คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ปัญหาข้อกฎหมาย

ฎีกาในข้อที่ว่าจะใช้มาตรา 59 แห่งกฎหมายลักษณะอาญาลดโทษให้จำเลยหรือไม่ เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันลงโทษจำคุกจำเลย 4 +ให้เพิ่มโทษกักกันอีก 3 + จำเลยฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงมิได้
(หมายเหตุ คดีนี้ในตัวฎีกาจำเลยคัดค้านฉะเพาะ+ลักทรัพย์ ฉะนั้นในคดี+ถือเอาว่าตัดสินฉะเพาะ+ลักทรัพย์)

ในคดีที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ให้ยกฟ้องโจทก์ ๆ ฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายได้
ถ้ามีอุทธรณ์แต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย ศาลอุทธรณ์มีอำนาจวินิจฉัยข้อเท็จจริงใดที่ศาลชั้นต้นยังมิได้ชี้ขาดมาได้หรือไม่
(หมายเหตุ คดีนี้ศาลอุทธรณ์จะมีอำนาจฟังข้อเท็จจริงได้หรือไม่ ศาลฎีกาไม่ชี้ขาด ศาลฎีกาชี้ขาดเพียงว่าข้ออุทธรณ์ของจำเลยอ้างข้อเท็จจริงไม่ตรงกับคำพิพากษาศาลชั้น ข้อฎีกาของจำเลยจึงตกไป)

อุทธรณ์ย่อเพียงไร สัญญาทางพระราชไมตรีคนในบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ ปัญหาข้อกฎหมาย

ทนายความที่ได้รับแต่งตั้งจากโจทก์ให้ฟ้องความย่อมมีอำนาจลงนามในฟ้องแทนตัวความได้ อุทธรณ์ฎีกา คดีแพ่งที่ทุนทรัพย์เรียกร้องไม่เกิน 2000 บาท ถ้าศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นแล้วคู่ความฎีกาได้ ฉะเพาะแต่ปัญหาข้อกฎหมาย+

ข้อที่ว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าหรือไม่ เป็นปัญหาข้อเท็จจริง สัญญาทางพระราชไมตรี คดีที่คนบังคับอังกฤษเป็นคู่ความ ๆ ฎีกาได้ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย+

ปัญหาข้อเท็จจริง การกระทำเป็นการป้องกันเกินสมควรกว่าเหตุหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ลักษณพะยาน ข้อความใดต้องวินิจฉัยโดยอาศัยตัวบทหรือกฎหมายนับว่าเป็นข้อกฎหมาย ถ้าไม่ต้องอาศัยตัวบทหรือกฎหมายนับว่าเป็นข้อเท็จจริง มีข้อยกเว้นเรื่องแปลเอกสาร+นับว่าเป็นปัญหากฎหมาย

ปัญหากฎหมาย คดีที่ฎีกาอ้างว่าเป็นปัญหากฎหมายนั้นถ้าเป็นการกล่าวอ้างข้อเท็จจริงขึ้นใหม่แล้ว ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยเพราะไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

ปัญหากฎหมาย
ข้อสันนิษฐานเป็นข้อเท็จจริง
ศาลเดิมลงโทษจำคุก 1 ปี ตาม ม.321ศาลอุทธรณ์ แก้เป็นจำคุก 6 เดือน ตาม ม.318 คู่ความฎีกาได้แต่ในข้อกฎหมาย

โจทก์ร่วมรู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิดอย่างช้าวันที่ 24 พฤศจิกายน 2554 โจทก์ร่วมอุทธรณ์ว่าโจทก์ร่วมเพิ่งรู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิดเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2555 ดังนี้ ในการวินิจฉัยอุทธรณ์ของโจทก์ร่วมดังกล่าว ศาลอุทธรณ์ภาค 6 ต้องย้อนไปวินิจฉัยว่าโจทก์ร่วมรู้เรื่องความผิดและรู้ตัวผู้กระทำความผิดเมื่อไร อุทธรณ์ของโจทก์ร่วมจึงเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมาย หาใช่เป็นการอุทธรณ์ในปัญหาข้อกฎหมายแต่อย่างใดไม่ จึงต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ตาม พ.ร.บ.จัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ.2499 มาตรา 22 ประกอบ พ.ร.บ.ให้นำวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวงมาใช้บังคับในศาลจังหวัด พ.ศ.2520 มาตรา 3