คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
อาวุธมีด

จำเลยกับผู้ตายมีปากเสียงทะเลาะกันแล้วจำเลยใช้มีดแทงถูกผู้ตายในที่สำคัญถึง 3 แห่ง เป็นแผลลึกเลือดตกใน และขาดใจตายในวันนั้น จำเลยมีผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา

จำเลยแทงผู้ตายด้วยมีดปลายแหลมของกลางซึ่งยาวมาก แทงตรงที่อกซ้ายทะลุปอดและหัวใจ แสดงว่าแทงโดยแรงและไม่ได้แทงในขณะที่ต่อสู้กัน ดังนี้เป็นการกระทำโดยเจตนาจะฆ่าตาม มาตรา 249

ใช้มีดยาว 7 นิ้วฟุตแทงไปที่ท้องหนึ่งที การกระทำของจำเลยย่อมพอคาดได้ว่าจะไปถูกที่สำคัญจึงแสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

จำเลยกับผู้เสียหายไม่มีสาเหตุต่อกันจำเลยเมาใช้มีดพกเล็กๆกว้าง 2 ซม.ยาว111/2ซม. แทงผู้เสียหายบาดเจ็บสาหัส พฤติการณ์ดังกล่าวยังไม่มีอะไรแสดงให้เห็นว่าจำเลยได้มีเจตนาจะฆ่าให้ตาย

จำเลยกับผู้ตายเคยโกรธเคืองกันมาก่อน เมื่อจำเลยใช้มีดปลายแหลมยาวประมาณ 1 คืบแทงผู้ตายที่ท้องเสยมีดขึ้นทำให้เป็นแผลยาว 9 ซ.ม.กว้าง 4 ซ.ม. จนลำไส้หลัก ดังนี้แสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

จำเลยกับผู้ตายเคยโกรธเคืองกันมาก่อน เมื่อจำเลยใช้มีดปลายแหลมยาวประมาณ 1 คืบแทงผู้ตายที่ท้องเสยมีดขึ้นทำให้เป็นแผลยาว9ซม. กว้าง 4 ซม.จนลำไส้ทลัก ดังนี้แสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

จำเลยใช้มียาวทั้งตัวทั้งด้ามคืนเศษ ฉะเพาะตัวมีดยาวราว 6 นิ้วฟุต แทงผู้ตายที่สบักซ้ายเหนือกระดูกไหปลาร้าแผลยาว 1 นิ้วลึก 5 นิ้ว คนมีดตัดเส้นโลหิตใหญ่ที่ขั้วหัวใจผู้ตายขาดใจตายเกือบทันที ควรฟังว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย

จำเลยใช้มีดยาวทั้งตัวทั้งด้ามคืบเศษ เฉพาะตัวมีดยาวราว6 นิ้วฟุต แทงผู้ตายที่สบักซ้ายเหนือกระดูกไหปลาร้าแผลยาว 1 นิ้ว ลึก 5 นิ้ว คมมีดตัดเส้นโลหิตใหญ่ที่ขั้วหัวใจ ผู้ตายขาดใจตายเกือบทันที ควรฟังว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย

มีการเลี้ยงอาหารและสุราคนงานในวันสิ้นปี ผู้เสียหายได้กล่าวอบรมคนงานให้สามัคคีกันจำเลยซึ่งเป็นคนงาน เมาสุราได้ชักมีดยาวทั้งตัวทั้งด้ามประมาณ 1 คืบ ออกมาแทงผู้เสียหาย 1 ที แล้ววิ่งหนีไป ผู้เสียหายไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลกลาง 9 วันแล้ว ซื้อยาไปรักษาตัวที่บ้านอีก 20 วัน แผลหายสนิท จึงไปทำงานตามปกติ แต่เหตุที่ผู้เสียหายไม่ไปทำงาน ไม่ปรากฏว่าหากขืนทำจะมีอาการเป็นประการใด แพทย์ประจำโรงพยาบาลกลางได้มาเบิกความเป็นพยานโจทก์ว่าบาดแผลผู้เสียหายรักษา 15 วันหาย เช่นนี้วินิจฉัยว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 254 เท่านั้น ไม่ใช่เรื่องพยายามฆ่าคน

มีการเลี้ยงอาหารและสุราคนงานในวันสิ้นปี ผู้เสียหายได้กล่าวอบรมคนงานให้สามัคคีกัน จำเลยซึ่งเป็นคนงาน เมาสุราได้ชักมีดยาวทั้งตัวทั้งด้ามประมาณ 1 คืบออกมาแทงผู้เสียหาย 1 ทีแล้ววิ่งหนีไปผู้เสียหายไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลกลาง 9 วันแล้วซื้อยาไปรักษาตัวที่บ้านอีก 20 วันแผลหายสนิท จึงไปทำงานตามปกติ แต่เหตุที่ผู้เสียหายไม่ไปทำงานไม่ปรากฏว่าหากขืนทำจะมีอาการเป็นประการใด แพทย์ประจำโรงพยาบาลกลางได้มาเบิกความเป็นพยานโจทก์ว่าบาดแผลผู้เสียหายรักษา 15 วันหาย เช่นนี้วินิจฉัยว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254 เท่านั้นไม่ใช่เรื่องพยายามฆ่าคน