คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ภาษี

+บังคับวางระเบียบวิธีรักษาป่าวันที่ 18 กุมภาพันธ์ + ข้อ 16 ประกาศเปลี่ยนประเภทไม้มณฑลราชบุรีวันที่ 17 พฤษภาคม 2464 ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.1925 วรรค 1 โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักลอบพาเปลือกไม้พะยอมหนีภาษี จะลงโทษจำเลยฐานลักลอบตัดไม่พะยอมมิได้

(จ) อนุมาตรา 1-2 +ได้ซึ่งได้รับจากการเช่าตึกเรือนโรงของผู้อื่นแล้วให้ผู้อื่นเช่าช่วงต่อไปอันมีจำนวนเกิน 2,000 บาทจะต้องรับ+เสียภาษีเงินได้ด้วย เงินได้ดังกล่าวข้างต้นนั้นจะต้องรับผิดเสียภาษีเงินได้แต่ฉะเพาะจำนวนที่หักเงินค่าเช่าที่ต้องชำระ+เจ้าของตึกเรือนโรง+เสียก่อน+

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยมีของกลางไว้โดยหลีกเลี่ยงจะไม่เสียภาษีตามพระราชบัญญัติศุลกากรเป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบหาใช่จำเลยต้องนำสืบตาม ม.100 ไม่ อ้างฎีกาที่ 972/2479 หน้าที่นำสืบตาม ม.100 แห่ง พ.ร.บ.ศุลกากรต้องเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ลักลอบหนีภาษีขาเข้าหรือขาออก หาเกี่ยวกับผู้ซื้อของจากพ่อค้าในตลาดเปิดเผยไม่

เมื่อผู้มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้ไม่ยื่นรายการเงินได้ภายในวันที่ 15 พฤษภาคมตาม ม.13 นายตรวจภาษีชอบที่จะปฏิบัติการตาม ม.16 เพื่อกำหนดประเมินจำนวนเงินภาษีและมีอำนาจที่จะเรียกเงินภาษีเพิ่มขึ้นดังที่กำหนดไว้ใน ม.16(4)ได้ เงินเพิ่มภาษีตาม ม.16(4) เป็นจำนวนที่ได้กำหนดไว้แน่ลงตัวจะลดลงอีกไม่ได้ ม.49 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีเงินได้เป็นบทลงโทษปรับผู้ไม่ยื่นรายการในทางอาญา ซึ่งผิดกับ ม.16 แต่มาตราทั้ง 2 นี้หาลบล้างซึ่งกันและกันไม่

เงินค่ากินเปล่าหาใช่เป็นส่วนหนึ่งของค่าเช่าไม่เพราะมิใช่เป็นเงินให้แก่ผู้ให้เช่าในฐานะตอบแทนการได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์
บุคคลผู้ประกอบการค้าทั่วไปหาต้องถูกบังคับให้ต้องกรอกและยื่นแบบแจ้งรายการไม่
บทบัญญัติที่ว่าด้วยการอุทธรณ์ใช้บังคับแก่บุคคลที่มีหน้าที่ต้องยื่นรายการประเมินเท่านั้น

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขายเหล้าเบียร์ไทยในประเภทสุราต่างประเทศโดยมิได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษตาม ม.5-6-8 แห่งพรบภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 ซึ่งตรงกับความผิดฐานขายน้ำสุราต่างประเทศ แต่ความจริงมิได้เป็นน้ำสุราต่างประเทศดังนี้ศาลตัดสินยกฟ้องได้โดยไม่ต้องวินิจฉัยว่าจำเลยขายสุรา+ใบอนุญาตหรือไม่

ภาษีชั้นใน ยกฟ้อง

ปรับจ้างขนของซึ่งตนอยู่ว่าเป็นของที่มิได้เสีย+นั้นมีผิดตาม ม.27 ด้วย

คำสั่งอธิบดีกรมสรรพสามิตต์ลงวันที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2474 แลวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ.2475 ซึ่งออกตามความใน ม.9 แห่งพระราชบัญญัติภาษีไม้ขีดไฟซึ่งทำในพระราชอาณาเขตต์ พ.ศ.2474 กฎหมายใหม่กับกฎหมายเก่า+กัน ไม้าขีดไฟที่ได้เสียภาษีแล้วตามอัตราในพระราชบัญญัติ+แต่ยังมิได้นำออกจาก+อุตสาหกรรม ต่อมาได้พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมอัตราภาษีไม้ขีดไฟ+ใช้ใหม่ดังนี้ เจ้าพนักงานมีอำนาจเรียกเก็บภาษีเพิ่มเติมตามอัตรา+กฎหมายใหม่ได้

น้ำสาโทเถื่อนเมื่อเอาไปต้มกลั่นมีแรงแอลกอฮอล์ขึ้น จำเลยต้องมีผิดตามกฎหมายข้างต้น