คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ผู้บุกรุก

จำเลยใช้ปืนยิงคนร้ายที่กำลังฟันถากเปลือกต้นยางพาราในสวนของจำเลยในเวลากลางคืนกระสุนปืนถูกคนร้ายตายไป1 คนนั้นเป็นการกระทำป้องกันทรัพย์ แต่เกินสมควรแก่เหตุ

ผู้เช่าทำสัญญาเช่าที่ดินจากเจ้าของที่แต่ปรากฏว่ามีผู้ละเมิดเข้าไปปลูกห้องแถวในที่เช่าแปลงนั้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่ดินอยู่ก่อนแล้ว ดังนี้ผู้เช่ายังไม่มีอำนาจที่จะฟ้องขอให้ขับไล่ผู้ปลูกห้องแถวและผู้อยู่ให้ออกไปจากที่เช่าเพราะเป็นเรื่องผู้เช่าจะว่ากล่าวเอาแก่ผู้ให้เช่าซึ่งเป็นคู่สัญญา ให้ส่งมอบการครอบครองที่เช่าให้แก่ตนทั้งหมด
มีผู้เข้าไปปลูกห้องแถวในที่ดินของผู้อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของที่ดิน แต่ภายหลังได้โอนหลุดเป็นกรรมสิทธิ์แก่ผู้รับจำนองไปแล้วเจ้าของที่ดินจะมาฟ้องผู้ปลูกสร้างขอให้ศาลบังคับให้ผู้ปลูกสร้างรื้อห้องแถวนั้นออกไปจากที่ดินของตนไม่ได้ เพราะผู้ปลูกสร้างห้องแถวนั้นไม่อยู่ในฐานะที่จะถูกฟ้องขับไล่เสียแล้ว

การที่เข้าไปรื้อหลังคาเรือนของตน เพื่อไม่ให้บุคคลอื่นที่ไม่มีอำนาจจะเข้าอยู่ในเรือนอาศัยอยู่ต่อไปนั้น ไม่มีผิดฐานบุกรุกเคหะสถานตามมาตรา 329

จำเลยใช้หลาวแทงผู้เสียหายซึ่งแหกรั้วถือมีดซุยบุกรุกขึ้นมาบนบ้านและเงื้อมีดจะแทงจำเลยเช่นนี้ พอถือได้ว่าเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ

จำเลยเฝ้าบ้านอยู่คนเดียวมีเพื่อนมานั่งคุยอยู่ด้วย 2 คน. นั่งคุยกันมืดๆ เพราะระหว่างนั้นมีโจรผู้ร้ายกระทำการปล้นทรัพย์ชิงทรัพย์ชุกชุมชาวบ้านต่างเกรงกลัวโจรภัย ภรรยาจำเลยและมารดาภรรยาจำเลยผู้ตายไปพักนอนที่อื่น เวลาประมาณ 20 นาฬิกาฝนกำลังตก ผู้ตายรีบเดินขึ้นเรือนจำเลยร้องถามผู้ตายก็ไม่ตอบ จำเลยจึงร้องบอกไปอีกว่าอย่าขึ้นมาจะยิง ผู้ตายยังขืนเดินขึ้นบันไดเรือนจำเลยเวลานั้นเดือนมืดมองดูไม่รู้ว่าเป็นใคร เมื่อศีรษะผู้ตายพ้นชานเรือนแล้วจำเลยยังร้องถามอีก 2-3 คำผู้ตายก็ไม่ตอบ เป็นเหตุให้จำเลยสำคัญมั่นใจว่าเป็นผู้ร้ายบังอาจบุกรุกขึ้นมาบนเคหสถาน จำเลยจึงใช้ปืนลูกซองยิงไป 1นัด ถูกขาผู้ตาย ผู้ตายร้องขึ้นจึงทราบว่าเป็นมารดาภรรยาและได้ขาดใจตายในวันรุ่งขึ้น การกระทำของจำเลยเป็นการยิงปืนไปโดยเจตนาจะป้องกันชีวิตร่างกายและทรัพย์สินในเหตุการณ์ที่ผู้ตายแสดงอาการให้พึงเข้าใจว่าเป็นผู้ร้ายสำคัญ ไม่เป็นการกระทำเกินสมควรแก่เหตุไม่เป็นความผิด

พระภิกษุได้รับมรดกที่ดินมาแล้วให้ผู้อื่นอาศัย. ย่อมฟ้องขับไล่ผู้อาศัยในระหว่างเป็นภิกษุได้. กรณีไม่เข้ามาตรา 1622, โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินซึ่งอ้างว่าเป็นของโจทก์ได้รับมรดกปกครองมา. แต่การนำสืบของโจทก์ปรากฏว่า บิดายกให้ดังนี้ไม่เป็นการนอกประเด็น.

ผู้ตายเมาสุราไปด่าท้าทายจำเลย และเอามีดตีฝาจากและแทงทะลุ. พยายามจะลอดช่องฝาเรือนเข้าไปทำร้ายจำเลยซึ่งอยู่ในเคหสถาน. จำเลยใช้มีดซึ่งสวมด้ามไม้ยาวแทงออกมาเพียงทีเดียวถูกผู้ตายถึงแก่ความตาย. การกระทำของจำเลยจึงเป็นการจำเป็นที่จำเลยจะต้องป้องกันตัว. จำเลยใช้มีดแทงไปเพียงทีเดียว หากไปถูกที่สำคัญจึงตาย ไม่ใช่เป็นเรื่องเจตนาฆ่า. และเป็นการป้องกันตัวตามสมควรแก่เหตุไม่มีความผิด.

ป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ เข้าไปในเขตต์บ้านเวลาค่ำคืน

ที่ดิน พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน ม. 3 ที่รกร้างว่างเปล่าที่หลวงห้าม ผู้ว่าราชการจังหวัดมีหน้าที่ดูแลรักษา
วิธีพิจารณาแพ่ง อำนาจฟ้อง ผู้ว่าราชการจังหวัดมีอำนาจฟ้องขับไล่ผู้บุกรุกที่หลวงได้ ป.พ.พ.ม.73 คำว่า " เทศาภิบาลปกครองท้องที่ " กินความถึงผู้ว่าราชการจังหวัดด้วย

ฆ่าบิดาตายโดยไม่ทราบว่าเป็นบิมามีผิดตาม ม. 259 ฆ่าผู้ร้ายที่เข้ามาในบ้านแต่ยังไม่ทันลักทรัพย์เป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุ