พบผลลัพธ์ทั้งหมด 676 รายการ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1689/2493
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การยินยอมให้ขายฝากแล้วหลุดเป็นสิทธิแก่ผู้อื่น เจ้าของที่ดินไม่สามารถกลับมาเถียงสิทธิได้
เจ้าของที่ดิน(นา)ได้รู้เห็นยินยอมให้ผู้อื่นเอานาไปขายฝากจนพ้นกำหนดไถ่ถอนหลุดเป็นสิทธิแก่เขาแล้ว จะกลับเถียงสิทธิของผู้รับซื้อ ผู้ทำการสุจริตหาได้ไม่ เป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1671/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
สิทธิการเช่าช่วงและการฟ้องขับไล่: ผู้เช่าช่วงไม่เป็นบริวาร หากเจ้าของห้องยินยอมให้เช่าช่วงต่อได้
โจทก์ให้จำเลยเช่าห้องโดยยินยอมให้จำเลยมีสิทธิให้เช่าช่วงต่อไปอีกได้ ผู้เช่าช่วงจึงไม่ใช่บริวารของผู้เช่า ฉะนั้นโจทก์จะฟ้องขอให้ขับไล่ผู้เช่าช่วงในฐานะเป็นบริวารของผู้เช่าไม่ได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1671/2493
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การยินยอมให้เช่าช่วงทำให้ผู้เช่าช่วงไม่เป็นบริวารของผู้เช่าเดิม สิทธิในการขับไล่จึงไม่ชอบ
โจทก์ให้จำเลยเช่าห้องโดยยินยอมให้จำเลยมีสิทธิให้เช่าช่วงต่อไปอีกได้ ผู้เช่าช่วงจึงไม่ใช่บริวารของผู้เช่า ฉะนั้นโจทก์จะฟ้องขอให้ขับไล่ผู้เช่าช่วงในฐานะเป็นบริวารของผู้เช่าไม่ได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1656/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การอยู่อาศัยเกินสิทธิในทรัพย์ของผู้อื่น แม้เริ่มแรกไม่ผิด แต่เมื่อเจ้าของไม่ยินยอมแล้วถือเป็นการละเมิด
การเข้าไปอยู่ในห้องของเขา แม้ในชั้นต้นจะมิใช่เป็นการละเมิด แต่เมื่อเจ้าของเขาไม่ประสงค์จะให้อาศัยอยู่ต่อไป และบอกให้ออกไปแล้ว ยังขืนอยู่ดังนี้ ย่อมเป็นการละเมิดต่อเจ้าของ
เจ้าของห้องทำสัญญาให้ผู้เช่า เช่าห้องไปแล้ว แต่ปรากฎว่ามีคนอื่นเข้าอาศัยอยู่ในห้องนั้น เจ้าของบอกให้ออกไปจากห้อง ผู้นั้นก็ไม่ยอมออก ดังนี้ย่อมถือว่าผู้นั้นละเมิด และเป็นเหตุให้เจ้าของส่งมอบห้องให้ผู้เช่าไม่ได้ เจ้าของห้องมีอำนาจฟ้องขับไล่ผู้นั้นได้
เจ้าของห้องทำสัญญาให้ผู้เช่า เช่าห้องไปแล้ว แต่ปรากฎว่ามีคนอื่นเข้าอาศัยอยู่ในห้องนั้น เจ้าของบอกให้ออกไปจากห้อง ผู้นั้นก็ไม่ยอมออก ดังนี้ย่อมถือว่าผู้นั้นละเมิด และเป็นเหตุให้เจ้าของส่งมอบห้องให้ผู้เช่าไม่ได้ เจ้าของห้องมีอำนาจฟ้องขับไล่ผู้นั้นได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1559/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การขายสินค้าพิเศษเกินราคาควบคุมและไม่ออกใบรับเงิน ไม่ถือว่าผิด พ.ร.บ.ป้องกันการค้ากำไรเกินควร หากผู้บริโภคสั่งซื้อสินค้าพิเศษและยินยอม
ผู้บริโภคสั่งซื้อเครื่องบริโภคเป็นพิเศษ ผู้ค้าก็จัดให้ตามต้องการและคิดราคาเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษเช่นนี้ จะถือว่าขายเครื่องบริโภคเกินกว่าราคาควบคุม ฝ่าฝืน พ.ร.บ.ป้องกันการค้ากำไรเกินควรไม่ได้
จำเลยรับเงินจากผู้ซื้อเครื่องบริโภคแล้ว ไม่ได้ทำใบรับเงินให้แก่ผู้ซื้อเมื่อปรากฎว่าจำเลยเป็นเพียงผู้รับใช้และมีคนอื่น มีหน้าที่รับเงินและออกใบรับเงินในร้านนั้น ดังนี้จะเอาผิดแก่จำเลยฐานไม่ออกใบรับเงินไม่ได้
จำเลยรับเงินจากผู้ซื้อเครื่องบริโภคแล้ว ไม่ได้ทำใบรับเงินให้แก่ผู้ซื้อเมื่อปรากฎว่าจำเลยเป็นเพียงผู้รับใช้และมีคนอื่น มีหน้าที่รับเงินและออกใบรับเงินในร้านนั้น ดังนี้จะเอาผิดแก่จำเลยฐานไม่ออกใบรับเงินไม่ได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1066/2493 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การยินยอมให้โอนกรรมสิทธิทำลายสิทธิครอบครองเดิม โจทก์ต้องพิสูจน์การซื้อขายและเหตุผลที่ยินยอม
โจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนชื่อจำเลยออกจากโฉนดที่ดินและใส่ชื่อโจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิแทนโดยอ้างว่าซื้อที่ พิพาทมาจากมารดาจำเลย แล้วครอบครองมา 10 ปีเศษเมื่อข้อเท็จจริงได้ความว่าตอนที่จำเลยประกาศขอรับมฤดกมารดานั้น โจทก์ยอมให้จำเลยโอนโฉนดรับมฤดกดังนี้จึงเท่ากับโจทก์รับรองกรรมสิทธิของจำเลยและทำลายสิทธิครอบครอง ของโจทก์ก่อนวันโอนแก้โฉนดอยู่ในตัว โจทก์จึงจะต้องนำสืบให้ได้ความมั่นคงถึงเรื่องซื้อขายและเหตุที่ยอมให้จำเลยโอนรับมฤดกไป มิฉะนั้นโจทก์ก็ชนะคดีไม่ได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1066/2493
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การยินยอมให้โอนโฉนดหลังครอบครอง ย่อมเป็นการรับรองกรรมสิทธิ์เดิมและทำลายสิทธิครอบครอง
โจทก์ฟ้องขอให้เพิกถอนชื่อจำเลยออกจากโฉนดที่ดินและใส่ชื่อโจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์แทนโดยอ้างว่าซื้อที่พิพาทมาจากมารดาจำเลย แล้วครอบครองมา 10 ปีเศษ เมื่อข้อเท็จจริงได้ความว่าตอนที่จำเลยประกาศขอรับมรดกมารดานั้น โจทก์ยอมให้จำเลยโอนโฉนดรับมรดก ดังนี้จึงเท่ากับโจทก์รับรองกรรมสิทธิ์ของจำเลยและทำลายสิทธิครอบครองของโจทก์ก่อนวันโอนแก้โฉนดอยู่ในตัว โจทก์จึงจะต้องนำสืบให้ได้ความมั่นคงถึงเรื่องซื้อขายและเหตุที่ยอมให้จำเลยโอนรับมรดกไป มิฉะนั้นโจทก์ก็ชนะคดีไม่ได้
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 854/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
ความยินยอมให้ริบบุหรี่และการถือว่าผู้แสดงตัวเป็นเจ้าของ
ได้ความว่า เมื่อเรือนิวชวางจากฮ่องกงมาถึงกรุงเทพฯ มีบุหรี่ซิกาแรตบรรทุกมา 25 หีบ ส่งถึงยี่ห้อย่งเฮงเส็ง ต่อมานายเปงฮุยยี่ห้อย่งเฮงเส็งได้ทำหนังสือขอเปิดตรวจบุหรี่ยื่นต่อกรมศุลกากรในฐานผู้นำของเข้า ต่อมานายวิเชียรในนามยี่ห้อย่งเฮงเส็งได้ยื่นหนังสือต่อกรมสรรพสามิตต์ ขออนุญาตนำบุหรี่รายนี้เข้า กรมสรรพสามิตต์ไม่อนุญาต และมีหนังสือถึงกรมศุลกากรให้ริบบุหรี่รายนี้โดยนำเข้ามาไม่ได้รับอนุญาต กรมศุลกากรได้สอบสวนนายเปงฮุย ผู้แสดงตัวเป็นผู้ขอรับบุหรี่แทนยี่ห้อย่งเฮงเส็ง นายเปงฮุยได้ทำหนังสือยินยอมให้กรมศุลกากรริบบุหรี่ไว้เป็นของแผ่นดิน ดังนี้ ตามมาตรา 106 แห่ง พ.ร.บ.ศุลกากร 2469 ต้องถือว่านายเปงฮุยเป็นเจ้าของบุหรี่ในกิจการนี้ และความยินยอมของนายเปงฮุยให้ริบบุหรี่ จึงมีผลตามกฎหมาย.
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 854/2492
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การยินยอมให้ริบบุหรี่และการถือเป็นเจ้าของตามกฎหมายศุลกากร
ได้ความว่าเมื่อเรือนิวชวางจากฮ่องกงมาถึงกรุงเทพฯมีบุหรี่ซิกาแรตบรรทุกมา 25 หีบ ส่งถึงยี่ห้อย่งเฮงเส็งต่อมานายเปงฮุยยี่ห้อย่งเฮงเส็งได้ทำหนังสือขอเปิดตรวจบุหรี่ยื่นต่อกรมศุลกากรในฐานผู้นำของเข้า ต่อมานายวิเชียรในนามยี่ห้อย่งเฮงเส็งได้ยื่นหนังสือต่อกรมสรรพสามิต ขออนุญาตนำบุหรี่รายนี้เข้า กรมสรรพสามิตไม่อนุญาต และมีหนังสือถึงกรมศุลกากรให้ริบบุหรี่รายนี้โดยนำเข้ามาไม่ได้รับอนุญาต กรมศุลกากรได้สอบสวนนายเปงฮุยผู้แสดงตัวเป็นผู้ขอรับบุหรี่แทนยี่ห้อย่งเฮงเส็ง
นายเปงฮุยได้ทำหนังสือยินยอมให้กรมศุลกากรริบบุหรี่ไว้เป็นของแผ่นดินดังนี้ ตามมาตรา 106 แห่ง พระราชบัญญัติศุลกากร 2469 ต้องถือว่านายเปงฮุยเป็นเจ้าของบุหรี่ในกิจการนี้ และความยินยอมของนายเปงฮุยที่ให้ริบบุหรี่จึงมีผลตามกฎหมาย
นายเปงฮุยได้ทำหนังสือยินยอมให้กรมศุลกากรริบบุหรี่ไว้เป็นของแผ่นดินดังนี้ ตามมาตรา 106 แห่ง พระราชบัญญัติศุลกากร 2469 ต้องถือว่านายเปงฮุยเป็นเจ้าของบุหรี่ในกิจการนี้ และความยินยอมของนายเปงฮุยที่ให้ริบบุหรี่จึงมีผลตามกฎหมาย
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 695/2492 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ
ชื่อเรื่องฎีกานี้ถูกสร้างโดย Ai ทางเว็บขอไม่รับรองความถูกต้อง โปรดตรวจสอบความถูกต้องก่อนนำไปใช้
การยินยอมให้จำนอง/โอนสิทธิในที่ดิน การได้มาซึ่งสิทธิครอบครองโดยชอบธรรม
โจทก์ฟ้องว่า นายโทนได้กู้เงินโจทก์ไปและมอบที่นาไม่มีโฉนดให้โจทก์เป็นประกันโดยมีข้อตกลงว่า เมื่อพ้น 6 เดือนนับแต่วันทำสัญญากู้ ยอมให้ที่นาตกเป็นกรรมสิทธิของผู้ให้กู้ โจทก์ได้ครอบครองมา 6 ปีแล้ว ขอให้ขับไล่จำเลย ๆ ต่อสู้ว่านาพิพาทเป็นของจำเลยได้ให้นายโทนยืมไปให้โจทก์ทำต่างดอกเบี้ย เมื่อทางพิจารณาได้ความว่านายโทนได้นำนาไปมอบให้โจทก์โดยความยินยอมของจำเลย และจำเลยได้แถลงรับว่า ก่อนจะจำนำนา นายโทนได้ปรึกษากับจำเลยก่อนแล้วและในคำให้การจำเลยมิได้ปฏิเสธในข้อที่นายโทนไปทำสัญญากับโจทก์ ยอมให้ที่หลุดเป็นสิทธิแต่ประการใดไม่ ดังนี้ ตามพฤตติการณ์จึงส่อแสดงให้เข้าใจว่านายโทนทำไปโดยความยินยอมของจำเลย โจทก์จึงได้สิทธิครอบครองในที่รายนี้.