คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ปืน

จำเลยซื้อปืน ซึ่งมีทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายแล้ว มาไว้ในความครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยคงมีผิดฐานมีปืนไว้โดยมิได้รับอนุญาต แต่ปืนของกลางเป็นปืนที่มีทะเบียนแล้วจึงไม่เป็นวัตถุผิดกฎหมายอันจะพึงริบตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 28(อ้างฎีกาที่ 23/2493)

ความผิดฐานโอนปืนให้แก่ผู้ซึ่งมิได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนนั้นความผิดเกิดแต่การโอนขายให้แก่ผู้ที่มิได้รับอนุญาต จึงมิได้ทำให้อาวุธปืนที่มีใบอนุญาตกลายเป็นปืนที่ผิดกฎหมายไปด้วย ฉะนั้นจะริบปืนนั้นไม่ได้ ต้องคืนเจ้าของไป

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยปล้นทรัพย์โดยใช้ปืนยิงขู่ การใช้ปืนยิงขู่ก็เป็นการขู่เข็ญว่าจะทำร้าย และทางพิจารณาก็ได้ความว่าจำเลยได้ใช้ปืน ทั้งยิงขู่และยิงจริง เข้าลักษณะปล้นสมฟ้องแล้ว
จำเลยกับพวกได้มาร่วมมือกันใช้ปืนทั้งยิงขู่และยิงจริงโดยจำเลยมิได้แก้ตัวว่าได้เจตนากระทำเพื่ออะไร และทางพิจารณาก็ไม่ได้ความว่าเพื่อเหตุอื่นใด จึงต้องฟังตามกรรมของจำเลยว่าได้สมคบกันมาปล้น แม้ในเบื้องต้นมิได้มีเจตนาสมคบกันมาปล้น แต่ในภายหลังได้ร่วมมือกันทำการปล้นแล้ว ก็ต้องมีความผิดฐานปล้น
คำฟ้องของโจทก์มิได้กล่าวหาว่าจำเลยได้ทำให้คนตายในการปล้น แต่ได้แยกการฆ่านั้นไว้อีกกะทงหนึ่งต่างหากต่างกรรม ต่างวาระกันทำให้คนตาย ให้ฎีกาขอให้ลงโทษตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น ในชั้นฎีกา ศาลฎีกาก็ลงโทษจำเลยเพียงฐานปล้นทรัพย์ตามมาตรา 301 ตอนต้นเท่านั้น

ใช้ปืนยิงจากรั้วบ้านไปถูกผู้เสียหาย ซึ่งอยู่ในบริเวณรั้วบ้านที่ใต้ตาตุ่ม กระสุนตุงหลังเท้า โดยมีสาเหตุโกรธเคืองกันมาก่อน ถือว่ามีเจตนาจะฆ่าผู้เสียหายให้ถึงแก่ความตาย.

ใช้ปืนยิงจากรั้วบ้านไปถูกผู้เสียหาย ซึ่งอยู่ในบริเวณรั้วบ้านที่ใต้ตาตุ่ม กระสุนตุงหลังเท้า โดยมีสาเหตุโกรธเคืองกันมาก่อน ถือว่ามีเจตนาจะฆ่าผู้เสียหายให้ถึงแก่ความตาย

ใช้ปืนยิงฆ่าโคโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น ปืนของกลางไม่ใช่เป็นของที่ใช้ในการกระทำผิดจะริบไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 209/2486

ใช้อาวุธปืนจ้องยิงตำรวจ หากแต่ปืนนั้นมีปลอกกระสุนคาลำกล้องอยู่แม้จะปรากฏว่าปืนนั้นจะยิงได้ต่อเมื่อเอาปลอกกระสุนออกแล้วก็ดีก็นับว่าเป็นเหตุพ้นวิสัยมาขัดขวางมิให้ทำผิดสำเร็จ กรณีเป็นความผิดฐานพยายามฆ่าคนตามกฎหมายแล้ว

สามีจำเลยไปรับราชการต่างจังหวัด แต่เก็บปืนที่ได้จดทะเบียนถูกต้องแล้วไว้ที่บ้านในจังหวัดพระนครซึ่งเป็นบ้านของจำเลยและสามีจำเลยรวมภัย และสามีจำเลยก็คงไปมาอยู่ที่บ้านของตนเช่นนี้เสมอ ย่อมถือได้ว่าปืนของกลางยังคงอยู่ในความครอบครองโดยปริยายของสามีจำเลยตามกฎหมาย จะเอาผิดแก่จำเลยไม่ได้.

ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนโอนหรือจำหน่ายปืนไปโดยมิใช่เพื่อประโยชน์แห่งการค้า ไม่มีความผิด

ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธยื่นให้บุคคลอื่นนำอาวุธปืนนั้นไปใช้ล่าสัตว์ โดยรู้แล้วว่าบุคคลนั้นมิได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืน ดังนี้ เจ้าของปืนไม่มีผิดฐานสมรู้
อ้างฎีกาที่ 528/2480