คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: สมคบคิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 714/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การสมคบคิดลักทรัพย์: ศาลพิจารณาความเกี่ยวข้องของจำเลยที่ 3 แม้มิได้อุทธรณ์

สาลชั้นต้นตัดสินลงโทสจำเลยทั้งสามคน + สาลอุธรน์แก้ว่าจำเลยที่ 3 ไม่ได้สมคบกับจำเลยทั้งสองแม้จะมิได้อุธรน์ก็เปนเหตุไนลักสนะคดี จึงไห้ปล่อยจำเลยที่ 3 สาลดีกาวินิฉัยว่าได้มีการกะทำผิดเกิดขึ้นจิง จำเลยที่ 3 จะได้สมคบกับพวกกะทำผิดหรือไม่เปนปัญหาส่วนตัวของจำเลยที่ 3 หาได้เปนเหตุไนลักสนะคดีแต่หย่างไดไม่.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 243/2486

ความชัดเจนของฟ้องละเมิด: การระบุการสมคบคิดและกระทำละเมิดเป็นหลักฐานเพียงพอ

โจทก์บรรยายฟ้องว่า 'ข้าพเจ้าทราบว่าระหว่างเดือนมกราคมถึงเดือนเมษายน 2484 จำเลยที่ 1 สมคบกับจำเลยที่ 2 บังอาจกระทำละเมิด'ดังนี้ ย่อมถือว่าเป็นฟ้องที่ชัดแจ้งพอที่จะเข้าใจได้แล้ว ว่าโจทก์กล่าวยืนยันข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้กระทำละเมิด

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 569/2485

สมคบคิดทำร้ายร่างกาย: การแบ่งแยกความรับผิดชอบของตัวการ

จำเลยสมคบกันเพื่อกระทำร้ายผู้หนึ่ง จำเลยคนหนึ่งได้ทำร้ายผู้อื่นที่มาขัดขวางและเป็นการต่อสู้กันตัวต่อตัวโดยจำเลยอื่นมิได้เกี่ยวข้องดังนี้จำเลยอื่นๆ นั้นไม่มีผิดฐานเป็นตัวการทำร้ายร่างกายด้วย เพราะเจตนาเดิมของจำเลยมิได้มุ่งจะทำร้ายบุคคลนั้น

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 365/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

สมคบคิดกระทำผิด: ตัวการร่วม แม้ไม่ได้ลงมือทำ

สมคบกันมากระทำผิดอย่างเดียวกัน ต้องเป็นตัวการด้วยกันไม่จำเป็นต้องได้ลงมือทำผิดด้วยกันทุกคน.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 365/2485

สมคบคิดกระทำผิดร่วมกัน ตัวการร่วมต้องลงมือทำผิดด้วยกันหรือไม่

สมคบกันมากระทำผิดอย่างเดียวกัน ต้องเป็นตัวการด้วยกันโดยไม่จำเป็นต้องได้ลงมือทำผิดด้วยกันทุกคน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 267/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดสมคบคิดลักทรัพย์ต่างจากข้อเท็จจริงที่ศาลรับฟัง จะลงโทษตามฟ้องไม่ได้

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยทั้ง 2 สมคบกับทำการลักทรัพย์ อ้างกฏหมายอาญามาตรา 63 แต่ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยที่ 2 จ้างให้จำเลยที่ 1 ทำการลักทรัพย์โดยจำเลยที่ 2 มิได้ร่วมมือในการลักทรัพย์ด้วย ดังนี้ต้องถือข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาจึงต่างกับฟ้อง ลงโทษจำเลยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 267/2485

ความแตกต่างระหว่างการสมคบคิดลักทรัพย์กับการจ้างวานกระทำความผิด

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยทั้ง 2 สมคบกันทำการลักทรัพย์อ้างกฎหมายอาญา มาตรา 63 แต่ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยที่ 2 จ้างให้จำเลยที่ 1 ทำการลักทรัพย์โดยจำเลยที่ 2 มิได้ร่วมมือในการลักทรัพย์ด้วยดังนี้ ต้องถือข้อเท็จจริงตามทางพิจารณาจึงต่างกับฟ้องลงโทษจำเลยไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1006/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การเปลี่ยนแปลงคำฟ้องจากสมคบคิดฆ่าเป็นพยายามฆ่าและการพิพากษาคดีอาญา

ฟ้องโจทกล่าวว่าจำเลยบังอาดสมคบกับนายจอมซึ่งต้องโทสไปแล้ว ไช้หอกทำร้ายร่างกายนายออนายเพาโดยเจตนาค่าไห้ตาย แม้ทางพิจารนาจะได้ความว่าจำเลยพยายามค่านายเพาโดยมิได้สมคบกับนายจอมก็ลงโทสจำเลยได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1006/2485

ความผิดฐานพยายามฆ่า แม้ไม่มีการสมคบคิด

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าจำเลยบังอาจสมคบกับนายจอมซึ่งต้องโทษไปแล้ว. ใช้หอกทำร้ายร่างกายนายอ๋อนายเพาโดยเจตนาฆ่าให้ตาย.แม้ทางพิจารณาจะได้ความว่าจำเลยพยายามฆ่านายเพาโดยมิได้สมคบกับนายจอมก็ลงโทษจำเลยได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 214/2484

ความผิดสมคบคิด-สมรู้ร่วมคิด: ศาลลงโทษผู้สมรู้ร่วมคิดได้ แม้โจทก์ฟ้องในฐานะตัวการ

โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยสมคบกันกระทำผิดและขอให้ลงโทษฐานตัวการ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยบางคนมีความผิดฐานสมรู้ศาลก็ลงโทษจำเลยคนนั้นฐานสมรู้ได้

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags สมคบคิด