คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บุคคลภายนอก

มารดาลงชื่อของตนเองเป็นผู้รับจำนองโดยไม่ปรากฎในกรมธรรม์สัญญาจำนองนั้นว่ารับจำนองแทนบุตร์ เมื่อมารดาถูกเจ้าหนี้ยึดทรัพย์สินบุตร์จะมาร้องขัดทรัพย์ว่ามารดารับจำนองแทนตนนั้นไม่ได้ฟ้องถูกปิดปาก มารดากับบุตร์ลงชื่อในสัญญาแบ่งมฤดกระวางผู้รับมฤดก+ทรัพย์สิ่ง 1 เป็นของมารดา+บุตร์คนละครึ่ง เมื่อเจ้าหนี้ของมารดายึดทรัพย์รายนี้บุตร์จะร้องขัดทรัพย์+ทรัพย์นั้นเป็นของตนผู้เดียวไม่ได้ ต้องถูกปิดปาก อ้างฎีกาที่ 815/2476

การปรับบทกฎหมายเรื่องเกี่ยวที่ดินซึ่งตั้งอยู่ในกรุงสยามต้องใช้ กฎหมายสยาม
ที่ดิน
ชื่อในโฉนดถือว่าเป็นเจ้าของ
วิธีพิจารณาแพ
พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์
คู่ความบังคับอังกฤษฎีกาได้แต่ปัญหากฎหมาย

เขียนฎีกามีข้อความหมิ่นประมาทคนนอกสำนวนเพื่อเป็นการต่อสู้คดีไม่มีผิดฐานหมิ่นประมาท

ที่ดิน
มือเปล่า ซื้อขายโดยไม่ทำหนังสือ ป.พ.พ.ม.456 ผู้ซื้อชำระราคาแล้ว ไม่ต้องทำหนังสือก็ใช้ได้
วิธีพิจารณาแพ่ง
ปล่อยให้ผู้ขายยังคงมีชื่อเป็นเจ้าของในทะเบียนและใบเสร็จค่านายังไม่ถือว่าผู้ซื้อทำให้คนภายนอกหลง

ยึดทรัพย์คนนอกคดีศาลต้องไต่สวนและเปนผู้ออกหมาย อำนาจเจ้ากรมกองหมายจะขออายัดทรัพย์คนนอกคดีเพียงไร

พ.ร.บ.ล้มละลาย ร.ศ.130 ม.79 คู่ความฎีกาได้แต่ข้อกฎหมาย ประมวลแพ่ง ม.1054 ตอนต้น ฐานะบุคคลภายนอก

ลูกหนี้ของผู้ล้มละลายชำระหนี้ให้ผู้ล้มละลายเมื่อภายหลังวันศาลได้มีคำสั่งให้รักษาทรัพย์ชั่วคราวของผู้ล้มละลายแล้วดังนี้ จะแก้ตัวว่าไม่รู้ว่าเจ้าหนี้เปนคนล้มละลายไม่ได้ถือเอาวันศาลสั่งรักษาทรัพย์ ไม่ใช่วันประกาศในหนังสือพิมพ์เปนเกณฑ์สำหรับบุคคลภายนอก

ที่ดินสัญญายกให้คนนอกสัญญาสืบหักล้างกรมธรรม์

คนที่ 3 ซึ่งไม่มีส่วนได้เสีย ไม่มีอำนาจมาต่อสู้คดี

อนุญาโตตุลาการสืบพยานของคู่พิพาทเสร็จแล้ว รับฟังข้อเท็จจริงว่าผู้ตายเป็นลูกจ้างของ ช. มีหน้าที่ขนไก่ขึ้นลงจากรถ วันเกิดเหตุหลังจากส่งไก่เสร็จแล้ว ช. จะไปซื้อหญ้าที่อำเภอองครักษ์มาปลูกที่บ้าน ผู้ตายขอไปด้วยเพราะรู้จักสถานที่ จึงโดยสารมาในรถ ระหว่างที่ ช. ขับรถยนต์พาผู้ตายกลับบ้าน เกิดอุบัติเหตุเป็นเหตุให้ผู้ตายถึงแก่ความตาย ถือว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นในระหว่างทางการที่จ้าง ผู้คัดค้านไม่ต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทน ผู้ร้องอุทธรณ์ว่า ผู้ตายเดินทางไปกับ ช. หลังจากเสร็จสิ้นการส่งไก่ ไม่ใช่ทางการที่จ้าง เป็นการโต้แย้งดุลพินิจของอนุญาโตตุลาการในการวินิจฉัยข้อเท็จจริง ไม่ใช่กรณีที่ศาลจะเพิกถอนคำชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการได้ตาม พ.ร.บ.อนุญาโตตุลาการ พ.ศ.2545 มาตรา 40 (1) (2) วรรคสาม ศาลชั้นต้นวินิจฉัยชอบแล้ว ส่วนอุทธรณ์ของผู้ร้องอีกข้อหนึ่งว่า ตามเงื่อนไขท้ายกรมธรรม์ หมวดการคุ้มครองความรับผิดต่อบุคคลภายนอก ข้อ 8 วรรคหนึ่ง ผู้คัดค้านไม่อาจยกความไม่สมบูรณ์ของกรมธรรม์หรือความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงของผู้เอาประกันภัยเป็นข้อต่อสู้บุคคลภายนอก เพื่อปฏิเสธความรับผิดนั้น แต่เงื่อนไขท้ายกรมธรรม์หมวดการคุ้มครองความรับผิดต่อบุคคลภายนอก ข้อ 1.1 วรรคท้าย ระบุว่า บุคคลภายนอกไม่รวมถึงผู้ขับขี่ที่เป็นฝ่ายต้องรับผิดตามกฎหมายตลอดจนลูกจ้างในทางการที่จ้างของผู้ขับขี่ ผู้ตายจึงไม่ใช่บุคคลภายนอกตามความหมายในเงื่อนไขกรมธรรม์ข้อนี้ ผู้คัดค้านย่อมไม่ถูกห้ามปฏิเสธความรับผิดตามเงื่อนไขข้อ 8 ที่อนุญาโตตุลาการชี้ขาดว่าผู้คัดค้านไม่ต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนจึงไม่ขัดต่อข้อสัญญา การยอมรับหรือการบังคับตามคำชี้ขาดไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน และคำสั่งของศาลชั้นต้นก็ไม่ได้ฝ่าฝืนต่อกฎหมายเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน ต้องห้ามอุทธรณ์ตาม พ.ร.บ.อนุญาโตตุลาการ พ.ศ.2545 มาตรา 45 (1) (2) วรรคหนึ่ง ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย