คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ราคาต่ำ

เจ้าพนักงานบังคับคดีผู้ขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยไม่ได้ทำการฝ่าฝืนบทบัญญัติว่าด้วยการบังคับคดีตามคำพิพากษา และมีบุคคลภายนอกเข้าสู้ราคาโดยชอบ เจ้าพนักงานบังคับคดีเห็นว่ามีผู้สู้ราคาสูงกว่าราคาที่ประเมินไว้ก็รายงานต่อศาลเพื่อพิจารณาว่าสมควรตกลงขายให้ผู้สู้ราคาสูงสุดหรือไม่เมื่อไม่มีพฤติการณ์ส่อให้เห็นว่าการประมูลซื้อทรัพย์เป็นการสมรู้กันกดราคาซื้อ ศาลจึงมีคำสั่งอนุญาตให้ขายแก่ผู้สู้ราคาสูงสุด ต้องถือว่าการขายทอดตลาดสมบูรณ์แล้วจำเลยจะขอให้งดการขายหรือยกเลิกการขายหรือรื้อฟื้นให้ศาลสั่งขายทอดตลาดใหม่ โดยแสดงราคาประเมินทรัพย์ที่ขายทอดตลาดของทางราชการว่ามีราคาสูงกว่าราคาที่ขายทอดตลาด หรือแสดงบันทึกคำมั่นของผู้มีชื่อว่าจะซื้อในราคาที่สูงกว่าราคาที่ขายทอดตลาดไม่ได้.

เจ้าพนักงานบังคับคดีประกาศขายทอดตลาดที่ดินพร้อมสิ่งปลูกสร้างของจำเลย 4 ครั้ง ซึ่งการขายแต่ละครั้งจำเลยคัดค้านว่าขายได้ราคาต่ำ ขอให้ประกาศขายใหม่ สำหรับการขายครั้งที่สามจำเลยยอมรับว่าถ้าได้ราคาสูงสุดเท่าใดก็ให้ขายในราคานั้นจำเลยจะไม่คัดค้านไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้นและเมื่อประกาศขายครั้งที่สี่ มีผู้ให้ราคาสูงสุดจำเลยก็คัดค้านอีกว่าขายได้ราคาต่ำ การขายไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย พฤติการณ์ของจำเลยเช่นนี้มีลักษณะเป็นการหน่วงเหนี่ยวการบังคับคดีเพื่อให้โจทก์ผู้เป็นเจ้าหนี้ได้รับความเสียหาย การขายทอดตลาดของเจ้าพนักงานบังคับคดีดังกล่าวถูกต้องและชอบด้วยกฎหมายแล้ว.(ที่มา-ส่งเสริม)

การที่จำเลยซื้อรถจักรยานยนต์ราคา 10,000 กว่าบาท ด้วยราคาเพียง 5,000 บาท โดยไม่มีการโอนทะเบียนรถกันให้ถูกต้อง เป็นพฤติการณ์ที่แสดงให้เห็นว่าจำเลยรับซื้อรถจักรยานยนต์ไว้จากคนร้ายโดยรู้อยู่แล้วว่าเป็นทรัพย์อันได้มาจากการกระทำความผิดฐานลักทรัพย์ จำเลยจึงมีความผิดฐานรับของโจร.

ทรัพย์ที่ขายทอดตลาดเป็นสถานีบริการน้ำมัน มีบ้านบังกาโลว์4 หลัง ถ้าแยกขายผู้ซื้อก็จะต้องรื้อสิ่งปลูกสร้างไปอาจทำให้ขายได้ราคาต่ำกว่าขายรวมกัน เจ้าพนักงานบังคับคดีจึงมีอำนาจขายทรัพย์สินดังกล่าวรวมกันได้ ไม่เป็นการฝ่าฝืนประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 309

เจ้าพนักงานบังคับคดีขายทอดตลาดทรัพย์จำนองเสร็จและจ่ายเงินแก่เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาแล้ว แม้อยู่ระหว่างโอนทางทะเบียนแก่ผู้ซื้อก็ถือว่าการบังคับคดีเสร็จแล้วตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 296 วรรค 2 ลูกหนี้ตามคำพิพากษาขอให้เพิกถอนการขายทอดตลาดอ้างว่าสมยอมกันขายราคาต่ำไปไม่ได้

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 309 บัญญัติเป็นหลักข้อบังคับไว้ว่าในการขายทอดตลาดทรัพย์สินที่มีหลายสิ่งด้วยกัน ให้แยกขายทีละสิ่งต่อเนื่องกันไป แต่ให้อำนาจแก่เจ้าพนักงานบังคับคดีที่จะจัดขายอสังหาริมทรัพย์สองสื่งหรือกว่านั้นขึ้นไปรวมขายไปด้วยกันในเมื่อเป็นที่คาดหมายได้ว่าเงินรายได้ในการขายจะเพิ่มขึ้นเพราะเหตุนั้น
ที่ดินของจำเลยอยู่ติดกันแยกออกเป็นสองโฉนด เจ้าพนักงานบังคับคดีผู้ขายรวมขายไปคราวเดียวกันโดยบันทึกว่าเนื่องจากบ้าน 1 หลังปลูกคร่อมที่ดินทั้ง 2 โฉนดเพื่อให้ได้ราคาดีขึ้น ผู้ซื้อขอให้ขายรวมกันทั้งหมด จึงได้ตกลงขายรวมกันไปในคราวเดียว เช่นนี้ การที่ผู้ซื้อมีน้อยคนแล้รวมขายทรัพย์ไปในคราวเดียวโดยตามใจผู้ซื้อซึ่งอ้างว่าจะได้ราคาดีขึ้นนั้น นอกจากจะฝ่าฝืนหลักของการขายทอดตลาดทรัพย์แล้ว ยังถือเอาความต้องการของผู้ซื้อเป็นประมาณ โดยมิได้ใช้สามัญสำนึกว่า ผู้ซื้อย่อมประสงค์ซื้อของให้ได้ในราคาถูกที่สุดเป็นธรรมดามาประกอบการขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยบ้าง จึงไม่เข้าเกณฑ์ที่จะพึงคาดหมายได้ว่าการขายทรัพย์ของจำเลยรวมกันจะเพิ่มรายได้มากขึ้น
แม้การที่จำเลยไม่ได้มาระวังผลประโยชน์ของตนในวันขายทอดตลาดทรัพย์ ย่อมไม่ทำให้การขายนั้นเสียไปก็ดี แต่ถ้ามีพฤติการณ์ทั่ว ๆ ไปแสดงว่าการขายทอดตลาดทรัพย์ของจำเลยที่โจทก์เป็นผู้ประมูลซื้อได้นั้นโน้มน้าวไปในทางรวบรัดกดราคา จำเลยก็มีสิทธิร้องขอดให้ขายใหม่ได้

จำเลยไม่ชำระเงินให้โจทก์ตามคำพิพากษา ศาลชั้นต้นจึงให้ยึดทรัพย์จำเลยออกขายทอดตลาด เจ้าพนักงานบังคับคดีได้ดำเนินการขายทอดตลาดและตกลงขายให้แก่ผู้ประมูลราคาสูงสุด และผู้ซื้อได้ชำระเงินครบถ้วนแล้ว ดังนี้จำเลยจะร้องขอให้ขายใหม่โดยอ้างว่าได้ราคาน้อย ไม่ได้

โจทก์จำเลยโต้เถียงพิพาทกรรมสิทธิที่ดินกันศาลชั้นต้นพิพากษาให้ที่นาเป็นของจำเลย ที่ดินที่ไม่ใช่นาเป็นของโจทก์ แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า ทั้งที่นาและไม่ใช่ที่นาเป็นของจำเลยดังนี้ ถือว่าเป็นการแก้น้อยเมื่อที่ดินพิพาททั้งหมดมีราคาเพียง 500 บาท ก็จะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

สัญญาเช่าซื้อเป็นเงินไม่ถึง 100 บาทก็ต้องเสียอากรแสตมป์ 10 สตางค์
ข้าหลวงประจำจังหวัดมีอำนาจฟ้องเรียกค่าอากรแสตมป์ที่ไม่ปิดและที่ต้องเสียเพิ่มได้
เจ้าพนักงานเปรียบเทียบและปรับฐานไม่ปิดอากรแสตมป์และจำเลยได้ชำระค่าปรับไปแล้วนั้นไม่ตัดอำนาจเจ้าหน้าที่ที่จะฟ้องเรียกค่าอากรที่ขาดและที่ถูกเรียกเพิ่ม
กรณีที่โจทก์ชนะคดีเต็มตามฟ้องแต่ศาลให้ค่าธรรมเนียมเป็นพับไป

บุตร์มีจดหมายถึงบิดาแสดงความน้อยอกน้อยใจที่บิดาเกลียดชังดุด่ากล่าวว่าประจานต่าง ๆ ในที่สุดหาว่าบิดาโกงเครื่องเรือนแลขอให้บิดาออกไปอยู่กับบุตร์คนอื่นที่อื่น ดังนี้ บิดาจะฟ้องเรียกถอนคืนการให้ไม่ได้ กรณีไม่เข้าเข้าใน ม.531(2) และ (3) บิดาขายที่ให้บุตร์ด้วยราคาต่ำกว่าปกติยังไม่พอถือว่าเป็นการขายให้โดยสมยอม