คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
รถยนต์

พบผลลัพธ์ทั้งหมด 587 รายการ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 59/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ ความประมาทเลินเล่อของผู้ขับขี่และการรับผิดในอุบัติเหตุทางรถยนต์
แม้รถยนต์ของโจทก์ห้ามล้อใช้การไม่ได้ โจทก์ยังฝ่าฝืนต่อกฎจราจรนำมาขับขี่ อันนับว่าเป็นความเลินเล่อของโจทก์ในชั้นต้น ฝ่ายจำเลยขับรถกินทางโจทก์ ผิดกฎจราจรเป็นเหตุให้รถกันขึ้น นับว่าจำเลยเป็นผู้เลินเล่อ จนเป็นเหตุให้รถชนกัน จำเลยจึงต้องรับผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 59/2497

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ ความประมาทเลินเล่อของผู้ขับขี่และการชนกันของรถยนต์: การแบ่งความรับผิด
แม้รถยนต์ของโจทก์ห้ามล้อใช้การไม่ได้โจทก์ยังฝ่าฝืนต่อกฎจราจรนำมาขับขี่ อันนับว่าเป็นความเลินเล่อของโจทก์ในชั้นต้นฝ่ายจำเลยขับรถกินทางโจทก์ ผิดกฎจราจรจนเป็นเหตุให้รถชนกันขึ้นนับว่าจำเลยเป็นผู้เลินเล่อจนเป็นเหตุให้รถชนกันจำเลยจึงต้องรับผิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1486/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ ความรับผิดของเจ้าของรถเมื่อลูกจ้างขับรถโดยมิได้รับอนุญาต และหลักการครอบครองรถเพื่อรับผิดตามกฎหมาย
การที่พลตำรวจเอารถของกรมตำรวจขับไปโดยพละการมิได้ขออนุญาตจากผู้ครอบครองรักษารถไปชนรถโจทก์เสียหาย เมื่อโจทก์ไม่มีพะยานแสดงให้เห็นว่าการที่จำเลยที่ 2 ขับรถไปชนรถโจทก์นั้นได้กระทำไปในทางที่จ้างตาม ป.พ.พ.มาตรา 425 กรมตำรวจก็ไม่ต้องรับผิด , และตามพฤติการณ์เช่นว่านี้ พลตำรวจเป็นผู้ครอบครองรถในขณะเกิดเหตุ กรมตำรวจมิได้ครอบครองอันจำต้องรับผิดตาม ป.พ.พ.มาตรา 437

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 865/2496 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ ความรับผิดในความเสียหายจากการใช้รถยนต์ที่ขายฝาก แม้ผู้ใช้จะไม่ทราบการขายฝาก
จำเลยที่ 1 ขายฝากรถยนต์ 1 คัน ไว้แก่โจทก์ ครบกำหนดไถ่แล้วไม่ไถ่คืน โจทก์จึงโอนทะเบียนเป็นชื่อโจทก์ ใน ระหว่างขายฝากจำเลยที่ 1 ยืมรถยนต์ที่ขายฝากไปใช้ ว่าจะส่งคืนใน 3 วัน แล้วไม่ส่งคืน จำเลยที่ 2 เอารถยนต์นั้น ไปใช้ต่างจังหวัด จนรถยนต์ชำรุดเสียหาย ดังนี้ จำเลยที่ 2 ก็ต้องรับผิดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ด้วย เพราะเป็นการ ละเมิดสิทธิของโจทก์ แม้จำเลยที่ 2 จะไม่รู้ว่ามีการขายฝาก ก็ไม่เป็นข้อแก้ตัวไปได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 11-12/2495 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ นายจ้างต้องรับผิดต่อละเมิดของลูกจ้างในทางการจ้าง เมื่อใช้ให้ลูกจ้างขับรถไปทำหน้าที่
นายจ้างใช้ให้ลูกจ้างนำรถยนต์ของนายจ้างไปรับใช้งานของข้าหลวงประจำจังหวัด ลูกจ้างขับรถยนต์ไประหว่างทางด้วยความประมาท รถยนต์จึงชนคนตาย ดังนี้ ถือว่าลูกจ้างได้ทำละเมิดในทางการที่จ้าง นายจ้างต้องรับผิดตาม ป.ม.แพ่งฯ มาตรา 425

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 304-305/2494 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ กรรมสิทธิ์ในรถยนต์โอนทันทีเมื่อซื้อขาย การจดทะเบียนไม่ใช่หลักฐานกรรมสิทธิ์
การซื้อขายรถยนต์นั้น เมื่อการซื้อขายสำเร็จแล้วกรรมสิทธิ+รถยนต์ก็โอนไปยังผู้ซื้อทันที เลขมากมายและทะเบียนรถยนต์นั้นมิใช่เป็นหลักฐานแห่งกรรมสิทธิ ตามกฎหมายแพ่งแต่อย่างใด เป็นเรื่องการควบคุมการใช้ยานพาหนะเท่านั้น
มอบรถยนต์ให้เขาไปขายให้เขาจึงได้จัดการขายไป โดยมอบรถยนต์แก่ผู้ซื้อไปแล้ว และรับชำระราคาบางส่วนแล้ว ดังนี้ ในกรณีเช่นนี้ การซื้อขายก็ดี การตั้งตัวแทนก็ดี กฎหมายมิได้บังคับให้หาหลักฐานเป็นหนังสือ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 304-305/2494

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ กรรมสิทธิ์รถยนต์โอนทันทีเมื่อซื้อขายสำเร็จ เลขทะเบียนไม่ใช่หลักฐานกรรมสิทธิ์ การซื้อขาย/ตั้งตัวแทนไม่จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือ
การซื้อขายรถยนต์นั้น เมื่อการซื้อขายสำเร็จแล้วกรรมสิทธิ์ในรถยนต์ก็โอนไปยังผู้ซื้อทันทีเลขหมายและทะเบียนรถยนต์นั้นมิใช่เป็นหลักฐานแห่งกรรมสิทธิ์ ตามกฎหมายแพ่งแต่อย่างใด เป็นเรื่องการควบคุมการใช้ยานพาหนะเท่านั้น
มอบรถยนต์ให้เขาไปขายให้เขาจึงได้จัดการขายไป โดยมอบรถยนต์แก่ผู้ซื้อไปแล้ว และรับชำระราคาบางส่วนแล้วดังนี้ ในกรณีเช่นนี้ การซื้อขายก็ดี การตั้งตัวแทนก็ดี กฎหมายมิได้บังคับให้ทำหลักฐานเป็นหนังสือ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1667-1668/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ การริบรถยนต์ที่ใช้บรรทุกสินค้าต้องห้าม ผู้ขับที่ไม่รู้เห็นการกระทำผิดไม่มีความผิด
พาหนะที่จะริบได้นั้นต้องปรากฎว่าได้ใช้พาหนะนั้นบรรทุกสินค้า อันต้องห้าม รถยนตร์ที่ใช้บรรทุกคนโดยสารซึ่งผู้ขับใช้บรรทุกคนโดยสารโดยไม่รู้ว่า มีการบรรทุกของต้องห้ามไปด้วย จะริบไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 79/2486

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ อำนาจฟ้องเรียกค่าเสียหาย: ผู้รับจ้างซ่อมรถยนต์ไม่ใช่ผู้เสียหายโดยตรง
คนขับรถยนต์ของจำเลยได้ชนรถของคนอื่นที่โจทก์รับจ้างซ่อมและยังไม่ได้มอบคืนเจ้าของ กรณีเช่นนี้โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องเรียกค่าเสียหายเพราะโจทก์ไม่ใช่ผู้เสียหาย
การรับจ้างซ่อมรถยนต์ไม่ใช่สัญญาจ้างทำของอันผู้รับจ้างเป็นผู้จัดหาสัมภาระตามมาตรา 603

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1273/2482

ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้ สิทธิภาระจำยอมในการใช้ทาง - ครอบครัวและแขกมีสิทธิใช้ด้วย - การใช้รถยนต์ถือเป็นการใช้ทางตามปกติ
ในเรื่องขอให้เปิดทางเดินโดยไม่มีทางออก เมื่อศาลพิพากษาให้เปิดทางเดินแล้วสิทธิในทางเดินนั้นย่อมเป็นภาระจำยอม โจทก์แลครอบครัวและแขกของโจทก์ย่อมมีสิทธิ์ใช้ทางเดินนั้น ไม่ใช่เป็นสิทธิ์จำกัดฉะเพาะตัวโจทก์
พฤตติการณ์ที่ขอให้เปิดทางเดินอันขอให้บังคับให้เปิดเพื่อใช่รถยนตร์ได้ด้วย
of 59