจองที่ดินนั้นแล้ว เมื่อเจ้าพนักงานออกใบเหยียบย่ำในที่ดินนั้นให้ผู้อื่นจับจองต่อไป ผู้ได้รับใบเหยียบย่ำเดิมจะขัดขวางไม่ได้

การเข้าอยู่อาศัยทำกินในที่ดินของผู้อื่นนั้น เมื่อไม่ได้ตกลงกันไว้เป็นพิเศษ ผู้อาศัยจะเรียกให้เจ้าของที่ดินชดใช้ค่าใช้จ่ายหรือที่ได้ลงทุนทำให้ที่ดินดีขึ้น จากเจ้าของที่ดินหาได้ไม่
เมื่อศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายใดแล้ว ผู้ยื่นฎีกามิได้คัดค้านคำสั่งนั้นแต่อย่างใด ศาลฎีกาคงวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายที่ศาลชั้นต้นสั่งรับมาเท่านั้น

เจ้าของที่ดินที่มีไบเหยีบบย่ำและได้ทำประโยชน์ไนที่ดินนั้นด้วย ย่อมมีสิทธิ์ดีกว่าผู้มีหนังสือซื้อขายที่รายพิพาทนั้น ที่ทำต่อกรมการอำเพอแต่ไม่ได้เข้าทำประโยชน์หรือได้ครอบครองแต่ประการได ฟ้องโจทที่มิได้ระบุว่าจำเลยเข้าแย่งที่ดินของโจทวันเดือนได ตรงไหนและมากน้อยเท่าได ถ้าหากจำเลยเข้าไจฟ้องของโจทดีจนถึงต่อสู้คดีได้เปนกิจจะลักสนะเช่นนี้ ย่อมไม่เปนฟ้องที่เคลือบคลุม

เจ้าของที่ดินที่มีใบเหยียบย่ำและได้ทำประโยชน์ในที่ดินนั้นด้วย. ย่อมมีสิทธิดีกว่าผู้มีหนังสือซื้อขายที่รายพิพาทนั้น ที่ทำต่อกรมการอำเภอแต่ไม่ได้เข้าทำประโยชน์หรือได้ครอบครองแต่ประการใด. ฟ้องโจทก์ที่มิได้ระบุว่าจำเลยเข้าแย่งที่ดินของโจทก์วันเดือนใด ตรงไหนและมากน้อยเท่าใด. ถ้าหากจำเลยเข้าใจฟ้องของโจทก์ดีจนถึงต่อสู้คดีได้เป็นกิจจลักษณะเช่นนี้.ย่อมไม่เป็นฟ้องที่เคลือบคลุม.

จำเลยทำนาในที่พิพาทซึ่งผู้เสียหายได้รับโอนมา โดยเคยปกครองและทำมาช้านานเข้าใจว่าเป็นที่นาของจำเลยไม่ผิดมาตรา 324 เพราะจะฟ้องว่าจำเลยบังอาจกระทำโดยไม่มีอำนาจไม่ได้