คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ส่งสำเนา

เมื่อส่งสำนวนฟ้องฎีกาให้จำเลยไม่ได้ ศาลก็มีอำนาจสั่งจำหน่ายคดีห้ามมิให้โจทก์ฎีกาในคดีซึ่งศาลเดิมและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อเท็จจริง

โจทก์ฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ แต่ไม่นำส่งสำเนาฎีกาให้จำเลย จนเวลาล่วงเลยเกินกำหนดที่ศาลสั่งไว้ ศาลฎีกาย่อมสั่งให้จำหน่ายฎีกาของโจทก์ออกจากสารบบความ

ศาลชั้นต้นสั่งรับฟ้องอุทธรณ์ของโจทก์ไว้แล้ว สั่งให้โจทก์นำเงินค่าพาหนะส่งสำเนาอุทธรณ์มาวางศาล และเป็นผู้นำส่ง ดังนี้เป็นการสั่งที่ศาลชั้นต้นกระทำไปในชั้นดำเนินการแทนศาลอุทธรณ์ แม้โจทก์จะไม่พอใจก็จะอุทธรณ์คำสั่งไม่ได้ ชอบแต่จะร้องต่อศาลอุทธรณ์ขอให้ศาลอุทธรณ์สั่งใหม่

โจทก์อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้น แต่ไม่ดำเนินการส่งสำเนาแก่จำเลย ศาลชั้นต้นเห็นว่าโจทก์ทิ้งฟ้อง (อุทธรณ์) จึงส่งสำนวนไปยังศาลอุทธรณ์มีคำสั่งแต่ศาลอุทธรณ์เห็นว่ายังไม่เข้ากรณีทิ้งฟ้องจึงสั่งให้ศาลชั้นต้นสั่งกำหนดวันให้โจทก์มานำเจ้าพนักงานศาลนำหมายนัดและสำเนาอุทธรณ์เพื่อส่งแก่จำเลย ดังนี้ถือว่าคำสั่งของศาลอุทธรณ์เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาต้องห้ามมิให้ฎีกาตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา 247, 226

โจทก์อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้น แต่ไม่ดำเนินการส่งสำเนาแก่จำเลยศาลชั้นต้นเห็นว่าโจทก์ทิ้งฟ้อง(อุทธรณ์)จึงส่งสำนวนไปยังศาลอุทธรณ์มีคำสั่งแต่ศาลอุทธรณ์เห็นว่ายังไม่เข้ากรณีทิ้งฟ้อง จึงสั่งให้ศาลชั้นต้นสั่งกำหนดวันให้โจทก์มานำเจ้าพนักงานศาลนำหมายนัดและสำเนาอุทธรณ์เพื่อส่งแก่จำเลย ดังนี้ ถือว่า คำสั่งของศาลอุทธรณ์เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณาต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247,226

ในคดีอาญา เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ปล่อยตัวจำเลยไปโจทก์อุทธรณ์ แต่ส่งสำเนาอุทธรณ์ให้จำเลยได้คนเดียว จำเลยอีกคนหนึ่งส่งสำเนาอุทธรณ์ให้ไม่ได้นั้น ศาลอุทธรณ์ชอบที่จะพิจารณาคดีเฉพาะตัวจำเลยที่รับอุทธรณ์แล้วต่อไป ไม่ควรจะสั่งจำหน่ายคดีชั่วคราว เสียทั้งหมด ถ้าศาลอุทธรณ์สั่งจำหน่ายคดีเสียทั้งสองคน ศาลฎีกามีอำนาจที่จะพิพากษาให้ศาลอุทธรณ์รับพิจารณาคดีเฉพาะตัวจำเลยที่รับอุทธรณ์แล้วต่อไปได้

เอกสารที่โจทก์อ้างเป็นหลักฐานอันสำคัญซึ่งเกี่ยวกับประเด็นข้อสำคัญในคดีโดยตรง ทั้งปรากฎว่าจำเลยได้รู้เห็นเอกสารนี้มาก่อนแล้ว แม้โจทก์ จะมิได้ส่งสำเนาให้จำเลยก่อนวันพิจารณา 3 วัน เพื่อประโยชน์แห่งความยุตติธรรม ศาลก็มีอำนาจรับฟังพะยานเอกสารเช่นว่านั้นได้ตาม ป.ม.วิ.แพ่ง มาตรา 87 (2)

เอกสารที่โจทก์อ้างเป็นหลักฐานอันสำคัญซึ่งเกี่ยวกับประเด็นข้อสำคัญในคดีโดยตรง ทั้งปรากฏว่าจำเลยได้รู้เห็นเอกสารนี้มาก่อนแล้ว แม้โจทก์จะมิได้ส่งสำเนาให้จำเลยก่อนวันพิจารณา 3 วันเพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรมศาลก็มีอำนาจรับฟังพยานเอกสารเช่นว่านั้นได้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 87(2)

ในคดีที่โจทก์อุทธรณ์แต่ส่งสำเนาอุทธรณ์ให้แก่จำเลยไม่ได้ ศาลอุทธรณ์สั้งให้จำหน่ายคดี โจทก์ฎีกาแต่ปรากฎว่าส่งสำเนาฎีกาให้แก่จำเลยไม่ได้อีกดังนี ศาลฎีกาสั่งจำหน่ายคดีเสียจากสารบบความการขอให้ศาลออกหมายจับจำเลยนั้น ชอบที่จะขอต่อศาลชั้นต้น จะมาขอต่อศาลฎีกาไม่ได้

โจทก์ฎีกาแต่จำเลยไม่ยอมรับสำเนาฎีกาผู้ส่งจึงได้ปิดสำเนาฎีกาไว้ยังบ้านเรือนของจำเลยดังนี้ ถือว่าจำเลยได้รับสำเนาฎีกาแล้ว ยังสำเนาฎีกาให้จำเลยได้แต่บางคน ศาลฎีกาวินิจฉัยคดีฉะเพาะจำเลยที่ส่งสำเนาฎีกาให้ได้เท่านั้นที่ส่งไม่ได้ต้องจำหน่ายคดี