คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บุคคลอื่น

โจทก์ฟ้องว่า นาพิพาทเป็นของโจทก์ ครอบครองมาจำเลยไปขอจดทะเบียน ออกโฉนดว่าเป็นที่ของผู้อื่น ขอให้ห้าม จำเลยต่อสู้ว่าเป็นนาของภริยาจำเลยครอบครองมาไม่ใช่นาของโจทก์ ดังนี้แม้จะปรากฏว่าจำเลยกับภริยาสมรสกันโดยมิได้จดทะเบียน จำเลยก็อาจอ้างอำนาจของคนที่ 3 เป็นข้อต่อสู้ของโจทก์ได้เพราะถ้าข้อเท็จจริงฟังได้สมข้อต่อสู้ว่า ที่พิพาทเป็นของภริยาจำเลย ไม่ใช่ของโจทก์ โจทก์ก็ไม่มีอำนาจที่จะห้ามจำเลยได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ของผู้มีชื่อ โดยใช้กิริยาฉกฉวยพาหนีไปต่อหน้า ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลย ฉกฉวยทรัพย์นั้นไปจากบุตร์ของเจ้าทรัพย์ ก็ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง

ทำสัญญาแบ่งแยกความรับผิดตามสัญญากู้เดิม แม้จะมีบุคคลพายนอกเข้ามารับผิดไหม่อีก ก็ไม่ต้องปิดอากรสแตมป์.

การที่เซ็นชื่อบุคคลอื่นลงไปในหนังสือสำคัญนั้น. แม้ชื่อนั้นจะปรากฏว่าไม่มีตัวจริง. เมื่อจำเลยเจตนาแสดงให้เห็นว่ามีตัวจริง. ก็เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ.

ยื่นเรื่องราวกล่าวโทษเขาต่อปลัดอำเภอ แต่ปลัดอำเภอไม่ใช่เจ้าพนักงานสอบสวนจึงใช้ให้จำเลยไปยื่นต่อตำรวจ ดังนี้ถือได้ว่าจำเลยเป็นผู้ยื่นเรื่องราวกล่าวโทษเขาต่อตำรวจ

กล่าวต่อหน้าบุคคลเกินกว่าสองคนว่าโจทก์ชำเรากระบือมีผิดตาม ม.282

จำเลยด่าโจทก์ว่าทำชู้กับผัวจำเลย แลว่าโจทก์ชาติชั่ว ต่อหน้าคนกว่า 2 คน โดยโจทก์มิได้ด่าโต้ตอบด้วยประการใด ต้องมีผิดฐานหมิ่นประมาทตามมาตรา 282

กล่าวคำผรุสวาทต่อหน้าศาลในเวลาพิจารณาคดีโดยตั้งใจว่าคนอื่น ไม่เป็นผิดฐานหมิ่นประมาทผู้พิพากษาหรือศาลพระธรรมนูญศาลยุตติธรรม ร.ศ.127 ม.35 (3) อำนาจอัยยการ ฎีกาอุทธรณ์ คดีที่ศาลเดิมให้ลงโทษคนอื่นซึ่งมิใช่คู่ความฐานหมิ่นประมาทศาล เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษากลับศาลเดิม อัยยการมีอำนาจเข้าเป็นโจทก์ทูลเกล้าถวายฎีกาได้

ยื่นเรื่องราวใส่ความเจ้าพนักงานหาว่ากระทำรายงานเท็จต่อสภาผู้แทนราษฎร ฯ จึงส่งเรื่องราวต่อ ๆ ไปยังเจ้าหน้าที่เพื่อทำการสอบสวน ปรากฎว่าไม่เป็นความจริงดังกล่าวหา ดังนี้ถือว่าได้กล่าวแก่บุคคลตั้งแต่ 2 คนขึ้นไปเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทแต่ไม่เป็นผิดฐานแจ้งความเท็จ เพราะผู้แทนราษฎรไม่มีหน้าที่ทางบริหาร ไม่ใช่เจ้าพนักงาน ศาลอุทธรณ์ +ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย 1 เดือน ปรับ 100 บาทตาม ม.284 แต่โทษจำให้รอไว้ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีผิดตาม ม.118 ให้จำคุก 1 เดือนดังนี้เป็นแก้มาก ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.42 โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม. 286 พิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตาม 284 ศาลลงโทษตาม มาตรานี้ได้ ศาลเดิมลงโทษตาม ม.284 โจทก์ไม่อุทธรณ์ในเรื่องวางบท ศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 118 จำเลยฎีกา เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตามมาตรา 284 ก็ย่อมลงโทษจำเลยตาม ม.284 ได้

ด่าไม่ออกชื่อใครในบ้านของตนซึ่งมีกำแพงบังอยู่ มีผู้ได้ยิน ไม่เป็นหมิ่นประมาทซึ่งหน้า