คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เหตุการณ์

พฤติการณ์ที่ไม่ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม
ฟ้องที่ระบุเวลากระทำผิดกะหนาบคาบเกี่ยวไปถึงเวลาที่ประกาศใช้กฎอัยการศึกแล้ว

เวลากลางคืนผู้ใหญ่บ้านมาเฝ้าบ้านที่มีข่าวว่าจะมีคนมาฉุดลูกสาวเจ้าของบ้าน มีคนมาบอกว่าผู้ร้ายมาแล้วผู้ใหญ่บ้านลงเรือนไปพวกที่มาฉายไฟจำเลยก็ยิงไป 3 นัดในระยะห่างกัน 3 วา ถูกผู้ตายถึงตายปรากฎว่าผู้ตายเป็นพวกที่จะมาช่วยป้องกันอีกพวกหนึ่ง ดังนี้ตัดสินว่าผู้ใหญ่บ้านกระทำการป้องกันเกินสมความแก่เหตุ

พฤตติการณ์ที่ถือว่าเป็นการฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ความผิดตาม ม.253 เป็นเรื่องมีผู้ถูกบาดเจ็บถึงตายในที่วิวาทต่อสู้กันระหว่างคนตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป และไม่ปรากฎว่าจำเลยเป็นผู้ทำร้าย

การที่จะเรียกภาษีเพิ่มขึ้นตามความใน ม. 14 แห่ง พ.ร.บ. ภาษีการค้าในฐานที่ไม่ยื่นแบบรายการภาษีนั้น ไม่ใช่เป็นบทบังคับตายตัว ต้องแล้วแต่เหตุการณ์เป็นเรื่อง ๆ ไป และกรณีนี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง คดีแพ่งทุทรัพย์ 120 บาท คู่ความอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้

พะยานที่ได้ฟังคำบอกเหตุจากประจักษะพะยานในระยะใกล้ชิดกับที่เกิดเหตุนั้น ฟังประกอบคดีได้ ไม่เรียกว่าเป็นพะยานบอกเล่า

จำเลยบอกเจ้าทุกข์ว่าได้ยินเสียงผู้หญิงร้องในบ้านจำเลยในคืนวันที่ผูกพี่ลูกน้องของเจ้าทุกข์ผูกคอตายในห้องติดกับห้องเจ้าทุกข์และขอค่าปิดปาก 40 บาท เจ้าทุกข์ยอมสัญญาว่าจะให้ค่าปิดปากตามที่เรียกร้องดังนี้มีผิดตาม ม.303 ฟ้อง ตัดสิน โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.303 ตอน 2 ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.303 ตอนต้นได้

ศาลฎีกามีอำนาจย้อนสำนวน+ศาลชั้นต้นสืบพะยาน+ปากหนึ่งซึ่งคู่ความมิได้+มาแล้วให้ส่งมายัง+เพื่อวินิจฉัยชี้ขาดต่อไป

ยืมปืนเขาไปใช้มีผิด

ลักษณพะยาน พะยานฐานที่ของจำเลยไม่แสดงเหตุผล

ลูกจ้างเดินทางไปร่วมกิจกรรมการเที่ยวประจำปีที่จำเลยซึ่งเป็นนายจ้างจัดขึ้น จำเลยออกประกาศ "ห้ามลูกจ้างพูดจาที่ก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาทหรือก่อการทะเลาะวิวาทระหว่างการเดินทาง โรงแรมที่พัก รวมทั้งสถานที่อื่น ๆ โดยเด็ดขาด มิฉะนั้นจะลงโทษโดยเลิกจ้างและไม่จ่ายค่าชดเชย" อันเป็นคำสั่งกำหนดการปฏิบัติตัวของลูกจ้างที่เดินทางเข้าร่วมกิจกรรมเพื่อป้องกันมิให้ลูกจ้างก่อความเสียหายหรือความเสื่อมเสียแก่จำเลย ถือว่าเป็นคำสั่งที่ชอบด้วยกฎหมาย ส่วนการกระทำของลูกจ้างจะเป็นความผิดกรณีร้ายแรงหรือไม่ จะต้องวิเคราะห์ถึงปัจจัยต่าง ๆ ประกอบกันหลายประการ อาทิ ตำแหน่งหน้าที่การงานของลูกจ้าง ลักษณะและพฤติการณ์การกระทำความผิดของลูกจ้าง ตลอดจนผลเสียหายที่เกิดขึ้นจากการกระทำความผิดว่ามีมากน้อยเพียงใด เมื่อเกิดเหตุขึ้นบนรถบัสระหว่างเดินทางไปทำกิจกรรมการเที่ยวประจำปี ซึ่งแม้จะมีพนักงานของบริษัทที่รับจ้างจัดกิจกรรมการเที่ยวอยู่ด้วย แต่การที่โจทก์ทั้งสองซึ่งเป็นพนักงานระดับทั่วไปทะเลาะวิวาทกันซึ่งแม้การชกต่อยพลาดไปถูกเพื่อนพนักงานคนอื่น แต่ก็ไม่ปรากฏว่ามีบุคคลใดได้รับบาดเจ็บหรืออันตรายรุนแรง และโจทก์ทั้งสองหยุดทะเลาะวิวาทเมื่อถูกห้ามปราม กรณียังถือไม่ได้ว่าการกระทำของโจทก์ทั้งสองเป็นความผิดร้ายแรงที่นายจ้างจะเลิกจ้างได้โดยไม่จำต้องตักเตือนตาม พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 มาตรา 119(4)