คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เหตุการณ์

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยเจตนา แม้จำเลยให้การรับสารภาพ หากทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยได้กระทำการป้องกันตนเอง ศาลก็มีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยให้เป็นผลดีแก่จำเลยได้
จำเลยไปทวงเงินที่ผู้ตายเป็นหนี้อยู่ ผู้ตายกลับต่อยจำเลยและติดตามเข้าไปทำร้ายซ้ำเติมอีก จำเลยอายุเพียง 19 ปี รูปร่างเล็กและเตี้ยกว่าผู้ตายไม่มีทางสู้แรงปะทะของผู้ตายได้จึงใช้มีดแทงไป 1 ที บังเอิญมีดไปถูกที่สำคัญเข้า ผู้ตายถึงแก่ความตายดังนี้ เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

มูลเหตุที่จะเกิดทำร้ายเนื่องจากจำเลยและผู้เสียหายโต้เถียงกันเรื่องปิดน้ำหัวคันนา และจำเลยใช้จอบฟันดินทำร้ายผู้เสียหาย บาดแผลไม่แสดงว่าถูกคมจอบเลย แสดงว่าจำเลยไม่มีเจตนาฆ่า ผู้เสียหายและถ้าจำเลยมีเจตนาฆ่าก็น่าจะฟันด้วยคมจอบ จำเลยมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัส เท่านั้น

จำเลยควักปืนออกมาถือ ไม่ปรากฏอากัปกิริยาว่าจะยิงผู้ใด ผู้เสียหายกระโดดเข้ากอดจำเลยขณะจำเลยจะหันหน้ามาทางผู้เสียหาย ผู้เสียหายผลักปืนที่จำเลยถือ ปืนก็ลั่นขึ้นหนึ่งนัด โดยไม่ได้ความว่าปืนลั่นขึ้นเพราะเหตุใด ถือว่าจำเลยไม่มีเจตนาจะยิงผู้เสียหายจึงไม่เป็นผิด

ตำรวจเบิกความว่า พอเกิดเหตุแล้ว จำเลยออกมาจากที่เกิดเหตุฆาตกรรม มีผู้ตามจำเลยติดมาชี้บอกให้จับจำเลยว่าแทงผู้ตายคำของตำรวจนี้เป็นพยานชั้นที่1 ไม่ใช่คำบอกเล่า แต่ถ้อยคำที่ผู้ตามจำเลยมาบอกแก่ตำรวจนั้น เป็นคำบอกเล่าคำบอกเล่าในขณะกระชั้นชิดทันที ซึ่งตามธรรมดายังไม่ทันจะมีช่องโอกาสคิดแกล้งปรักปรำศาลรับฟังประกอบพฤติเหตุอื่นๆ ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนโดยเจตนาได้

ผู้ตายเป็นคนมุทะลุดุร้ายเคยทุบตีรังแกจำเลยเสมอ ตอนหัวค่ำของวันเกิดเหตุผู้ตายเอาไม้คานตีจำเลยโดยจำเลยไม่ได้ต่อสู้มีรอยฟกช้ำหลายแห่ง จำเลยวิ่งหนีไป ผู้ตายวิ่งตามไปขู่ว่าไม่กลับจะต้องตายจำเลยกลัวก็ยอมกลับ ราว 2 ทุ่มผู้ตายเอามีดมาสับและพูดกับจำเลยว่ามึงมองดูฟ้าเสียเถอะต่อไปมึงจะไม่ได้ดูแล้ว ลับมีดแล้วผู้ตายก็เข้าไปนอนราว 2 ยามบุตรคนเล็กร้องจำเลยและผู้ตายก็ตื่นจำเลยอุ้มให้บุตรกินนม ขณะนั้นผู้ตายล้วงเอามีดออกจากใต้ที่นอน จำเลยจึงวางบุตรลงแล้วเข้าแย่งมีดจากผู้ตาย เมื่อแย่งได้ก็ใช้ฟันผู้ตายหลายทีจนผู้ตายเงียบไป ผู้ตายถูกฟันมีแผล 8 แห่งและมีแผลที่สันหลังด้วยเห็นได้ว่าจำเลยทำร้ายผู้ตายมากมายจนไม่มีโอาสที่จะทำอะไรจำเลยหรือจำเลยมีทางที่จะหลีกเลี่ยงไปให้พ้นอันตรายได้ก็หาหลีกหนีไปไม่และทั้ง ๆ ที่ผู้ตายไม่มีอาวุธอะไรจะทำร้ายจำเลย ๆ ก็ยังฟันผู้ตายซ้ำเติมอีกโดยไม่ยับยั้งใจ ฟันเพื่อให้ผู้ตายตายเลยเช่นนี้ถือว่าการกระทำของจำเลยเป็นการกระทำป้องกันตัวเกินสมควรแก่เหตุ.

มาตรา 16 นี้มีความมุ่งหมายเพียงให้รถที่เดินช้าเดินใกล้ขอบทางเพื่อมิให้เป็นการกีดขวางแก่การจราจรเท่านั้น มิได้หมายความว่ารถที่เดินเร็วจะเดินใกล้ขอบทางไม่ได้

ขณะเกิดเหตุจำเลยเมาสุรา อาวุธที่จำเลยใช้แทงเป็นมีดลักษณะโตเล็กอย่างไรไม่ปรากฏ เกิดเหตุเวลากระทันหัน จำเลยได้แทงผู้ตายเพียงทีเดียวเท่านั้น หากไปถูกที่สำคัญผู้ตายจึงถึงแก่ความตาย ดังนี้จำเลยย่อมมีความผิดฐานฆ่าคนโดยไม่เจตนา (อ้างฎีกาที่ 483/2494)

ผู้ตายมีนิสัยเป็นคนพาลเที่ยวคามระรานจำเลย ก่อนตาย ได้ชกจำเลยด้วยสนับมือและเตะจำเลยๆ จึงหยิบไม้ฟืนที่ทางตีผู้ตายไป 4 - 5 ทีเพื่อป้องกันชีวิตจำเลยให้พ้นภยันตรายซึ่งถูกผู้ตายเป็นผู้ก่อขึ้นผุ้ตายล้มลงแล้วจำเลยก็มิได้ตีซ้ำอีก แม้ไม้ฟืนที่จำเลยตีผู้ตายไปถูกที่สำคัญ เป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย การกระทำของจำเลยก็ยังเป็นการป้องกันไม่เกินสมควรแก่เหตุ จึงไม่ควรลงโทษแก่จำเลย

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยขับรถจักรโดยไม่จุดไฟในเวลากลางคืนเป็นเหตุให้รถจักรชนรถโยกทำให้คนตาย ซึ่งเป็นการผิดระเบียบข้อบังคับของกรมรถไฟ ทางพิจารณาปรากฏว่าในทางปฏิบัติหาได้ปฏิบัติโดยเคร่งครัดไม่เนื่องจากทางการไม่มีโคมพอจะจ่ายให้ ตามที่เคยปฏิบัติเสมอมาเป็นปกติ คือเมื่อเบิกโคมไฟไม่ได้ พนักงานขับรถก็ต้องขับรถทำงานตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชา แม้จะมืดก็ทำงานได้โดยอาศัยความเคยชินและทั้งเป็นเขตจำกัดห้ามมิให้คนและรถอื่นเข้ามาด้วย ดังนี้ จะถือว่าการขับรถจักรโดยไม่มีโคมไฟมาเป็นการแสดงความประมาทเลินเล่อของจำเลยไม่ถนัด

ข้อเท็จจริงได้ความว่ามีการวิวาททำร้ายกันสองตอน แต่โจทก์บรรยายฟ้องฉะเพาะการวิวาททำร้ายกันในตอนที่ 2 นั้น ศาลจะลงโทษจำเลยในความผิดตอนแรกไม่ได้.