คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: รับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 396/2479

การรับของโจรต้องมีเจตนาทุจริต การรับคืนทรัพย์ที่ถูกลักขโมยโดยเจ้าของ ไม่ถือเป็นความผิดฐานรับของโจร

การที่จะผิดฐานรับของโจรนั้นจะต้องปรากฎว่าจำเลยได้รับทรัพย์ที่ได้มาจากการกระทำผิดนั้นไว้โดยอาการอันทุจจริต มิฉะนั้นยังไม่พอฟังจะลงโทษจำเลยได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 307/2479

การรับสัญญากู้ที่ได้มาจากการกระทำผิดและเจตนายักยอกเข้าข่ายความผิดฐานรับของโจร

รับฝากสัญญากู้จากเขาไว้โดยรู้ว่าเป็นของเก็บตกได้แลผู้เอามาฝากมีเจตนายักยอกไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัว ผู้รับฝากต้องมีผิดฐานรับของโจร
สัญญากู้ถือว่าเป็นทรัพย์อย่างหนึ่ง
(หมายเหตุ เห็นกันว่าเพียงแต่เก็บของตกได้แล้วไม่ปฏิบัติตามประมวลแพ่งฯ ม.1323 ไม่เป็นผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 318 จึงได้ขอให้แก้ร่างคำพิพากษาใหม่แล้ว)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 287/2479

การพิสูจน์ความผิดฐานรับของโจร: ต้องพิสูจน์ว่าของกลางเป็นของที่ถูกลักมาและจำเลยรับรู้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์ ถ้าทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกระทำผิดฐานรับของโจรและถ้าเป็นความผิดก่อนประมวลวิธีพิจารณาอาญา ดังนี้ ศาลอาจลงโทษจำเลยฐานรับของโจรได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1578/2479

การฟ้องผิดฐานลักทรัพย์ แต่พยานหลักฐานชี้ว่าจำเลยรับของโจร ศาลยกฟ้องตามหลักวิธีพิจารณาความอาญา

โจทก์ฟ้องแลบรรยายฟ้องว่าจำเลยกระทำการลักทรัพย์ ขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยกระทำผิดฐานรับของโจร ดังนี้ลงโทษจำเลยไม่ได้ ตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.192 ตอน 3

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1425/2479

การขอลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ ทั้งที่ฟ้องว่ารับของโจร ศาลไม่อาจลงโทษได้ตามฟ้อง

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยกระทำผิดฐานรับของโจร แต่ขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์ แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่าจำเลยกระทำผิดฐานลักทรัพย์ ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1070/2479

การฟ้องลักทรัพย์แต่ความผิดเข้าข่ายรับของโจร ศาลไม่อาจลงโทษฐานรับของโจรได้หากมิได้ระบุในฟ้อง

+ว่าลักทรัพย์พิจารณาความว่ารับของโจรจะลงโทษจำเลยมิได้ โจทก์พรรณาฟ้องว่าจำเลยลักไม้และเจ้าพนักงานจำเลยได้ในขณะเลื่อยไม้ให้ลงโทษตาม ม.293 +นี้ ยังถือไม่ได้ว่าโจทก์ประสงค์ที่จะให้ลงโทษจำเลยฐานรับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1040/2479

การเปลี่ยนแปลงข้อกล่าวหาจากรับของโจรเป็นยักยอกทรัพย์ ศาลยกฟ้องตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยรับของโจร พิจารณาได้ความว่าเป็นความผิดฐานยักยอกลงโทษจำเลยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 647/2478

หน้าที่นำสืบความรู้ในการรับของโจร และการพิพากษาเมื่อจำเลยไม่รู้ว่าของได้มาโดยผิด

หน้าที่นำสืบความผิดฐานรับของโจรนั้น เป็นหน้าที่โจทก์จะต้องนำสืบว่าจำเลยรู้ว่าเป็นของที่ได้มาโดยการกระทำผิดจึงจะฟังลงโทษจำเลยได้ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.219 ส่วนเรื่องรับของโจรศาลเดิมศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโดยศาลเดิมฟังว่าทรัพย์ยืนของเดิม+แต่ศาลอุทธรณ์+ว่าทรัพย์เป็นของจำเลย+นี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 638/2478

การรับทรัพย์ที่ได้จากการกระทำผิด ไม่เป็นความผิดฐานรับของโจร หากการจำนำทรัพย์นั้นไม่ผิดกฎหมาย

รับเงินแลตั๋วจำนำโดยรู้อยู่ได้มาจากการจำนำทรัพย์ที่ทำการ+ทรัพย์เขามา ไม่มีผิดฐานรับของโจร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 622/2478

หน้าที่จำเลยพิสูจน์การได้มาซึ่งทรัพย์สิน หากถูกกล่าวหาว่ารับของโจร

พะยานน่าที่นำสืบจำเลยมีโคของกลางไว้ในครอบครองเป็นน่าที่จำเลยต้องสืบว่าจำเลยได้โคนั้นมาโดยสุจริตตาม ม.20 แห่ง พรบสัตว์พาหนะ มิฉะนั้นมีผิดฐานรับของโจรประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.163-164 กรณีที่โจทก์ขอเพิ่มเติมฟ้องซึ่งจำเลยไม่เสียเปรียบต่อสู้คดี

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags รับของโจร

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
รับของโจร