คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ศาลไม่รับฟัง

เมื่อโจทก์ถูกจำเลยฟ้องเรียกเงินกู้ โจทก์ต่อสู้ว่าได้จ่ายเงินแทนจำเลยไปและจำเลยยอมหักกลบลบหนี้ให้ แต่ศาลไม่ยอมให้โจทก์นำสืบแล้วพิพากษาให้โจทก์ใช้เงิน โจทก์จึงมาฟ้องเรียกเงินที่อ้างว่าจ่ายแทนจำเลยไปดังนี้ ถือว่าเป็นการฟ้องซ้ำ เพราะเป็นเรื่องอยู่ในประเด็นแห่งคดีแล้ว.

เอกสารที่ยื่นต่อสาลเพื่อไห้โจทตรวจดูพายหลังเมื่อสืบพยานโจทเส็ดแล้ว ย่อมเปนการฝ่าฝืนตาม ป.ว.พ.มาตรา 90 และไม่มีเหตุเพียงพอที่จะรับฟังได้

โจทก์ฟ้องเรียกค่าจ้างตามสัญญจำเลยให้การว่าได้ชำระค่าจ้างให้โจทก์แล้ว แลว่าโจทก์ทำผิดสัญญา แต่มิได้ระบุว่าผิดสัญญาในข้อไหน ดังนี้ถือว่า ข้อที่อ้างว่าโจทก์ทำผิดสัญญาไม่เป็นประเด็นที่ศาลจะต้องพิจารณาแม้จำเลยจะนำสืบว่าโจทก์ทำผิดสัญญาจริง ศาลก็รับฟังไม่ได้

โจทย์ฟ้องหาว่าทำร้ายร่างกายสาหัส เมื่อเจ้าทุกข์มาเบิกความเป็นพะยานได้นำส่งรายงานบาดแผลของตนต่อศาล โดยรายงานนี้โจทก์มิได้อ้างเป็นหลักฐานไว้แต่แรกและทั้งไม่มีคำร้องขออ้างเป็นหลักฐานเพิ่มเติมแต่ประการใดรายงานเช่นนี้ไม่เป็นหลักฐานซึ่งจะรับฟังได้ตามกฎหมาย

คำพะยานที่คู่ความตกลงกันให้สืบในประเด็นข้อใดว่าถ้าพะยานเบิกความสมฝ่ายใดฝ่ายนั้นก็ชนะ ถ้าหากพะยานเบิกความนอกเหนือไปจากประเด็นข้อนั้น ถือว่าเป็นคำให้การนอกประเด็นศาลรับไว้วินิจฉัยไม่ได้
พะยานร่วม
ดุลยพินิจ
ศาลไม่จำต้องฟังคำพะยานร่วมเสมอไป

หน้าที่นำสืบ คำรับสารภาพ +พะยาน +พะยาน อาจมีอำนาจพิเคราะห์ ดูวัตถุพะยานว่าจะเป็นมาตราวุธหรือไม่ +ตามสภาพของวัตถุของกลางไม่เป็นสาตราวุธ ถ้าโจทก์ยืนยันว่าเคยใช้กันเป็นมาตราวุธก็เป็นหน้าที่โจทก์น่าสืบ ถ้าโจทก์ไม่นำสืบและถึงแม้จำเลยรับว่าเป็น+าตราวุธศาลก็ไม่รับฟังว่าเป็นสาตราวุธได้

ฆ่าคนโดยไม่เจตนาป้องกัน

คดีก่อนโจทก์ยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งงดการบังคับคดี โดยอ้างเหตุในคำร้องและนำสืบในชั้นไต่สวนคำร้องว่า โจทก์ได้โอนรถยนต์ตีใช้หนี้ให้แก่จำเลยเสร็จสิ้นแล้วก่อนวันนัดสืบพยาน โดยจำเลยให้ ส. พี่ชายจำเลยเป็นผู้มารับรถยนต์ไปแต่จำเลยไม่ถอนฟ้องตามที่ตกลงไว้กับโจทก์ ซึ่งศาลชั้นต้นในคดีก่อนวินิจฉัยในสาระสำคัญว่า ข้ออ้างของโจทก์ดังกล่าวหากจะพึงมีก็เป็นเรื่องที่โจทก์ต้องยกขึ้นว่ากล่าวกับจำเลยเป็นอีกส่วนหนึ่งไม่เป็นเหตุที่จะยกขึ้นอ้างเพื่อให้งดการบังคับคดีได้ดังนี้ คดีก่อนศาลชั้นต้นจึงยังมิได้วินิจฉัยชี้ขาดว่า โจทก์ได้โอนรถยนต์ตีใช้หนี้ให้แก่จำเลยเสร็จสิ้นแล้วจริงหรือไม่ การที่โจทก์มาฟ้องจำเลยคดีนี้จึงมิใช่เป็นเรื่องที่ศาลได้มีคำพิพากษาหรือคำสั่งถึงที่สุดแล้วคู่ความเดียวกันมารื้อร้องฟ้องกันอีกในประเด็นที่ได้วินิจฉัยโดยอาศัยเหตุอย่างเดียวกัน ฟ้องโจทก์จึงไม่เป็นฟ้องซ้ำอันจะเป็นการต้องห้ามตาม ป.วิ.พ. มาตรา 148 ทั้งมิใช่เป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำตาม ป.วิ.พ. มาตรา 144 ด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตาม คำพิพากษาในคดีก่อนย่อมผูกพันโจทก์ให้ต้องชำระหนี้แก่จำเลยตามที่กำหนดไว้ในคำพิพากษา ดังนั้น หากโจทก์ได้โอนรถยนต์ตีใช้หนี้ให้แก่จำเลยเสร็จสิ้นแล้วก่อนที่ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาในคดีก่อนจริง โจทก์ก็ชอบที่จะฟ้องให้จำเลยรับผิดเพื่อความเสียหายใดๆ อันเกิดจากการผิดข้อตกลงชำระหนี้ แต่โจทก์จะฟ้องขอให้ศาลพิพากษาว่าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีก่อนเป็นอันระงับให้งดการบังคับคดีและบังคับให้จำเลยแจ้งถอนการยึดทรัพย์หาได้ไม่ เพราะจำเลยมีสิทธิที่จะบังคับคดีเพื่อให้ได้รับชำระหนี้ตามคำพิพากษาในคดีก่อนซึ่งผูกพันโจทก์ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ศาลพิพากษาบังคับตามคำขอท้ายฟ้องดังกล่าว ปัญหานี้เป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน แม้คู่ความมิได้ยกขึ้นฎีกา ศาลฎีกามีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้เองตาม ป.วิ.พ. มาตรา 142 (5)