คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ผู้บังคับบัญชา

แม้สรรพากรจังหวัดสั่งให้เสมียนสรรพากรจดบัญชีและหนังสือราชการเท็จ เมื่อเสมียนสรรพากรทราบดีอยู่แล้วว่าข้อความที่ให้จดเป็นเท็จและเป็นคำสั่งที่ผิดกฎหมาย เมื่อเสมียนผู้นั้นทำลงไปตามคำสั่งแล้ว เสมียนผู้นั้นจะยกขึ้นมาเป็นข้อแก้ตัวให้พ้นผิดหาได้ไม่

ความในมาตรา 8 แห่ง ป.ม.กฎหมายลักษณะอาญาทหาร มีบัญญัติไว้ชัดแจ้งว่า ถ้านายทหารผู้มีอำนาจตั้งศาลทหาร เห็นสมควรให้นำความผิดฟ้องร้องต่อศาลแล้ว ผู้บังคับบัญชาจะสั่งลงโทษทางวินัยไม่ได้ จะต้องเป็นไปตามคำสั่งของนายทหารผู้มีอำนาจตั้งศาลทหาร
จำเลยเป็นนายสิบเวรของกองร้อย ได้ละทิ้งหน้าที่ไปจนคนร้ายลักปืนกลเบาของกองร้อยไป ผู้บังคับบัญชาของจำเลยได้สั่งลงทัณฑ์ขัง 15 วัน แล้วต่อมาผู้มีอำนาจตั้งศาลทหารได้มีคำสั่งตั้งกรรมการศาลขึ้นพิจารณาพิพากษาการกระทำของจำเลย ซึ่งเป็นอำนาจสูงกว่าคำสั่งผู้บังคับบัญชาของจำเลยที่ได้สั่งให้ลงทัณฑ์ ดังนี้ ไม่ตัดอำนาจของผู้มีอำนาจตั้งศาลทหาร ที่จะสั่งฟ้องร้องจำเลยได้.

จำเลยเป็นสารวัตร์กำนันนายอำเภอมอบปืนของกลางให้จำเลยไว้ใช้ป้องกันชีวิตในการปราบปรามโจรผู้ร้ายพร้อมทั้งใบอนุญาตลงนามนายอำเภอดังนี้ จำเลยยังไม่มีผิดฐานมีอาวุธปืนโดยมิได้รับอนุญาตเพราะจำเลยทำตามคำสั่งของนายอำเภอผู้บังคับบัญชาจำเลย

จำเลยรับราชการเปนลูกจ้างรับค่าจ้างรายวันวันใดไม่มาทำงานก็ไม่ได้ค่าจ้างดังนี้ไม่เรียกว่า+ข้าราชการวิสามัญ+ทำการปลอมหนังสือราชการซึ่งอยู่ในหน้าที่ของ+ก็ไม่มีความผิดฐานเปนเจ้าพนักงานปลอมหนังสือตาม ม.229 คงมีผิดฐานปลอมหนังสือตาม ม.224 +บัญชีแล้วนำไปใช้แสดง+กรรมการที่มาตรวจ+ถือว่าเปนการเสียหายต่อราชการแล้วต้องผิดฐานปลอมหนังสือบังคับบัญชาเพียงแต่สั่งให้จำเลยตรวจดูบัญชี+เห็นว่าผิดก็ให้แก้เสียจำเลยตรวจดูเห็นว่าผิด+แก้ไป เมื่อบัญชีเดิม+ต้องแล้วจำเลยแก้ให้+จำเลยจึงต้องรับผิด+อ้างม. 52 มายกเว้นโทษ+ได้ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.218 +อาญาศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลย 2 กะทง กะทงหนึ่งจำคุก 5 ปี อีกกะทงหนึ่งจำคุก 3 ปีดังนี้จำเลยฎีกา+ข้อเท็จจริงมิได้ อ้างฎีกาที่ 364/2476 ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามก.ม.อาญา ม.224 จำคุก 3 ปีลดกึ่งหนึ่งเหลือ 1 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.229 จำคุก 5 ปีลดกึ่งหนึ่งเหลือ 2 ปี 6 เดือนดังนี้เป็นแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริง+อ้างฎีกาที่ 1684/2479

จำเลยใช้ปืนยิงผู้ที่ไม่มีผิดตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาโดยไม่มีเหตุผลสมควรต้องมีผิด

การพักงานที่เป็นโทษทางวินัยตามข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานของจำเลยต้องเป็นการพักงานโดยไม่จ่ายค่าจ้าง การที่จำเลยพักงานโจทก์ 7 วัน และหักค่าจ้างโจทก์ไว้ร้อยละ 50 โดยให้เหตุผลว่าเพื่อรอการสอบสวนหาข้อเท็จจริงการกระทำผิดของโจทก์จึงไม่ใช่การลงโทษทางวินัย
ข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานระบุว่าพนักงานต้องไม่ทำการทะเลาะวิวาทหรือใช้กำลังประทุษร้ายซึ่งกันและกันในบริเวณบริษัท เมื่อข้อเท็จจริงยุติว่าโจทก์ทำร้ายร่างกาย พ. ผู้บังคับบัญชาของโจทก์ในขณะปฏิบัติงานตามหน้าที่โดยชกที่ใบหน้า ปาก และศีรษะ แสดงว่าโจทก์ไม่มีความยำเกรงต่อผู้บังคับบัญชา ไม่เกรงกลัวต่อกฎหมายหรือข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงาน เป็นการฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานกรณีร้ายแรง